Auteur: Henk Kuiper

Henk Kuiper (1951) is geboren en getogen Tilburger en genoot al van jongs af aan van alles wat de natuur gratis aanbood.

Maar ook Henk diende natuurlijk mee te consumeren met de consumptiemaatschappij, te gehoorzamen aan de reclame. Dat ging echter niet zonder verzet. Op het Odulphuslyceum, waar hij zijn diploma gymnasium B haalde, vulde hij de gangen met tientallen reclamecollages die geraffineerde beïnvloedingstechnieken zichtbaar maakten en ter discussie stelden. Hij ontmaskerde daarbij zelfs een omstreden, nog onbekend bedrijf (“de gigant”) dat zich in Tilburg wilde vestigen. De naam van het bedrijf werd geheim gehouden, maar Henk zag waarom, zag de advertenties waarmee het bedrijf stiekem de opinie al aan het bewerken was!

Niet minder heftig waren de reacties toen Henk als ‘Groene Sinterklaas’ pleitte voor minder reclame (brievenbusstickers ‘geen reclame’) en méér aandacht voor natuur in de stad. Er volgde een grote campagne voor precies het omgekeerde: ‘Tilburg Moderne Industriestad’. Tegelijkertijd werd volgens een officieel collegebesluit op brieven van Henk Kuiper niet gereageerd. Als uiterste alarmsignaal beschouwde Henk toen onder de in zijn ogen corrupte Tilburgse omstandigheden geld zelfs enige tijd niet meer als wettig betaalmiddel. Van de gesignaleerde zaken, zoals rondom de Lindeboom, kwam echter weinig of niets in de media.

Onder de indruk van wat er op het gebied van massabeïnvloeding gebeurde, besloot Henk zich meteen na de middelbare school te wijden aan voorlichting over bedenkelijke reclamecampagnes. De relatie met de lokale overheid werd daar niet beter van, zeker niet na het uitroepen van de onafhankelijke staat Huttonia, “bevrijd van de consumptiedwang”. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat gaf Henk daar uitleg over natuur, milieu en reclamepsychologie. Het land werd echter snel van de kaart geveegd, aan Henks vrije meningsuiting een eind gemaakt. Henk kwam toen zelf met het onthullende boek: ‘Tilburg, vijf eeuwen rond een heilige Linde’. Later volgden nog andere publicaties over de verzwegen betekenis van de gekapte Lindeboom: de boekjes ‘Oranjebomen in Tilburg’ en ‘De naam Tilburg’. Eerder al schreef hij ‘Gek van de Linde’. Genoemde publicaties werden vooral krampachtig verzwegen, maar bereikten toch het publiek. Andere boeken van Henk Kuiper zijn ‘Huttonia’ en ‘Utrecht bomenstad’. De laatste jaren bracht hij in woord en beeld de Tilburgse stadsnatuur onder de aandacht in ‘Piushaven levende have’ en ‘Tilburg daar leeft meer dan je denkt’. In het boek ‘De tao van Moerenburg’ is van zijn hand de bijzondere bijdrage ‘Mij spreekt het al een tale’.