TilburgZ.nl

Auteur: Henk Kuiper

Auteur biografie
Henk Kuiper (1951) is geboren en getogen Tilburger en genoot al van jongs af aan van alles wat de natuur gratis aanbood.

Maar ook Henk diende natuurlijk mee te consumeren met de consumptiemaatschappij, te gehoorzamen aan de reclame. Dat ging echter niet zonder verzet. Op het Odulphuslyceum, waar hij zijn diploma gymnasium B haalde, vulde hij de gangen met tientallen reclamecollages die geraffineerde beïnvloedingstechnieken zichtbaar maakten en ter discussie stelden. Hij ontmaskerde daarbij zelfs een omstreden, nog onbekend bedrijf (“de gigant”) dat zich in Tilburg wilde vestigen. De naam van het bedrijf werd geheim gehouden, maar Henk zag waarom, zag de advertenties waarmee het bedrijf stiekem de opinie al aan het bewerken was!

Niet minder heftig waren de reacties toen Henk als ‘Groene Sinterklaas’ pleitte voor minder reclame (brievenbusstickers ‘geen reclame’) en méér aandacht voor natuur in de stad. Er volgde een grote campagne voor precies het omgekeerde: ‘Tilburg Moderne Industriestad’. Tegelijkertijd werd volgens een officieel collegebesluit op brieven van Henk Kuiper niet gereageerd. Als uiterste alarmsignaal beschouwde Henk toen onder de in zijn ogen corrupte Tilburgse omstandigheden geld zelfs enige tijd niet meer als wettig betaalmiddel. Van de gesignaleerde zaken, zoals rondom de Lindeboom, kwam echter weinig of niets in de media.

Onder de indruk van wat er op het gebied van massabeïnvloeding gebeurde, besloot Henk zich meteen na de middelbare school te wijden aan voorlichting over bedenkelijke reclamecampagnes. De relatie met de lokale overheid werd daar niet beter van, zeker niet na het uitroepen van de onafhankelijke staat Huttonia, “bevrijd van de consumptiedwang”. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat gaf Henk daar uitleg over natuur, milieu en reclamepsychologie. Het land werd echter snel van de kaart geveegd, aan Henks vrije meningsuiting een eind gemaakt. Henk kwam toen zelf met het onthullende boek: ‘Tilburg, vijf eeuwen rond een heilige Linde’. Later volgden nog andere publicaties over de verzwegen betekenis van de gekapte Lindeboom: de boekjes ‘Oranjebomen in Tilburg’ en ‘De naam Tilburg’. Eerder al schreef hij ‘Gek van de Linde’. Genoemde publicaties werden vooral krampachtig verzwegen, maar bereikten toch het publiek. Andere boeken van Henk Kuiper zijn ‘Huttonia’ en ‘Utrecht bomenstad’. De laatste jaren bracht hij in woord en beeld de Tilburgse stadsnatuur onder de aandacht in ‘Piushaven levende have’ en ‘Tilburg daar leeft meer dan je denkt’. In het boek ‘De tao van Moerenburg’ is van zijn hand de bijzondere bijdrage ‘Mij spreekt het al een tale’.

Henk Kuiper in 1981 en 2006 te gast bij het KRO programma Showroom

  • Uitgeboomd? 1

    Groen Links – de naam zegt het al – zet zich in voor het groen in onze directe woonomgeving. Maar blijven ze daarbij niet te netjes en ‘fatsoenlijk’? Die vraag stelde ik in een reactie op het stukje ‘Bomen over bomen’. "Over sommige zaken worden we het blijkbaar nooit eens", zo was daarop de reactie.…

  • Kennis

    Soms wordt hier door een reactie iets ineens helemaal duidelijk. Zo besefte ik dankzij "Wies van Wessem" ineens de ernst van een door mij zwaar onderschat probleem: kennis. Je zult in Tilburg maar op bepaalde terreinen kennis van zaken hebben! Wat dan?

  • De ToesTand in Tilburg (2)

    En waar blijven we als naast het BD ook de gemeente zich laat inhuren om op de meest geraffineerde manieren de bevolking te bestoken met reclame voor de mall? Na de praktijken in T-magazine schreef ik op 15 februari hoe we ter promotie van die mall doortrapte gemeentelijke T-praktijken zelfs kregen op de reclamezuilen. Maar…

  • De ToesTand in Tilburg

    "Schrobbelèr de ziel van onze stad", zo werd een week geleden gezongen op het plein van de gekapte Lindeboom naast het beeld van de kruikenzeiker. En overal zag je de kleuren oranje/groen die we destijds dienden te associëren met ‘Oranje/boom’, maar dan niet de Lindeboom, maar de Oranjeboombierbrouwerij. Fantastisch eigenlijk zo’n paar zotte dagen waarop…

  • Kwakzalverij

    "Ontstoken kruikenzeikers", "postcarnivale depressie". De gezondheidsklachten waren deze week weer niet gering. Maar gelukkig zijn er bekwame dokters denk je dan. Deze week echter werd een door mij als zeer bekwaam beschouwd medicus postuum alsnog ontmaskerd als een van de grootste kwakzalvers die ons land ooit heeft gekend.

  • Adje wethoudersschatje

    Op dezelfde wijs nog steeds als vorig jaar.

  • Een warme kruik (carnavalswaarschuwing)!

    Een wethouder stapt op en lente is het nog niet. Weinig reden dus om carnaval te vieren. Maar ja, de economie mag niet nog verder inzakken, en zeker niet de horeca- en drankensector. Dus stond in het BD maandenlang in elke editie wel ergens "Kruikenmunt", "Kruikenzeiker" of andere Kruikpromotie. En voortaan consequent met hoofdletters. Er…

  • Mall Tilburg kan onmogelijk nog doorgaan

    Na de praktijken in ‘Tilburg Magazine’ en op de gemeenteraadspagina (zie vijfde reactie ‘T-baby’) wordt het nu helemáál zot met stiekeme gemeentelijke mall-reclame. Zó zot dat die mall onmogelijk nog door kan gaan.

  • Crisis

    Ik moet eigenlijk heel andere dingen doen, maar op de eerste drie pagina’s van het Brabants Dagblad las ik wel vijfentwintig keer het woord "crisis"! Zijn ze bij de krant nou helemaal op hol geslagen? Waar slaat dat op?

  • Open Brief Lindefonds

    De redactie van ‘TilburgZ reclamevrij’ ontving een open brief gericht aan het College van Burgemeester en Wethouders en aan de Tilburgse gemeenteraad van het Lindefonds. Deze Tilburgse krachtenbundeling rond de Lindeboom heeft allerlei vragen over de publiciteit rond de Linde en het herplanten straks van deze boom. Het Lindefonds betwijfelt zelfs of straks wel recht…