Auteur: Wilma Verweij (KidZ)
Auteur biografie
-
Miffelijk
De sirenes, de claxons, het geknal en gerinkel verdringen bijna de keiharde muziek. We ademen een zoete, weeë lucht met een zurig, gefrituurd randje eraan waar ik niet bepaald honger van krijg, zeker niet nu mijn maag volledig gevuld is met de dreunende bassen van de attractie waar we zijn blijven staan, de Ranger. ‘Ik…
-
Vreemde wezens
Nu is er alleen warmte, warmte rondom, warmte van de grond en warmte van de gouden bol in de lucht. Ik rek me uit. Wat een heerlijke koesterende warmte. En daarbij dan het stille ruisen van de bladeren hoog boven me en overal om me heen. Wat een rust. Op momenten als dit is deze…
-
Lachen
Ik heb jullie in mijn eerste column beloofd dat ik ook wel eens iets zou schrijven om te lachen. Op de een of andere manier is dat nog niet gebeurd – met al die ellende in de wereld valt er ook eigenlijk maar weinig te lachen, dacht ik. Maar toen herinnerde ik me het gezegde:…
-
Waanwereld
Ivo en ik waren in de keuken toen Astrid binnenkwam. Ze droeg een wijde kiel en een slobberbroek, die niet konden verbergen dat ze op een levend lijk leek. ‘Ja, ik eet een boterham met dood beest,’ zei Ivo kortaf, nog voordat Astrid haar mond open had kunnen doen. ‘En Jasmijn drinkt uitgeperste koe, oké?’…
-
Vriezen en dooien
Net zoals St. Nicolaas zijn dag heeft, namelijk 6 december, zo hebben ook St. Mamertus, St. Pancratius, Sint Servatius en St. Bonifacius ieder hun eigen feestdag, en wel op 11, 12, 13 en 14 mei. Natuurlijk heb je nog nooit van die vijf sinten gehoord, en dat is geen wonder, want hun feestjes zijn lang…
-
Fout
Aram kijkt schichtig om zich heen en laat razendsnel drie rollen drop in zijn jaszak glijden. Rashid zet grote ogen op. Mark fluit zachtjes, maar Aram sist: ‘Doe normaal! Of moeten we soms gepakt worden?’ ‘We?’ zegt Rashid met opgetrokken wenkbrauwen. Aram draait zich om en loopt met een vierde rol drop naar de kassa.…
-
Furniculus
Sandra wacht net als elke schooldag op de afgesproken plek, maar als Pia en Josien om precies half 9 nog steeds niet zijn komen opdraven weet ze genoeg. En eigenlijk wist ze het gisteren al. Ze zag het aan de manier waarop die twee naar elkaar keken en hun stugge ruggen naar haar toekeerden. Aan…
-
Teer
Toen Pint ‘s morgens de klas in liep zag hij direct aan Brams gezicht dat er iets was. Iets bijzonders. Iets spannends. Iets wat niet deugde. Iets leuks dus. Bram stond op knappen, dat was duidelijk. Wat kon er toch zijn? In het speelkwartier sleepte Bram hem mee naar een hoek van het schoolplein, daar…
-
Vakantie
Jurriaan glibberde achter zijn ouders aan over het modderige kustpad. Evelien was de hekkesluiter. Hij keek om toen hij haar ver achter zich hoorde roepen: ‘Moet dit nou echt?’ Ze was neergezakt op een rotsblok. Met haar regencape over haar dagrugzak heen leek ze net een gebochelde gele dwerg. ‘Ja, dit moet echt,’ riep zijn…
-
Nacht
‘s Nachts verandert het huis. De plafonds wijken en lijken hoger. De muren leunen voorover alsof ze me willen insluiten. Er zijn hoeken, nissen en spelonken die zich overdag verborgen houden en die pas te voorschijn komen als het donker is en ik alleen ben.