Vandaag in het Brabants Dagblad een column die feilloos de dubbele pet en tong van de PvdA toont: PvdA-fractievoorzitter Auke Blaauwbroek stemde twee weken geleden in de raad met zijn fractie vóór de aanleg van het volstrekt onnodige en destructieve bedrijventerrein Wijkevoort. Blaauwbroek is echter sinds kort ook bestuursvoorzitter van de Brabantse Milieu Federatie (BMF) die tegen de aanleg van Wijkevoort is. Tilburg moet zuinig zijn op haar toch al beperkte groene ruimte en kan extra werkgelegenheid beter op een andere, reëlere manier regelen. De PvdA probeert van twee walletjes te eten in het zicht van de verkiezingen. Opportunisme ten top. Alles om maar te besturen, hoe dan ook en waar dan ook.Met dat besturen van de BMF gaat het trouwens niet zo soepel: De BMF is een veelgeplaagde club. CDA en VVD in het provinciebestuur zijn niet gediend van kritiek op hun milieu- en natuurafbraakbeleid en hebben dus de subsidie zwaar gekort van wat eerst een noodzakelijke en deskundige criticaster was. Zo elimineer je je tegenstanders: Je pakt gewoon hun geld af zodat ze niet meer kunnen functioneren. De PvdA, de derde -monddode- coalitiegenoot in GS staat er beschaamd bij en kijkt ernaar zonder iets te doen. Het is dus pompen of verzuipen voor de BMF. De nieuwe bestuursvoorzitter, Auke Blaauwbroek, ook bekend als PvdA-fractievoorzitter in Tilburg, kiest voor verzuipen.
Hij maakte eerder deze week bekend dat de BMF wat hem betreft een kennisinstituut moet worden voor de provincie dat, om zichzelf te bedruipen, ook projectmatig moet gaan werken. Door te gaan polderen wil de BMF meer invloed kunnen uitoefenen betreffende de belangrijke natuur- en milieuthema’s, meer de politiek en de overheden kunnen beinvloeden. De bij de BMF aangesloten lokale milieu- en natuurgroepen zijn furieus. Ze dreigen op te stappen, waarmee de BMF geen federatie meer zou zijn en ook nog eens veel expertise zou verliezen. De BMF verliest hiermee haar bestaansrecht.
Door zo het hoofd te buigen onder de kortingszweep van Gedeputeerde Staten staat dat bestaansrecht sowieso onder druk. BMF-directeur Jan van Rijen (ook PvdA) doet zijn best maar durft op cruciale beslissingsmomenten zijn tanden niet te laten zien. Zo bood hij geen weerstand tegen het provinciale ammoniakplan en laat hij het afweten als het gaat over de uitvoering van de zogenaamde Reconstructie van het Brabantse platteland.
Terugblaffen en laten zien wat je waard bent als kritische luis in de pels van het falende bestuur met zijn desasstreuze natuur- en milieubeleid dat Brabant kapotmaakt, dat zou de BMF moeten doen! Dan merken Brabanders hoe hard nodig zo’n koepelclub van natuurbelangenorganisaties is. En dan word je gedragen door je bevolking, waarmee GS het een stuk moeilijker gaan krijgen om je onderuit te halen. Helaas maakt ook Blaauwbroek de klassieke PvdA-fout: Pappen en nathouden, de kool en de geit willen sparen en uiteindelijk het onderspit delven tegen het CDA en -om nog eens een anti-natuur-machtsblok te noemen- de Zuidelijke Land- en Tuinbouworganisatie (ZLTO).
