Youth for Christ in Tilburg

In Amsterdam viel het college van het stadsdeel de Baarsjes omdat Youth for Christ tegen haar belofte in toch alleen christelijke jongerenwerkers wierf. Eerder had de deelraad van YfC geëist het geloof buiten het jongerenwerk te houden. Wie alleen al op de YfC-website kijkt of de uitspraken van weet dat die eis niet reëel is. Boven de Amsterdamse vacaturemelding prijkte de tekst: “: ‘Bij Youth for Christ werken (we) samen aan een missie: jongeren in ontmoeting brengen met Jezus Christus.’ YfC-leidinggevenden Remco Oosterhoff (tevens raadslid voor de ChristenUnie in Rotterdam) zei op Radio 1 dat, hoewel het ‘niet het eerste doel’ is jongeren te bekeren, ‘we ze wel een stukje van de liefde van Jezus willen laten zien’. ”Zie dat als getuigenis.” YfC-directeur de Kam verzekerde in een stuk in het Nederlands Dagblad dat YfC haar Bijbelse opdracht niet zal vergeten: ”Voor ons is helder dat we jongeren in ontmoeting willen brengen met Jezus. Dat is cruciaal.”

In ons eigen Tilburg ziet PvdA-wethouder Moorman desondanks nog steeds geen enkel probleem in de gunning van het jongerenwerk op het Stuivesantplein aan YfC. Welzijnsorganisatie de Twern die al het overige jongerenwerk in de stad verzorgt, kwam in de kou te staan omdat het voor hetzelfde geld minder uren jongerenwerk kon leveren. Op zich logisch omdat de Twern een grote organisatie is met veel overhead en dito kosten terwijl YfC veel met vrijwilligers werkt. De gemeente heeft hier volgens ons gekozen voor de goedkoopste oplossing en niet verder gekeken dan de oppervlakte. Volgens Moorman biedt YfC kwalitatief goed jongerenwerk en zijn de bewoners rondom het plein tevreden. Nou, da’s mooi. Maar dat is niet het enige belangrijke.

Nog meer van de YfC-site: “We doen dit vanuit het verlangen om jongeren in ontmoeting te brengen met Jezus Christus. We willen hen helpen naar Zijn bedoelingen te leven.” En: “Een hart voor jongeren en een hart voor God. We willen jongeren ons hart laten zien. We zijn geïnteresseerd in hun leefwereld, hun ambities, hun dromen. Wij geloven dat jongeren Gods hart ontdekken als wij ons hart met hen delen.” Van sollicitanten op de functie van jongerenwerker wordt verwacht dat ze “enthousiaste christenen” zijn en betrokken zijn bij een kerkelijke gemeente. Ook al zegt YfC dat hun zogenaamde ‘The Mall’-programma “alleen reactief is over geloofszaken, toch blijken uit YfC-jongerenwerk wel degelijk religieuze initiatieven voort te komen volgens hun websites.

Er is niks mis met geloven, met religie of met christenen. Geloven is een zaak van elke individuele mens en een persoonlijke keuze. Maar dan moet er wel iets te kiezen zijn. Jongeren die nog volop in ontwikkeling zijn, zijn erg beïnvloedbaar. Bied hen en hun ouders meerdere soorten jongerenactiviteiten aan zodat er sprake is van een vrijwillige keuze. Voor de gemeente geldt: De overheid moet de neutraliteit en objectiviteit van publieke voorzieningen waarborgen zodat elke burger er zich thuis kan voelen. En dus alleen neutrale activiteiten subsidiëren. Die subsidies zijn immers gemeenschapsgeld.

Ik vind het belangrijk dat mijn zoon en dochter leren over en van alle mogelijke religies en culturen op de wereld. Maar het is ook mijn bewuste keuze om mijn kinderen mee te geven dat er geen god bestaat. En dat je ook als niet-gelovige een goed mens kunt en moet proberen te zijn. Van hun scholen verwacht ik dezelfde neutraliteit en objectiviteit als van de overheid. En een brede kijk op de wereld en de mens. Zodat mijn kinderen leren dat élk mens gelijkwaardig is aan de ander, ongeacht bijvoorbeeld zijn religie of levensovertuiging. Als er naast overheid en school meer instanties zijn die vanuit een andere invalshoek naar het leven kijken, zal ik mijn kinderen daar niet van weghouden. Maar dan moeten ze dus wel kunnen kiezen.

Ik ben ook benieuwd hoe de jongerenwerkers van YfC tegenover homoseksualiteit staan. Of tegenover seks voor het huwelijk. En mag dat van hen een homohuwelijk zijn? Hoe tolerant zijn ze tegenover andere religies? Of tegenover mensen die niet geloven? Om daar antwoorden op te krijgen, ga ik een afspraak proberen te maken met YfC in Tilburg. Voor een werkbezoek. En een gesprek. Daarnaast wil ik binnenkort bij de bespreking van de evaluatie van het jongerenwerk samen met de rest van de raad en met de wethouder het programma van eisen voor jongerenwerk eens goed tegen het licht houden. Wat moeten de gemeentelijke doelen zijn, hoe willen we die bereiken en wat willen we zeker niet?

Tot slot nog een ander argument tegen overheidssubsidie voor religieuze organisaties. Deze springen in gaten die de overheid door verregaande bezuinigingen op welzijnswerk heeft laten vallen en breien daarmee recht wat die overheid (lees: politiek) heeft laten kromtrekken. Daarvoor zijn die organisaties te complimenteren. Maar we moeten niet terug naar een overheid die zich alleen als nachtwaker opstelt en zorg en welzijn aan ouderwetse kerkelijke liefdadigheid overlaat. Subsidiëring van religieuze organisaties mag geen alternatief zijn voor falend sociaal beleid.

Ik ben trouwens ook benieuwd naar de reactie van wethouder Moorman en de diverse raadsfracties als het niet Youth for Christ maar Youth for Allah was die de gemeente subsidieerde. Om partijen als die van Wilders en Verdonk geen kans te geven luidkeels hele bevolkingsgroepen uit te sluiten van gelijkwaardige deelname aan de samenleving, moet de overheid zelf ook geen onderscheid maken op grond van bijvoorbeeld religie en dus neutraal blijven.

Lees ook het opinie-artikel van Ronald van Raak en Arjan Vliegenthart (resp. 2e en 1e-Kamerlid van de SP).