-
Poetry – film als een glanzende kiemcel
Met de Zuid-Koreaanse arthousefilm Poetry (2010) probeert filmmaker Lee Chang-dong het wezen van poëzie op dezelfde wijze te tonen als Simon Vestdijk dat eerder had gedaan in De glanzende kiemcel. Chang-dong gebruikt het eenvoudige leven van een zessenzestigjarige oma Mija. Vestdijk gebruikt een achttal lezingen in de gijzelaarskamp Sint Michielsgestel (1942-‘43). Beide pogingen omvatten iets…
-
Rennende kamelen en nephistorie
Een tijdlang hoopte ik dat de geplande kamelenrace in Tilburg een practical joke zou zijn.Wellicht een soort afterparty van de kermis waarbij ook een attractie kleine nepkameeltjes heen en weer laat rennen als gezelschapsspel. Maar het blijkt ernst te zijn en niks neppe kameeltjes maar heuse…
-
TilburgZ stopt er mee
-
De toekomst van de wereldeconomie
‘Terwijl de meeste vogels zich opmaken voor de najaarstrek…’ Zo begint een nieuwsbericht per e-mail over vogels dat ik zojuist ontving. Alsof er niks aan de hand is. En voor die vogels zal dat ook zo zijn. Die weten niks af van de problemen van ons mensen om vraag, aanbod en verdeling van goederen in…
-
Het land van terreur, haat en tsunami’s
Iran, eindelijk fiets ik Iran binnen. Eerst nog over een leemmodderweg in Turkije, waardoor de modder tot in mijn oren zit. De binnenkomst duurt lang. Twee uur wachten, omdat de Turken blijkbaar niet voor electriciteit kunnen zorgen. Dan de ongetwijfeld zware grenscontrole: een breedlachende man wuift me zonder een blik op alle tassen door en…
-
De vlag van Joost
Het kermisvolk is de stad weer uitgehobbeld. Maar niet voordat er op de laatste dag een heuse rel was. De zondagsrust was namelijk in het geding! Om de Here niet voor het wolkige hoofd te stoten, zijn de kermiszondagen ‘rustdagen’. Heeft U dat dan nooit gemerkt? God houdt namelijk niet van suikerspinnen, draaimolens en platte…
-
Play me, I’m Yours
En weer een fantastisch feestje in Tilburg want op initiatief van festivalorganisatie Incubate staat Tilburg en haar ‘ommeland’ van 12 tot en met 18 september vol met piano’s. Deze piano’s zijn een cadeau voor de inwoners en bezoekers van de stad. Iedereen mag ze bespelen: jong en oud, ervaren en onervaren.
-
Onderbuikgevoelens
Het leven (van een fietser) gaat niet altijd over rozen. Stukje dagboek: Was alweer zwaar om hier te komen, ik kan Kahta denk ik fietsend niet bereiken. Hoop op mazzel, ga wellicht liften aan de weg, weet het ook niet. Totaal geen energie. Rug doet pijn, wat zijn dit vreselijke dagen. Fragment 2: …Lift genomen…
-
Zeurhengel 3:Aandacht damesvoetbal
Het is de zomer van het feministisch zeurhengelen. En dagelijks komen er aardige staaltjes voorbij van door de media genegeerde verdiensten van vrouwen in de sport. Of het nou een wereldkampioenschap van karateka Canan is, een Marianne Vos die de GiroDonne wint of het WKvrouwenvoetbal: De media laten het links liggen. Om de omissies van…
-
Disgrace – meesterwerk in boek en film
De roman Disgrace (1999) van de Zuid-Afrikaanse schrijver J.M. Coetzee liet me al snel voor vijftig procent afhaken. De herkenning ontbrak ten ene male. Sterker nog, de keuzes die de karakters maakten, vervulden mij met afkeur. Toch bleef het een fascinerend verhaal. Afgelopen week ging ik naar de film. Zou ik weer zoveel vervreemding en…