-
Drie lucifersdoosjes
In een vitrine bewaar ik voorwerpen van zeer diverse aard. Mooie, aparte, gekoesterde munten, stenen, schelpen, speldjes en verdere rariteiten die voor een buitenstaander een onbegrijpelijk samenraapsel vormen. Er liggen ook drie lucifersdoosjes bij die slechts voor mij waarde hebben. De merken vermelden ‘Chumley’s’, ‘Kant café’ en ‘Edah Lucifers’, en ze komen uit New York,…
-
PvdD dwingt Tilburgse apenhandelaar alsnog om de boeken te openen
Apenhandelaar Hartelust wordt via een motie in de Tweede Kamer alsnog gedwongen voortaan gegevens openbaar maken over de dieren die zij invoert en verhandelt voor de proefdierindustrie. Al jarenlang weigert de Tilburgse gemeente, die dierenwelzijn geen onderdeel vindt van ‘maatschappelijk verantwoord ondernemen’, op verzoek van de Partij voor de Dieren zich te bekommeren om het…
-
Willem II en de aanslagen op Tilburgs identiteit
Het “Wilhelminapark” werd in de oorlog “Noorderpark”. Tegelijk verdween bij de Oranjeboom elke verwijzing naar Wilhelmina. Na de Bevrijding echter werden zaken weer gecorrigeerd. Maar Willem II bleef in handen van de Duitse bezetter? In elk geval lijkt het nog steeds of het logo met de Oranjevorst en de Vrijheidsboom nooit bestaan heeft! Het éérste logo, uit de begintijd en in…
-
èège is een vodje?
Presentator Dautzenberg onthulde op de Relaunchparty van TilburgZ dat ik op deze website de meest gelezen schrijver ben. Een bedenkelijke zaak. U lijkt wel niet wijs. Denk aan uw gezondheid. Als geen ander kan ik u zeggen dat wat ik schrijf niet te pruimen is. Telkens voel ik me weer geroepen tot onthullen van de…
-
Oneerlijke goedheid
Ineens leek het een Tilburgse kwestie: de vraag of Nederland nou echt niet een paar duizend minderjarige asielzoekers extra zou kunnen absorberen. Moest best lukken, toch? Neem nou zo’n mediagenieke Mauro Manuel met zijn zachte ‘G’? Die kan toch wel blijven? “Ja!”, hoor je jezelf als vanzelf roepen, “Natúúrlijk kan dat! We zijn toch een…
-
Tilburgs Stadsmuseum verhuist naar Riel
Met het wegbezuinigen van museum Scryption, het frustreren van Muzima en het afblazen van een fysiek Stadsmuseum in het Mommerskwartier leek de sloop van Tilburgs erfgoed bijna compleet. Grote collecties staan weg te rotten op een zolder zonder dat het Tilburgse publiek daar enige kennis van heeft. Laat staan ooit zal zien. Gelukkig zijn er…
-
Jan was de man
En zo spoelt wethouder Jan door het afvoerputje in Heusden aan… Jan was in de collectieve gedachten van Tilburgers waar ook ter wereld altijd slechts één stap verwijderd van Den Haag. Het jongetje dat alles goed zou maken. Het staatssecretarisschap lonkte. Nee, het ministerschap. Nee, het premierschap. En van daar verder. Waarom niet? Jan was…
-
De geniaalste der Tilburgse stadsdichters
Chrétien Breukers deed nogal cynisch over onze stadsdichters. Zeker wat betreft de “beste dichter van Tilburg” onterecht. Was ik over Frank van Pamelen bij voorbaat enthousiast, over Cees van Raak vooral achteraf. Door hem gezaaide gedichten beginnen nu pas te rijpen. Na een jaar besef je pas het niveau, zie je pas de diepere lagen,…
-
Dichters willen ons ook laten lachen
dichterbij de mieren (voor een stadsdichter – 4) Als Erik Pinksterblom in wolstad Wollewei verduidelijk je ernstig en met opgeheven knuistje: Mieren hebben het druk-druk-druk in elk huisje. Flukse werkers gaan nooit onopgemerkt voorbij. Tussen monumenten en grafstenen op kerkhoven loer je over je bril op zoek naar inspiratie en mompelt: even kijken wat ze…
-
Hoe ontruim ik een wachtkamer: Gedichtendag 2012
Ik moest toevallig afgelopen landelijke Gedichtendag met het openbaar vervoer naar Eindhoven reizen. Onze Tilburgse stadsdichters trof ik in één groepje aan op het station. Theater van de Verloren Tijd ziet er op zijn gemak uit. Ze ontfermden zich als een hen over hun welsprekende kuikentjes. Met nog vijftien minuten gratie nam ik er de…