Auteur: Cees van Raak

Auteur biografie
  • Stadsdichter Tilburg 2009–2011

    Op vrijdagmorgen 3 juli stelde de gemeente mij voor aan de pers als vierde Stadsdichter van Tilburg, voor de periode 2009-2011. Bij deze gelegenheid las ik mijn gedicht ‘Eerste bericht’ voor, dat ik én als een poëtische sollicitatie én als een credo geschreven heb.  

    meer

  • Onkruidbestrijding

    Natuurlijk wil ik nog wat kwijt over mijn optredens van de laatste tijd. Zoals op die meer dan memorabele avond in Paradox, afgelopen Hemelvaartsdag. Jazz en poëzie, samen met Jasper Mikkers en Hans d’Olivat, en met Henk Koekkoek, Niko Langenhuijsen, Jeroen van Vliet, Pascal Vermeer en Bram Stadhouders. Maar nu moet me iets anders van het hart. Onkruidbestrijding.…

    meer

  • Complex

    meer

  • Tilburgs dagboekje 3

    Waarin Las Vegas in Tilburg, literaire afwerkplek op braderie, de nieuwe uitgave van de Brandon Pers en een brandende vraag over de procedure omtrent de nieuwe stadsdichter.

    meer

  • Big city

    In drie dagen tijd is van mij twee keer een getuigenverklaring opgenomen.  

    meer

  • De kerkhofman

      DE KERKHOFMAN   Wees niet bang voor de kerkhofman. Hij is aardig en heeft een mooie stem. Geïnteresseerd in wat jij doet voor de kost.   Voor het hek met de opgepoetste doodskoppen groet een parkeerwachter hem hartelijk. De leukste thuis, zegt: hier vang ik nooit bot.   Even denk je die kennen elkaar…

    meer

  • Tilburgs dagboekje 2

    – De mooiste Tilburgse woorden? Mij schieten de volgende drie te binnen: koekwaus, appetjoek en meebesaant.  Met de aantekening dat het laatste woord volgens het ‘diksjenèèr van de Tilbörgse taol’ als ‘meepesaant’ geschreven dient te worden. Maar ja, aan de andere kant zou ik als rechtgeaarde Tilburgse volksjongen het woord  ‘Tilbörgs’ nooit verzonnen kunnen krijgen. Trouwens: roept uw…

    meer

  • Tilburgs dagboekje

    Een aantal wederwaardigheden op een rij, zeer divers van snit.

    meer

  • Sprookje

    Hoofdstuk Een Er was eens een jongentje. Men noemde hem Atje. Zo ja: Atje, die kon toch niet lezen of schrijven, zelfs zijn eigen naam niet, want die ziet er zo maf uit. Dacht men. Inderdaad, Atje had een wel erg raar scheef kopje, daar zou je toch geen cent voor geven. Maar ergens anders in het land dacht…

    meer

  • Ursulinenkapel

    Al weer tien jaar geleden kochten Mark Hasperhoven en zijn vrouw Athanasia de voormalige kapel van de zusters Ursulinen uit 1902 in de Elzenhof. Een prachtig neogotisch rijksmonument dat nu een publieke functie heeft: huwelijken worden er voltrokken, nu en dan vindt er een uitvaart plaats en sinds afgelopen zondag vindt er maandelijks een cultureel evenement…

    meer