Vanavond wordt in Tilburg een stille tocht gehouden voor Remco van den Hout, de 21-jarige Tilburger die woensdagavond overleed nadat hij als winkeldief was overmeesterd door een beveiliger.
Een stille tocht op carnavalsmaandag. Wat mij betreft een ongelukkig gekozen datum. Ondanks dat in samenspraak met politie en gemeente is gekozen voor een route buiten het centrum om is het onvermijdelijk dat de deelnemers aan de tocht in aanraking gaan komen met al dan niet beschonken carnavalsvierders. Het risico is groot dat deze carnavalsvierders de fakkeltocht zullen dienen met ludiek commentaar en gedrag. Met alle mogelijke negatieve gevolgen van dien.
Een stille tocht op carnavalsmaandag lokt ongewilde situaties uit. Misschien dat een dergelijke stille tocht goed voor het rouwproces, maar veel andere Tilburgers zullen hier minder begrip voor hebben. Het was beter geweest als in overleg met politie en gemeente gekozen was voor een andere datum. Bijvoorbeeld woensdag, als het carnavalsgeweld de stad weer heeft veerlaten.
Stille tochten
Wat überhaupt de link met de stille tochten en dit betreurenswaardig “ongeval” is mij niet duidelijk. Stille tochten zijn ontstaan als een stil protest tegen onnodig geweld waarbij een slachtoffer te betreuren was. Vaak konden de slachtoffers niet op tegen de aanvallers en hadden ze geen enkele mogelijkheid het geweld te ontlopen of te doen eindigen. Remco had alleen maar zijn verzet tegen zijn aanhouding op te geven en kom rustig de komst van de politie af wachten. Hij koos daar niet voor. In mijn ogen is een stille tocht hier dus misplaatst.
Tot het tegendeel bewezen is betreft het in het geval van Remco van den Hout een triest ongeval. Hierdoor lijkt me de motivatie achter het houden van een fakkeltocht niet de juiste. Wat niet wegneemt dat familie en vrienden het recht op het houden van een stille toch hebben. Een dergelijke tocht valt onder het recht op demonstratie.
maar als je het mij vraagt is een fakkeltocht geheel ongepast. Het zet voorgaande stille tochten voor slachtoffers van zinloos geweld in een heel ander, toch wat vreemd, licht. Door voor iedere dode die in de media komt een stille tocht houden verliest een dergelijke tocht aan waarde. Ik verwacht dan ook geen grote mensenmassa’s die zich aan zullen sluiten.
Maar toch is de vraag waar gaan we de grens leggen? Nu een stille tocht voor een overleden winkeldief op de vlucht. Gaan we straks voor geliquideerde criminelen een memoriealtaar inrichten? Het zou goed zijn als hier een schifting in plaats zou vinden. Ondanks dat Ik wens alle betrokkenen veel sterkte en wijsheid toe.
Jos Migchelbrink is commissielid voor Trots op Nederland