Geplaatst

Loze beloftes maken geen schuld

Voor de zoveelste keer gesproken over de €380.000 die volgens het CDA naar Willem II moeten omdat er in het verleden beloftes en toezeggingen zijn gedaan. Interim-Willem II-baas Bottelier is gefrustreerd omdat hij nog steeds wacht op z’n geld nadat sportwethouder Hamming (PvdA) en zijn ambtenaren hem hebben verzekerd dat die vier ton de kant van Willem II op komen. In ruil voor een aantal maatschappelijke activiteiten die de club heeft verricht vorig jaar. Botteliers frustratie is begrijpelijk: Belofte maakt schuld. Probleem is alleen dat Hamming die belofte helemaal niet had mogen doen: De gemeenteraad (lees: volksvertegenwoordiging) wel, maar die wist van niks. Een loze belofte dus.

En dus houdt een deel van de raad (althans wij en GroenLinks) de hand op de knip. Niet alleen omdat er door Hamming geen goeie afspraken zijn gemaakt over die maatschappelijke activiteiten van Willem II. Ze vielen ook nogal tegen en verdienen zeker geen vier ton beloning. Willem II heeft in de afgelopen 15 jaar al miljoenen aan gemeenschapsgeld ontvangen zonder dat dit ervoor zorgde dat het de club goed ging. Wanbestuur zorgde voor een bodemloze put. En toen Willem II het water voor de zoveelste keer aan de lippen stond, verzon wethouder Hamming een list: Hij bedacht het maatschappelijk convenant, sleepte er wat liefdadigheidsactiviteiten met de haren bij en koppelde er een boel geld aan. Zo kon de betaald-voetbal-organisatie laten zien hoe betrokken ze is bij de stad en haar inwoners. En had Hamming weer een smoes, pardon: argument, om de raad over te halen door de inwoners van Tilburg opgebracht geld naar Willem II door te sluizen.

Helaas beloofde hij dat geld aan Willem II zonder de raad te de kans te geven dat besluit te nemen of zonder die raad zelfs maar te informeren. Niet gek dus dat de meeste raadsfracties op hun achterste benen stonden toen ze werden gechanteerd met een dreigend faillissement van Willem II, zodat ze alsnog die vier ton zouden geven. Verschillende raadsfracties, onder wie de SP, willen nu weleens weten welke toezeggingen er eigenlijk zijn gedaan en wanneer. Gisteren had Hamming daar openheid van zaken over moeten geven. Maar dat kon hij niet. Nu moet hij vóór half oktober, wanneer het weer raadsvergadering is, duidelijk maken wie wat wanneer en aan wie heeft beloofd. Pas dan bepalen sommige fracties, waaronder zijn eigen PvdA, of ze alsnog die vier ton willen vrijgeven.

De SP is duidelijk: Genoeg is genoeg. En wethouder Hamming heeft nu écht één keer teveel beloofd waar hij niks te beloven had (zijn gebruikelijke manier van besturen). Als we als raad blijven pikken dat bestuurders kadootjes blijven uitdelen zonder dat de volksvertegenwoordiging een fatsoenlijk besluit heeft kunnen nemen, zijn we geen knip voor onze neus waard. Wat telt een stem dan nog, hoe doet de kiezer dan nog mee? We zijn er klaar mee, met deze manier van een stad besturen.

Veerle Slegers
fractievoorzitter SP Tilburg

Reacties

3 reacties op “Loze beloftes maken geen schuld”

  1. Godelieve Engbersen avatar

    Wat telt een stem dan nog, hoe doet de kiezer dan nog mee? We zijn er klaar mee, met deze manier van een stad besturen.
    ———
    Hoi Veerle,

    Als kiezer voel ik dat ik zo'n kolum best vervelend lezen vind, hij is stijltechnisch wel sterk, geen spelfouten, goed onderwijs genoten 😉
    Maar hij speelt wel in op de onderbuik gevoelens, en er staan zaken in, die ik als kiezer nu niet zo hoef te weten. 'Dat jullie er klaar mee zijn'.
    Hoe ik dat kan interpreteren?
    Met de nieuwe burgemeester en zijn fietstocht, en bezoek aan Noppes met aardige gesprekken, had ik net weer een beetje vertrouwen dat het rollebollen over straat voorbij was. Ik ben érg voor achterkamertjes politiek, over kwesties die nog niet alle transparantie verdienen omdat nog niet alle zaken gehoord zijn.

    Nu ga ik binnenkort bij het Cursushuis een cursus 'Politiek' volgen.
    Wie weet kan ik deze tekst dan beter plaatsen.

    Van mij hoeft er geen Twitterstop te komen hoor.
    Maar de toon, naar elkaar toe, in het proces mag wat zachter. Maar dat is wellicht Zóóó 2008?

    Tegenwoordig moet je overal met 'een gestrekt been in'.
    Ik spreek je nog wel een keer, voor extra uitleg, 'hoe het werkt in de politiek'. Of dit nu bij 'Het spelletje' hoort.

    Succes in ieder geval.
    Spannende tijden?
    Godelieve Engbersen
    Medeorganisator van De dag van de dialoog 2010, 4/11/2010.
    met plezier woonachtig in 'Ons Tilburg' al blijft er heus wat te wensen over. 😉

  2. Paul Leyten avatar
    Paul Leyten

    Dan moet de SP dat maar uitvechten met Hamming en zijn ambtenaren. Belofte maakt inderdaad schuld en moet de Gemeente gewoon betalen. De Gemeente belooft de Tilburgse burger al jaren zoveel, maar nakomen ho maar.

    Zal ik dan maar de gemeentelijke belastingen niet betalen en de deurwaarder doorverwijzen naar jou, Slegers.

  3. SP avatar
    SP

    Beste Godelieve, net zoals andere raadsleden wil ik graag in dialoog, bijvoorbeeld met het college, zodat we weloverwogen, transparante besluiten kunnen nemen op grond van alle beschikbare informatie. Als een wethouder toezeggingen doet (en bepaald niet voor het eerst) zonder dat hij daar een mandaat voor heeft en zonder dat hij daar eerst de raad in kent, dan is het logisch dat die raad hem daarop aanspreekt. Zeker bij een wethouder die deze modus operandi hanteert, wil de toon dan weleens wat directer zijn.

    Wat heb je liever, Godelieve? Je volksvertegenwoordigers die pappen en nathouden, die op kousevoetjes en met fluwelen handschoentjes prettig en gezellig informeel overleggen met collegeleden zonder dat jij weet wat er speelt? En ongeacht of collegeleden hun eigen gang gaan omdat ze hopen en verwachten dat de raad achteraf toch wel overstag gaat? Of dat de raad zaken die verkeerd Blijven gaan bij de naam noemt en de betreffende bestuurder aanspreekt? Hoe lang vind je dat volksvertegenwoordigers een onwenselijke, contraproductieve modus operandi slikken?

    Weet je, Godelieve, ik -en met mij de meeste raadsleden- denken en werken graag constructief mee, of we nu in de coalitie of oppositie zitten. Goede besluiten zijn alleen mogelijk als de contacten en de toon vriendelijk en coöperatief zijn. Maar vriendelijk en zacht zijn maar intussen dingen doen die niet kloppen: Dát is een akelig spelletje. Dat spelletje speel ik niet mee.