We moeten iedereen een hobby na zijn pensionering gunnen. Lekker fröbelen in het schuurtje terwijl moeder de vrouw rustig het huis poetst. Zo hoort het. Maar wanneer die hobby willens en wetens jonge mensen voor het leven tekent, zeg ik ‘ho’. Ho, Paul Spaepens. Ho, Ridder Paul, gedoodverfd winnaar van gouden, zilveren en aluminium legpenningen, schuttersoorkondes en dansmariekesmedailles, moet een halt toegeroepen worden. Voor hemzelf, maar vooral voor ons nageslacht.
Onze Geridderde Zeerob annex Traditiefantast maakt het nu toch wel erg bont. Het Brabants Dagblad, waar Spaepens 124 jaar werkte, helpt hem graag bij het hobby’en. Door alle persberichten die de erfgoedkampioen hen doet toekomen ongezien te plaatsen in het krantje. Maar ook door het Orakel van Moergestel nauwgezet te volgen bij zijn niet aflatende pogingen ons al dan niet door hem zelf verzonnen tradities door de strot te duwen. Het grijze warhoofd stampte een leger reusachtige lappenpoppen uit de grond. Een raadselachtig fenomeen waar niemand, maar dan ook he-le-maal niemand op zit te wachten.
Maar ach, Paul en zijn hobby… De instanties geven hem graag de ruimte lekker te frutselen met Kerk en textiel. Ons Paul doet er immers niemand kwaad mee en is ook weer even van de straat.
Wanneer U of ik met een gek hoedje op een kleuterklas binnendringen worden we zonder pardon overmeesterd en afgevoerd. Maar wanneer een vlezige zestiger met druipsnor en een crèpepapieren kroon op hetzelfde doet, resulteert dat in een mierzoet, paginagroot artikel in een van de suffendste sufferdjes van Nederland. Dat niet alleen: als Paul Spaepens een crèpepapieren hoedje opzet, is híj Koning Baltasar.
Goed, verschil moet er zijn. En het moet gezegd worden: op de foto heeft Ridder Paul Spaepens een majestueus voorkomen. Een crèpepapieren kroon geeft hem verrassend veel allure. Koning Baltasar overhandigt een belangwekkend boekwerck aangaende Driekoningenlyriek. De juf neemt het vol ontzag aan. En toen weerklonk luitspel.
“De kleuterschare (sic), lelieblank (sic) en in alle gradities (sic) getint, gaat in een swingende polonaise door de klas. Vrolijke chaos dus in het lokaal van de 58-jarige juf Wil.”
Ondertussen zitten die kleuters er maar mooi mee. Zingen moeten ze. 25 driekoningenliedjes opgediept uit de verste krochten van dat walgelijke Rijke Roomse Leven en/of de dikke duim van de Auteur. Powered by VVV Tilburg. Want: “Driekoningen mag niet verdwijnen”. (Waarom niet?)
Een kinderziel is zo teer, mensen. Zo teer.
Reacties
8 reacties op “Denk toch eens aan de kind’ren!”
Ik vind deze niet zo sterk Erik.
Ben benieuwd waarom niet, Tom. Leg 's uit…
Laat ik het zo zeggen, 'Gerda bespringen' was sterker. Ik vind het punt datie maakt niet zo sterk. Jammer dat Gerda niet meer reacties kreeg, dat verdiende ze 😉
'Gerda bespringen' was inderdaad een hoogtepunt in z'n oeuvre. Wanneer laat je Hannema's columns bundelen, Tom? Ik bied me bij deze graag aan om hem het eerste exemplaar te overhandigen 😉
Ja ja, en dan wil je zeker een exemplaar kado, vuile vrek 🙁
Nou nou nou, wat een niveau weer! En maar klagen dat er te veel wordt gescholden op je site. Slecht begin van je 'relaunch', Tom! 😛
On topic: ik kan zelf ook wel een exemplaar kopen. Doe ik bij de boeken van Van Densen ook 😉
Was grap Aldert, inderdaad, dat kan mensen ontgaan, maar laat ik hier voor iedereen getuigen, Aldert is zeeeer gul, hij geeft altijd nootjes weg in het café
Dacht al dat je 'n grap maakte. Wat ben je toch een boef! 😉