De vlag van Joost

Het kermisvolk is de stad weer uitgehobbeld. Maar niet voordat er op de laatste dag een heuse rel was. De zondagsrust was namelijk in het geding! Om de Here niet voor het wolkige hoofd te stoten, zijn de kermiszondagen ‘rustdagen’. Heeft U dat dan nooit gemerkt? God houdt namelijk niet van suikerspinnen, draaimolens en platte house. Een koopzondag, voetbalwedstrijd of evenement kan de Heer dan weer wel velen. Dat vindt Hij gezellig, schijnt.

En dus moet op Dag des Heren de kermis een sereen en sacraal karakter hebben. Echt waar, er heerst tussen de gebakskramen en spookhuizen dan een intense mystiek en diepzinnige sfeer. Even bezinnen bij de cakewalk en memento mori in de schiettent.

Wie ziet erop toe dat die hemelse geboden worden nageleefd? Kermispaus Joost Möller. Onze eigen wethouder is door de doorluchtige Hemelvorst uitverkoren de rust op kermiszondag te bewaren. Dus werd een kroegbaas vriendelijk verstaan gegeven dat zijn podium de goddelijke geluidsnormen overstegen. Sorry kudde, Gottesbefehl is Gottesbefehl. De zondagsrust was in gevaar. God dreigde vertoornd te worden. (Een beetje opperwezen had dit varkentje natuurlijk zelf gewassen door die dj te trakteren op een bolbliksem, lijkt me zo.)

De kermispaus stuurde zijn eigen gezanten om de blasfemische ondernemer op de vingers te tikken. Wat diende te geschieden? De dj mocht niet meer op het podium. Want een dj op een podium is volgens de aardse bepalingen een ‘buitenoptreden’ en dat is op zondag weer tegen het zere been van de Schepper. Gij zult buiten niet optreden op de Dag des Heren!

Raad eens hoe dit werd opgelost? …

Nou, weet u het al? Hint: we zijn in Tilburg, een katholieke gemeente.

Nee? Met een lapje stof! Die Joost Möller toch! Als een echt katholiek waste hij dit theologische varkentje. Want –eureka!- als de dj nu achter een vlag plaatsnam, was het geen buitenoptreden meer! “Als er een vlag voor hangt, is het hetzelfde als plaatjes draaien vanuit een café”, wist de Hogepriester van de botsautootjes ons te vertellen.

Als een heuse Koning Salomon had de kermispaus hier een geloofskwestie snel en handig opgelost. Wat wil je nog meer? God tevreden, ondernemer kan muziek draaien. Een mooi precedent. Achter een vlag mag alles. Een ambtenaar die even geen zin heeft om te werken gooit een vlag over zichzelf heen voor een welverdiend dutje. Fout geparkeerd? Gooi een vlag over uw auto.

Maar al Zijn profeten lijden, zo blijkt wel weer. Want dit verhaal plaatst Möller toch in dubio. Hoort hij nog wel thuis bij de liberalen? Als je toch zo’n gevoel hebt voor onnozele, hypocriete oplossingen ben je toch zeker beter bij het CDA op je plek? Een partij die uitblinkt in kruiperige politiek en het geloof – hoe onzinnig ook – alleen aanwendt voor zetelwinst. Denk er maar eens over na Joost, achter een vlag.