Een stad met veel groen wordt door burgers als aantrekkelijk ervaren. Een natuurlijke groene omgeving is voor veel bedrijven een belangrijke vestigingsfactor. Het huidige kabinet heeft -op zijn zachtst gezegd – niet zoveel op met natuur en ook op lokaal niveau zullen de dwingende bezuinigingen hun sporen nalaten in de ontwikkeling en het onderhoud van het groen. Om in deze voor de natuur barre tijden toch nieuwe groene investeringen van de grond te krijgen heeft de PvdA onlangs een plan gelanceerd om via burgerparticipatie nieuw groen aan de stad toe te voegen. Een meerderheid van de politieke partijen heeft zich bij dit initatief aangesloten en het voorstel is door vier partijen gezamenlijk ingediend.
Het plan is om aan de rand van de stad nieuw groen toe te voegen door een ‘ herinneringsbos’ aan te leggen. Burgers worden hierbij in de gelegenheid gesteld om een boom te planten ter gedachtenis van een dierbare overledene. In het plantgat van de boom kan ( op een milieuverantwoorde manier uiteraard) de as worden verstrooid waardoor de boom gefundeerd is in de laatste resten van degene die is heengegaan. Bij het afscheid van het leven herdacht worden in een vitaal monument dat zich nog vele jaren in de Tilburgse gemeenschap manifesteert, waarin ieder jaar nieuw leven ontstaat en dat een bijdrage levert aan het welzijn van mensen is een waardige manier om een geliefde te gedenken.
Tilburg kent sinda 2007 een geboortebos in het noorden van de stad. Hier worden elk jaar een vijftigtal bomen ter gelegenheid van nieuwe wereldburgers geplant. Op symbolische wijze wordt hiermee tot uitdrukking gebracht dat ieder kind moet kunnen opgroeien in een gezonde groene wereld. Een herinneringsbos voor de toekomst is vergelijkbaar want de overledene kan op symbolische wijze tot in lengte van jaren voortleven in nieuwe natuur.
Een ander en wat profaner aspect is de toekomstige vergrijzing. De komende jaren zullen de babyboomers van na de oorlog oud worden. Op dit moment is de keuze die mensen maken tussen begraven en cremeren min of meer gelijk. Veel mensen kiezen nu nog voor begraven omdat er dan een plek is die bezocht kan worden. De kans is groot dat crematie in de komende jaren zal toenemen ook omdat oude tradities als begraven niet meer zo vanzelfsprekend zijn als dat ze altijd waren. Bovendien kampen veel begraafplaatsen met ruimtegebrek en is het ruimen van graven een kostbare geschiedenis. Denkbaar is dat de keuze van cremeren makkelijker wordt als de as een waardige plek van bestemming kan vinden in de natuur. Als de as diep in de aarde de gedachtenisboom tot voedsel dient en de boom een plek is om naar toe te gaan, te zitten, te recreëren.
Een herinneringsbos is geen dodenakker maar een vitaal en duurzaam monument voor de toekomst. De bomen gaan voorbij de symboliek van leven na de dood. Ze zijn een levend bewijs van groei en kracht.
De deelnemende burgers financieren hun eigen boom en sluiten voor een x aantal jaren een beheer/onderhoudscontract af waarin de boom wordt begeleid naar volle wasdom.(een boom heeft een vergelijkbare prijs als een urn en is vele malen goedkoper dan een grafsteen).
Zowel het CDA als GroenLinks en de Tilburgse Volkspartij hebben aangegeven een voorstel voor een herinneringsbos mee te willen indienen en ook andere partijen hebben hun steun aan het voorstel toegezegd. Er zal met diverse instanties (Provincie Noord-Brabant, Staatsbosbeheer, Waterschap enz) moeten worden overlegd maar inmiddels staat er ook een marktpartij klaar die er een kans in ziet om op deze manier nieuwe natuur aan Tilburg toe te voegen.De suggestie van de Brabantse Milieufederatie om in het kader van ‘eten uit je directe omgeving’ ook ‘eetbare’ bomen te planten kan worden overwogen. Het op subtiele wijze markeren van de boom zal zeker nog een belangrijk punt van aandacht zijn want het bos moet er natuurlijk uitzien zonder gedenkstenen enz. Het voorstel voor een herinneringsbos zal dit voorjaar in de gemeenteraad van Tilburg worden besproken.
Tine van de Weyer