Van mensen en apen wisten we het al. Ze kunnen denken en ze kunnen pijn voelen. Daarna kwamen we erachter dat heel veel andere zogenaamd lagere diersoorten dat ook kunnen. Vissen hielden we voor lange tijd ongevoelig voor pijn. Koudbloedig, glibberig, geen poten om op te lopen. Maar vissen beschikken ook over een complex zenuwssyteem en zijn net zo goed in staat om pijn te voelen als wij. En ze kunnen ook denken en hebben een geheugen. De voor ons zo bruikbare verschillen tussen mens en dier lijken steeds kleiner te worden. Straks is er niks meer over dat we met goed fatsoen als argument kunnen hanteren voor het opleggen van onze wil en het naar eigen goeddunken gebruiken en misbruiken van dieren. Behalve onze arrogantie.
Op de website van Natuurbericht.nl staat een artikel over een door een schimmel veroorzaakte en sexueel overdraagbare ziekte bij vliegen: ‘Wanneer een vlieg in contact komt met een spore van deze schimmel, groeit een schimmeldraad door een lichaamsopening het lichaam van de vlieg binnen. De groeiende schimmel verandert de vlieg binnen enkele dagen in een trage en overal tegenaan vliegende zombie. Letterlijk zelfs, want de schimmel tast de hersenfuncties van de vlieg aan en neemt deze over. Uiteindelijk dwingt de schimmel de vlieg zo hoog mogelijk naar boven te klimmen. Daar aangekomen laat hij de vlieg een typische houding aannemen, waarbij deze de vleugels uitspreidt en dood gaat’. (tekst: Menno Boomsluiter, Nederlandse Mycologische Vereniging / foto: Marjon van der Vegte)
Hersenfuncties en geen pijn? Het is moeilijk te geloven. De beschrijving van het sterven van deze vlieg doet toch heel erg denken aan een afschuwelijke manier om dood te gaan. Niet dat de schrijver van dit stukje daar nu emotioneel van word. Het gaat even om het idee dat ieder dierlijk wezen in staat is pijn te ervaren. Onderaan deze pagina staat een video uit de serie Planet Earth van David Attenborough met daarin beelden van hoe schimmels insecten overnemen. Luguber en tegelijkertijd prachtig om te zien. Te beginnen met een mier die sterft nadat het in contact is gekomen met zo’n schimmel. En kijk dan vooral even naar de kronkelingen van het beestje voordat het de geest geeft. Pijn? Ach wat, dat beeld je jezelf alleen maar in. Antromorf en vooral niet wetenschappelijk. Maar dat beweerden ze ook altijd van muizen en dat is inmiddels wel achterhaald. Nu nog de insecten. Kleine pijntjes, maar toch.
[Jack Tummers]
Reacties
Eén reactie op “Pijntjes”
[..]De voor ons zo bruikbare verschillen tussen mens en dier lijken steeds kleiner te worden. Straks is er niks meer over dat we met goed fatsoen als argument kunnen hanteren voor het opleggen van onze wil en het naar eigen goeddunken gebruiken en misbruiken van dieren. Behalve onze arrogantie.[..]
Hier kan ik mij volledig in vinden! Ook ik heb vroeger van mijn vader gehoord dat je rustig kon vissen omdat vissen, als koudbloedige wezens(!)geen gevoel zouden hebben. De goede man geloofde het zelf, dat weet ik zeker want als er één mens goed en zacht voor dieren was dan was hij het wel! Intussen weten we beter of zóuden we beter kunnen en moeten weten. Dieren zijn autonome wezens met een intrinsieke waarde die we dienen te respecteren. En dat houdt in dat we ons niet (meer) kunnen veroorloven dieren als objecten te beschouwen en te behandelen waarbij het mensenbelang als enig uitgangspunt wordt gehanteerd. Dat zal grote gevolgen hebben voor de samenleving en zal niet zonder slag of stoot gaan. Het is goed dat er in dit land een Partij voor de Dieren is die de mensen op een consistente wijze confronteert met de ongerijmdheid van de manier waarop we met dieren omgaan. Ook de aanjaagfunctie naar andere politieke partijen moet niet onderschat worden. Dat we op een totaal verkeerde wijze met de wereld, de natuur, het milieu en de dieren omgaan is een besef dat bij steeds meer mensen schijnt door te breken. Het gaat (te) langzaam maar er zit onmiskenbaar beweging in!