TilburgZ.nl

Auteur: Henk Kuiper

Auteur biografie
Henk Kuiper (1951) is geboren en getogen Tilburger en genoot al van jongs af aan van alles wat de natuur gratis aanbood.

Maar ook Henk diende natuurlijk mee te consumeren met de consumptiemaatschappij, te gehoorzamen aan de reclame. Dat ging echter niet zonder verzet. Op het Odulphuslyceum, waar hij zijn diploma gymnasium B haalde, vulde hij de gangen met tientallen reclamecollages die geraffineerde beïnvloedingstechnieken zichtbaar maakten en ter discussie stelden. Hij ontmaskerde daarbij zelfs een omstreden, nog onbekend bedrijf (“de gigant”) dat zich in Tilburg wilde vestigen. De naam van het bedrijf werd geheim gehouden, maar Henk zag waarom, zag de advertenties waarmee het bedrijf stiekem de opinie al aan het bewerken was!

Niet minder heftig waren de reacties toen Henk als ‘Groene Sinterklaas’ pleitte voor minder reclame (brievenbusstickers ‘geen reclame’) en méér aandacht voor natuur in de stad. Er volgde een grote campagne voor precies het omgekeerde: ‘Tilburg Moderne Industriestad’. Tegelijkertijd werd volgens een officieel collegebesluit op brieven van Henk Kuiper niet gereageerd. Als uiterste alarmsignaal beschouwde Henk toen onder de in zijn ogen corrupte Tilburgse omstandigheden geld zelfs enige tijd niet meer als wettig betaalmiddel. Van de gesignaleerde zaken, zoals rondom de Lindeboom, kwam echter weinig of niets in de media.

Onder de indruk van wat er op het gebied van massabeïnvloeding gebeurde, besloot Henk zich meteen na de middelbare school te wijden aan voorlichting over bedenkelijke reclamecampagnes. De relatie met de lokale overheid werd daar niet beter van, zeker niet na het uitroepen van de onafhankelijke staat Huttonia, “bevrijd van de consumptiedwang”. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat gaf Henk daar uitleg over natuur, milieu en reclamepsychologie. Het land werd echter snel van de kaart geveegd, aan Henks vrije meningsuiting een eind gemaakt. Henk kwam toen zelf met het onthullende boek: ‘Tilburg, vijf eeuwen rond een heilige Linde’. Later volgden nog andere publicaties over de verzwegen betekenis van de gekapte Lindeboom: de boekjes ‘Oranjebomen in Tilburg’ en ‘De naam Tilburg’. Eerder al schreef hij ‘Gek van de Linde’. Genoemde publicaties werden vooral krampachtig verzwegen, maar bereikten toch het publiek. Andere boeken van Henk Kuiper zijn ‘Huttonia’ en ‘Utrecht bomenstad’. De laatste jaren bracht hij in woord en beeld de Tilburgse stadsnatuur onder de aandacht in ‘Piushaven levende have’ en ‘Tilburg daar leeft meer dan je denkt’. In het boek ‘De tao van Moerenburg’ is van zijn hand de bijzondere bijdrage ‘Mij spreekt het al een tale’.

Henk Kuiper in 1981 en 2006 te gast bij het KRO programma Showroom

  • Financiën: wonen in een bushokje

    "Je gaat hier toch niet weer in dat bushokje zitten?". Wethouder Jan Hamming kreeg van schrik een dubbel zo grote neus, toen hij mij vorig jaar toevallig trof voor het gemeentehuis. Hij herinnerde zich nog terdege hoe ik destijds uit protest tegen de campagne ‘Tilburg Moderne Industriestad’ pal voor het gemeentehuishet bushokje van Beljon als…

  • Meters maken voor het milieu

    Kunstschilder en natuurliefhebber Sem Mallée probeert mensen te inspireren tot duurzaam leven. Dat doet hij nu weer met een vijftig meter lang ‘milieukunstwerk’, gemaakt met vijftig andere kunstenaars (zie www.zuiverte.com). Dit meterslange doek is tot en met 26 april te bewonderen in de Centrale Bibliotheek Tilburg, Koningsplein 10. De gezellige opening werd woensdag 2 april verricht door…

  • Geen bushokjes maar Kunst!

    Geen Tilburger zou het in zijn hoofd halen het paleis-raadhuis te slopen. Zelfs tijdens het bewind van ‘Cees de Sloper’ bleef dit gebouw overeind toen verder de hele omgeving tegen de vlakte ging. Toch werd de monumentale, groene kunst van de paleistuin als volkomen vanzelfsprekend vervangen door de betonblokken van Beljon (fontein en bushokjes). Dát…

  • Bouwfraude Tilburg

    Bij ‘bouwfraude’ gaat het meestal om bouwbedrijven die met prijsafspraken extra geld opstrijken. Maar veel ernstiger zijn natuurlijk de geheime afspraken met media en overheden die er telkens toe leiden dat slechte, onzinnige en overbodige bouwplannen toch iedere keer weer doorgaan.

  • Adviescommissie Stedelijk Groen

    Wat betreft waarden op het gebied van stadsnatuur was het jarenlang niet eenvoudig om met de gemeente te communiceren. Er komt nu echter een Adviescommissie Stedelijk Groen. Maar komt hiermee ook echt een einde aan de jarenlange communicatiepraktijk op dit gebied? Zijn eerdere communicatie-ervaringen nu definitief verleden tijd?

  • Lente in Tilburg

    Vogels die weer zingen; magnolia’s op springen. Maarts viooltje, vroegeling; meidoorn, meikers en sering. Bloeiende uitbundigheid, wondermooie Lentetijd. Ja, wat er toch allemaal alweer groeit en bloeit. En kijk toch eens in Tilburg! Daar zie je weer het zo karakteristieke, typisch Tilburgse voorjaarsverschijnsel.

  • Stadsbuizerd

    Een sperwer werd in het Milieucafé pas ten tonele gevoerd als een bedenkelijke zaak in de stad. Logisch dus dat het stadsnatuurboek ‘Tilburg daar leeft meer dan je denkt’ nooit aandacht kreeg in het Milieucafé. In dat boek klinkt alleen maar enthousiasme over die sperwer en enthousiasme zelfs over een nog grotere roofvogel in de…

  • De mussenmoord

    De mus wordt uitgeroeid. En bij monde van Jasper Mikkers ontmaskerde het Milieucafé vorige week de gewetenloze dader: niet de mens, maar de verschrikkelijke sperwer. De hier op TilburgZ eerder al geplaatste colum van Jasper Mikkers was donderdag het literaire hoogtepunt van het Milieucafé. Maar was die sperweraanklacht ook inhoudelijk een hoogtepunt? Is het inderdaad…

  • Gefeliciteerd Stichting Stadsbomen

    Over de gemeenteraad en de onderlinge verhoudingen in de Raad hoorden we de afgelopen tijd veel negatieve geluiden. Maar als je het mij vraagt is die gemeenteraad toch zo gek nog niet. Stichting Stadsbomen Tilburg zul je evenmin horen mopperen. Ja, gefeliciteerd Stichting Stadsbomen.

  • De liefde, de liefde

    "Al die verliefdheid, geloof me, aan bomen heb je veel meer". Ik kreeg nog een berichtje van die vrouw in Baarn (zie ‘Lentekriebels in januari’). Nee, ik moest verder toch maar bomen gaan knuffelen. Ze had niet alleen al een man, maar daarnaast ook nog een minnaar; een woord dat niet voor niets bestaat uit…