TilburgZ.nl

Auteur: Henk Kuiper

Auteur biografie
Henk Kuiper (1951) is geboren en getogen Tilburger en genoot al van jongs af aan van alles wat de natuur gratis aanbood.

Maar ook Henk diende natuurlijk mee te consumeren met de consumptiemaatschappij, te gehoorzamen aan de reclame. Dat ging echter niet zonder verzet. Op het Odulphuslyceum, waar hij zijn diploma gymnasium B haalde, vulde hij de gangen met tientallen reclamecollages die geraffineerde beïnvloedingstechnieken zichtbaar maakten en ter discussie stelden. Hij ontmaskerde daarbij zelfs een omstreden, nog onbekend bedrijf (“de gigant”) dat zich in Tilburg wilde vestigen. De naam van het bedrijf werd geheim gehouden, maar Henk zag waarom, zag de advertenties waarmee het bedrijf stiekem de opinie al aan het bewerken was!

Niet minder heftig waren de reacties toen Henk als ‘Groene Sinterklaas’ pleitte voor minder reclame (brievenbusstickers ‘geen reclame’) en méér aandacht voor natuur in de stad. Er volgde een grote campagne voor precies het omgekeerde: ‘Tilburg Moderne Industriestad’. Tegelijkertijd werd volgens een officieel collegebesluit op brieven van Henk Kuiper niet gereageerd. Als uiterste alarmsignaal beschouwde Henk toen onder de in zijn ogen corrupte Tilburgse omstandigheden geld zelfs enige tijd niet meer als wettig betaalmiddel. Van de gesignaleerde zaken, zoals rondom de Lindeboom, kwam echter weinig of niets in de media.

Onder de indruk van wat er op het gebied van massabeïnvloeding gebeurde, besloot Henk zich meteen na de middelbare school te wijden aan voorlichting over bedenkelijke reclamecampagnes. De relatie met de lokale overheid werd daar niet beter van, zeker niet na het uitroepen van de onafhankelijke staat Huttonia, “bevrijd van de consumptiedwang”. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat gaf Henk daar uitleg over natuur, milieu en reclamepsychologie. Het land werd echter snel van de kaart geveegd, aan Henks vrije meningsuiting een eind gemaakt. Henk kwam toen zelf met het onthullende boek: ‘Tilburg, vijf eeuwen rond een heilige Linde’. Later volgden nog andere publicaties over de verzwegen betekenis van de gekapte Lindeboom: de boekjes ‘Oranjebomen in Tilburg’ en ‘De naam Tilburg’. Eerder al schreef hij ‘Gek van de Linde’. Genoemde publicaties werden vooral krampachtig verzwegen, maar bereikten toch het publiek. Andere boeken van Henk Kuiper zijn ‘Huttonia’ en ‘Utrecht bomenstad’. De laatste jaren bracht hij in woord en beeld de Tilburgse stadsnatuur onder de aandacht in ‘Piushaven levende have’ en ‘Tilburg daar leeft meer dan je denkt’. In het boek ‘De tao van Moerenburg’ is van zijn hand de bijzondere bijdrage ‘Mij spreekt het al een tale’.

Henk Kuiper in 1981 en 2006 te gast bij het KRO programma Showroom

  • Pleidooi voor industrieterrein

    Je zou het van mij misschien niet meteen verwachten, maar ik ga hier een vurig pleidooi houden voor een groot industrieterrein. De beoogde plek is de oude locatie van Chrarlotteoord aan de Dongenseweg. Daar is nu nota bene "een park" gepland, zo las ik. En niet zomaar een park, maar zelfs "een hoogstaand park". Dat…

  • Dit heb ik niet gedaan

    Nee, nee. Het lijkt misschien een actie van mij, maar ik heb hier niets mee van doen. Ik heb dit niet gedaan. Intern is bij de gemeente zelf het verzet nu kennelijk losgebarsten, de opstand uitgebroken.

  • Verhalenwedstrijd ‘Tilburg schrijft’

    "Doe mee aan de schrijfwedstrijd ‘Zomerse geheimen van Tilburg‘", zo las ik op de website van de Openbare Bibliotheek. "Stuur je geheim voor 1 september naar: tilburgschrijft@obtmb.nl. De winnende teksten zullen in speciale publicaties in de herfst te lezen zijn en op een nog geheime plek worden voorgelezen." Ik heb hier al heel wat geheimen…

  • De slechtvalken van Westpoint

    "Al tijdens de bouw van de hoge kunstrots ‘Westpoint’ kwam de ‘Wanderfalke’, ofwel slechtvalk kijken. Op 31 juli 2004 was deze oude jachtvogel van de adel hier zelfs met twee exemplaren aanwezig". Over deze voormalige bewoners van steile rotswanden werden in 2004 optimistisch de bovenstaande zinnen in de publiciteit gebracht. We wensten de valken toen een voorspoedige stedelijke…

  • Drammen en blijven drammen

    Borden, kopjes, schotels… Ik gaf hier al eens een overzicht van de artikelen waarmee de gemeente ons de ‘T’ naar het hoofd smijt. Daarmee dacht ik eerdere onvolledigheid te hebben gecorrigeerd. Maar de werkelijkheid blijkt inmiddels nóg weer zotter dan we al dachten.

  • The new language in the city

    The modern industrial city Tilburg is no longer a local town or neighborhood. Modern Tilburg is a well known, international center of business and economical production. It is the fast growing centre of transport and industry in the Benelux. In accordance to these facts of international significance the official language is no longer Dutch or…

  • De man van Jos Brink

    "Wedden dat jij nog ooit over Jos Brink zult schrijven." Als iemand mij dat in de jaren ’80 had gezegd, had ik dat niet kunnen geloven. Maar eind jaren ’90 bracht Jos Brink de in Tilburg doodgezwegen doorgroei van de Lindeboom landelijk op de televisie! Dat het Brabants Dagblad dat niet memoreerde, verbaasde me niet, maar wel wat de krant…

  • Wie schreeuwt heeft gelijk?

    "Muziekfeest Decibel keihard geslaagd" las ik. Dat kun je wel zeggen ja. Ik heb het gemerkt (zie vorige stukje). Dus het aantal decibels bepaalt het succes? Het lijkt al eeuwen het principe. Het handjevol protestanten in Tilburg liet in de achttiende eeuw al tijdens speciale bedestonden de zwaarste klokken luiden. Later beierden de katholieken stevig terug.…

  • Decibelterreur

    Zelfs geluiden die niet meer echt doordringen tot het bewustzijn leiden nog altijd tot meer adrenaline in het bloed en dus een verhoogde spanning en verminderde mate van rust en ontspanning. Geluid is niet voor niets een belangrijk wapen in de strijd om iedereen actief en kooplustig te houden. En het valt niet mee je…

  • Veelkleurige T-parade

    "Dresscode oranje/groen", zo kregen we voorgeschreven. Niet doen, reageerde ik in mijn stukje van 16 augustus. Ik was natuurlijk benieuwd naar wie Tilburg nu zou luisteren. En wat zag ik zondag: alle kleuren van de regenboog. Zelfs Jan Hamming had zijn aanvankelijke oranjegroen verstopt onder een bonte, veelkleurige slinger die veel beter paste bij het…