Gemeentepagina van Koerier naar Stadsnieuws Brief naar Raad verdwenen?

Na mijn “rekening voor het Brabants Dagblad” staat nu met dikke letters op de ruit bij de Tilburgse redactie: “STOP MET PERSEN”. En komende zaterdag komen er als protest zwart-wit foto’s bij het nieuws, terwijl de reclame in kleur blijft! Een prachtig alarmsignaal. Een schitterende illustratie van de inmiddels alarmerende macht en invloed van de reclame. “Groeiende zorg over het voortbestaan van onafhankelijke en gerespecteerde journalistiek”, lezen we zowaar! Ja, ondanks mijn nieuwe uiterste aandachtsmiddelen blééf de doofpot dicht. De als “misleidend” veroordeelde reclamepraktijken zien we nu al bijna twintig jaar alleen maar verder om zich heen grijpen. Al bijna twintig jaar nu krijgen de Tilburgers niets te horen over toch ondubbelzinnige uitspraken van de Reclame Code Commissie als “niet meer op deze wijze reclame maken”. En wat zijn de jongste ontwikkelingen!

verdwenen brief?

Over het alsmaar verder nog voortwoekeren van de veroordeelde reclamestrategie die het blad Stadsnieuws in Tilburg introduceerde stuurde ik op 13 augustus naar gemeente en gemeenteraad nog een uitvoerige brief. Daarin allerlei vragen over bedenkelijke betrokkenheid van de gemeente en nog verdere gemeentelijke samenwerking met Stadsnieuws en participatie in de veroordeelde door dat blad geïntroduceerde reclamemethodes. Maar in de kopieën naar de afzonderlijke raadsleden werden dit keer geen passages weggelaten, deze brief lijkt in zijn geheel te zijn verslonden door het gemeentelijk kopieerapparaat.

gemeentepagina Tilburgse Koerier

Hopelijk komt de brief toch nog boven water, want recente ontwikkelingen maken hem plotseling buitengewoon actueel en belangwekkend. De onder de aandacht gebrachte gemeentelijke betrokkenheid bij veroordeelde en ook door de gemeenteraad afgekeurde reclamepraktijken gaat nu nog weer verder!
Per 1 januari gaan de gemeentepagina’s in de Tilburgse Koerier naar Stadsnieuws! Nou wil ik de Koerier niet heilig verklaren, maar er is toch nog altijd een duidelijk nuanceverschil. Stadsnieuws is het blad dat meervoudig door de Reclame Code Commissie werd veroordeeld. En niet zomaar voor één reclame-uiting, maar zelfs voor door de Code Commissie geselecteerde voorbeelden representatief voor de hele journalistieke praktijk bij dat blad. Stadsnieuws is het blad dat desondanks gewoon door bleef gaan met die o zo lucratieve en effectieve reclamebeïnvloeding waarmee werd geprobeerd de hele bevolking om te vormen tot koop-, drank- en evenementverslaafde ‘kruiken’, T burgers en Industriestadconsumenten.

tabloid

Naast de veroordeelde misleiding was het ook Stadsnieuws dat in Tilburg het tabloidformaat introduceerde. Zogenaamd vroegen daar de lezers om, maar in werkelijkheid waren dat de adverteerders. “Bij ons valt uw advertentie eerder op”,
zo werden vervolgens nieuwe adverteerders gelokt. “Bij ons heeft u veel sneller paginadominantie, bij ons krijgt u aanvullende redactionele promotie, bij ons krijgt u een speciale pagina over uw branche”. En dat allemaal ten koste van het nieuws over niet commerciële zaken, gemeentelijke belangen, openbare aangelegenheden. Pas dit jaar bezweek de Koerier aan de commerciële druk om over te schakelen op tabloidformaat. Maar bij Stadsnieuws waren inmiddels de ontwikkelingen al weer veel verder gegaan. Het systematisch de reclamecodes negerende blad werd overgenomen door het Brabants Dagblad en zit nu samen met het BD bij hetzelfde mediaconcern (Wegener). En daarmee gingen ook alle reclamecontracten over, inclusief de veroordeelde reclamepraktijken! In redactionele verpakking kregen we zodoende in Tilburgs dagelijkse dagblad rond bijvoorbeeld de shopping mall zelfs geraffineerde reclame zoals in Tilburg nog nooit eerder vertoond (zie onder andere
1,  2,  3,  4,  5,  6) . En ook recent rond het door de gemeente niet betalen van mijn rekeningen hebben we weer duidelijk kunnen zien tot wat voor buitengewoon ernstige journalistieke praktijken men is overgegaan bij het Brabants Dagblad!
Met dat blad wil ik niet eens meer een interview. Maar bij dát mediaconcern gaat de gemeente dan de gemeentepagina’s onderbrengen?

“’Eisen’, laat me niet lachen”

In de Koerier laat zelden de directeur van zich horen, maar afgelopen donderdag gaf hij op pagina 3 persoonlijk commentaar onder de kop “‘Eisen’, laat me niet lachen.” Zijn reactie roept alleen maar nog meer vragen op. In hoeverre zijn raadsleden gepasseerd, en medewerkers op het gemeentehuis zelf? Hoe bestaat het dat op deze manier na 24 jaar de 25 jarige bruiloft van Koerier en gemeentepagina niet doorgaat? Is dit de straf omdat de Koerier weliswaar overging op de T van Tabloid, maar weigerde de naam “Tilburgse Koerier” te veranderden in “T koerier”?
Heeft dit te maken met druk en sancties naar de Koerier omdat ze inhoudelijk toch nog nieuws bleven brengen buiten de zo gepropageerde blikvernauwing T?
Omdat de Koerier nog kritische ingezonden brieven plaatste? In elk geval wordt nu  op de website van de gemeente op een gefotoshopt plaatje bij het persbericht Stadsnieuws exra licht en helder afgebeeld en de onderliggende Koerier extra grauw en donker. En daar komt dus de reclameaap al uit de mouw. De gemeente gaat met professionele reclametrucs actief reclame maken voor Stadsnieuws en haar bedenkelijke reclamepraktijken, terwijl ik daarover op 13 augustus juist in een uitgebreide brief naar de gemeente nog aan de bel trok. “Stadsnieuws behaalde de meeste punten op het gebied van prijs in combinatie met kwaliteit”, schrijft dan de gemeente. Dank je de koekoek! Stadsnieuws betaalt de gemeente voor gedogen en zelfs mee propageren van bedenkelijke reclamepraktijken. Stadsnieuws betaalt de gemeente om vlak voor Kerstmis als een soort stralend licht dit reclameblad af te beelden. Onder het extra ‘verlichte’ Stadsnieuws staat dan zelfs “is de kracht“.
Ook over die enige leesbare tekst onder “Stadsnieuws” hebben de gemeentelijke reclamepsychologen natuurlijk goed nagedacht. In ons onderbewustzijn dienen we dat liefst natuurlijk zelf af te maken met het bekende religieuze slot: “en de heerlijkheid tot in eeuwigheid amen”. Stadsnieuws goedkoper? Integendeel. In de prijs inbegrepen het inhuren van de gemeente als actief opererend reclamebureau! En hoe lang speelt dat al (hopenlijk is mijn brief daarover van 13 augustus toch niet echt verdwenen)! En hoe is het mogelijk dat in het BD (2 december) werd gesuggereerd dat de Tilburgse Koerier de zaak amper het reageren waard vond!

seksadvertenties

En dan in die BD berichtgeving de huichelarij met die seksadvertenties!
Die blijven dan straks in Stadsnieuws in de editie met de gemeentepagina’s speciaal achterwege! Kijk toch hoe keurig en netjes wij zijn, zo suggereren krant en gemeente. Bij het niveau van onze gemeentepagina geen seks. Maar de Reclame Code Commissie heeft over die seksadvertenties nooit een veroordeling uitgesproken. Nee, pas echt verneukt worden de lezers als ze onafhankelijke redactionele artikelen denken te lezen en ook op die manier weer naar T binnenstad worden gelokt, naar de winkels, de kermis, de terrassen et cetera, ofwel toch weer betaalde reclame naar binnen krijgen. En al twintig jaar nu blijven die praktijken ondanks veroordelingen, protesten en uiterste alarmsignalen in de doofpot!
De aandacht wordt nu zelfs afgeleid met: ‘kijk eens hoe discreet de seksadvertenties binnen het bedrijf worden verschoven naar de woensdageditie en naar de zaterdageditie van de dagelijkse krant. Gatver. Zonder enige seks zakt daar toch spontaan vanzelf al je broek van af. Die seksadvertenties zijn heel duidelijk, eerlijk en onschuldig in verhouding tot de veroordeelde professionele misleiding en het daarmee ten behoeve van de commercie schaamteloos de lezers prostitueren.
De aandacht dan nog eens afleiden met die seksadvertenties, dat is écht verneukeratief, écht schunnig en smerig. En bij dát niveau voortaan de gemeentepagina!?

De gemeentepagina’s komen dan bij het concern dat ook het Brabants Dagblad uitgeeft! En wat zagen we alleen al de afgelopen tijd aan valse beeldvorming in het Brabants Dagblad! Hoe werd daar onder de noemer ‘nieuws’ het nieuws verzwegen, de aandacht alleen maar afgeleid. Hoe werden daar onder de noemer ‘feiten’ de feiten verdoezeld. Ja, wat zijn de werkelijke reclameafspraken achter dit reclamecontract tussen gemeente en BD/Stadsnieuws? Hoe komt het dat het BD niets naar buiten bracht over gewiste passages uit mijn brieven, de werkelijkheid achter de T campagne, het Lindeboomdossier, de inhoud van mijn rekeningen naar de gemeente, alles wat ik hier onthulde op TilburgZ? Als beloning gaan nu de gemeentepagina’s naar Stadsnieuws? Dit reclamecontract is de betaling en honorering?

Voor overzicht per onderwerp (met links) van stukjes geschreven van 2006 tot 2010
zie weblogoverzicht: A tot G , G tot M, M tot S en T tot Z.