Auteur: uvt-cwl

Auteur biografie
  • Moskou

         Moskou verandert niet, denk ik eerst. Het poorthuisje van de Academie voor Staatsambtenaren is tijdlozer dan God. Niet oud, niet jong, wel lelijk. Bezoekers schudden de sneeuw van hun schoenen. Aangekomen! Op de vloer trekt winterse smurrie bruine strepen in een ondiepe waterplas. Deuren gaan open en dicht. Warmte en koude kruisen elkaar rakelings.…

    meer

  • Kyiv

         De officiële schoonheid van Kyiv blijkt uit elk fotoboek. Kloosters en kerken, flarden religie, art nouveau, de Dnjepr die een zee van tijd neemt om door de stad te vloeien. Kastanjebomen meren aan langs brede boulevards. De hoofdstad van Oekraïne is een mooi doel voor een iets originelere driedaagse citytrip, een rustpunt voor verdienstelijke…

    meer

  • Hanoi

                Wie won de oorlog in Vietnam? "Niemand wint ooit een oorlog", protesteert de doordeweekse moraalfilosoof, die zelf een gezapig leven leidt, waarin hij hooguit een enkele keer verbaal ten strijde is getrokken tegen zijn vrouw, uiteraard volkomen vergeefs. "Oorlogen kennen alleen maar verliezers", zo luidt zijn parmantige conclusie, en hij stort zich vlijtig op…

    meer

  • Latijn

                Vorige week waande ik mij een paar decennia jonger. In Franstalig België stond het schoolvak Latijn opeens weer op de tocht. Fout vak. Jongeren verdienen beter dan Horatius en Cicero. Latijn verdeelt, scheidt de bokken van de schapen, creëert via de ontraadseling van de naamvallen tersluiks een elite. En dat is helemaal niet goed…

    meer

  • God bij valavond

    Wanneer is het ogenblik gekomen om over God te spreken? Nu.      In deze maand vol mist en duisternis krimpt de wereld om ons heen. Er is geen landschap meer om zomaar in te stappen. En waar het licht wijkt, ontbreekt de werkelijkheid.      Zaterdag, bij valavond, in het zuiden van Zweden, was ik getuige…

    meer

  • Vaarwel, vrijheid

    Ik heb een moeilijke puberteit gekend. Iets meer puistjes dan ik had gehoopt. Een schuchterheid die mij verhinderde droomprinsessen te veroveren. En vooral, ik durf het nauwelijks te bekennen, een embryonale intellectuele belangstelling. Je doet er best aan die te verbergen, wanneer je bijvoorbeeld puber bent of hoogleraar. Maar liegen mag niet, dus bekennen maar.…

    meer

  • Rijstpap met gouden lepeltjes

                Het regende onbarmhartig vorige zaterdag. De duisternis greep om zich heen. Precies op dat moment organiseerde het Gerard Walschap Genootschap een studiemiddag met als titel Gerard Walschap: wereld en geloof. Uitgangspunt was de visie die monseigneur Albert Dondeyne en Gerard Walschap er op nahielden in het begin van de jaren zestig. De studiemiddag bestond…

    meer

  • Calvinia

         Calvinia, Noordkaap, Zuid-Afrika. De vlakte spreidt zich uit, eindeloos en warm. Het stadje is een druppel op een hete plaat. "Laat de deur van je kamer maar open", zegt de hospita. "Niemand steelt hier, moorden doen wij ongaarne. Je autosleutel kan je vannacht gewoon laten zitten. Dan hoef je hem morgen niet te zoeken."…

    meer

  • Boekarest

    Ik heb in 1984 Roemenië doorkruist in een lichtblauwe Dacia. Zijn gezondheid was wankel, zodat de garages van de provinciesteden mij stilaan lief werden. Reserve onderdelen bleken alleen voorradig wanneer naast geld ook een paar pakjes Kent-sigaretten op tafel kwamen. De armoede vertekende de mooiste glimlach. In zijstraten of in verwilderde Transsylvanische parken vroegen amandelogige…

    meer

  • De kerstman en de dood

    De kersttijd doet mij denken aan de dood. Raar, want het gaat om een mooie periode, waartegen ik elke vorm van verzet sinds enkele jaren heb opgegeven. Kitscherig? En dan? Alsof in januari of maart de goede smaak hier te lande alles overheersend zou zijn. Zeer zeker, ook rond Kerstmis is er geen vrede op…

    meer