Op donderdag 16 januari berichtte het Brabants Dagblad dat om 18.15 uur een man was gevonden aan de achterzijde van het St. Annahof in Tilburg. Hij was door messteken om het leven gebracht. Op 17 januari werd in een volgend bericht vermeld dat hij 20 jaar oud was. Ik wijdde aan de dood van de twintigjarige een gedicht
voor altijd verbonden
een jongen, wordt gezegd, heeft iets verloren
het was er nog toen hij gevonden werd bij een garagebox
en de politie tracht degene op te sporen
die het losgesneden heeft en meegenomen
het lag er nog en toch is men te laat gekomen
als schemer rond het avonduur was het te dun
om vast te pakken en nog op te rapen
hij die het niet meer heeft, is 20 jaar, komt uit de stad
meer heeft de krant daarover niet geschreven
en hij die niet beleven wilde dat men zag dat hij iets nam
bezit geen leeftijd, haarkleur of postuur
bij wijze dan van spreken zouden wij het kunnen zijn
voor altijd zijn wij, is de dief verbonden door zijn daad
aan wat hij deed, de dood, is onlosmakelijk de ander
leven moet hij nu voor twee, omdat wat hij ook niet bezit
maar wel heeft weggenomen, nooit terug kan geven
hoe moet dat nu, wat we nog kunnen doen
we kleden vlees om tegenwoordigheid van geest
en geven ze een naam, de onze, allebei, en ons gezicht
zodat ze toch nog even kunnen blijven leven voor ze zijn geweest
want geeft de krant ze eigen namen, – onverzoenlijk
en voorgoed gaat het verleden dan een moord beramen
Reacties
Eén reactie op “Voor altijd verbonden”
mooie en terechte woorden