Barack Obama schrijft openhartig in "De herovering van de Amerikaanse droom" over zijn politieke loopbaan en belangrijke democratische principes. Hij was al 35 jaar toen hij na zijn rechtenstudie zich voor het eerst kandidaat stelde voor een zetel in het parlement van Illinois. Overal waar hij kwam vroegen ze hem waarom hij die smerige en gemene politiek in wilde. Hij wees er dan op dat hetgeen ons verbindt groter is dan hetgeen ons scheidt. Twee voor mij opvallende uitspraken wil ik er even uitlichten.
Een van de belangrijkste standpunten van Obama is dat de overheid niet alle problemen van de burgers kan oplossen. Maar wel dat ieder kind een behoorlijke kans krijgt in het leven. Dit is een van de gemeenschappelijke waarden die hij een leidraad van hoop noemt. Hoe vertaal ik dat nou naar de Tilburgse politiek? Reeds meerdere malen heb ik gepleit voor gratis pc’s aan kinderen uit de armste gezinnen. Ik heb me zelfs laten ontvallen dat als ik dit bereikt heb, ik mijn belangrijkste doel van mijn raadsperiode heb gerealiseerd. Het voorstel is ondertussen bij de maatregelen van de Taskforce Armoede II opgenomen maar het is door de economische crisis nog niet zeker dat we het ook zullen uitvoeren. Zelf ben ik van mening dat we het juist nu moeten doen. Met creatieve geesten kunnen we sterker worden en de crisis overwinnen. En de jonge geesten zijn nog niet vastgeroest. De beginnende middelbare scholieren van nu zijn over pakweg 5 tot 15 jaar de starters op de arbeidsmarkt. Het mes snijdt dus aan twee kanten: de maatschappij gaat ermee vooruit en de minder bedeelde kinderen gaan hierin mee. Hopelijk wordt dan ook de welvaart eerlijk verdeeld.
Op zeker moment komt Obama in zijn politieke loopbaan tot de slotsom: omhoog of eruit. Dat moment komt voor elke politicus op elk niveau. Na 4 jaar in de gemeenteraad van Tilburg ben ik wel beschikbaar voor een volgende termijn om de nieuwe fractie wegwijs te maken. Dat zullen voor mijn fractie dan allemaal nieuwkomers zijn. Maar daarna is voor mij aan de orde wat ik kan en wil doen voor D66. Dat kan dus op landelijk of provinciaal niveau zijn. Ik denk er volgend jaar nog in alle rust over na en laat het lijsttrekkerschap voor maart 2010 over aan de beste kandidaat die door de afdeling hiertoe in september gekozen zal worden.
En nu ga ik eerst enkele weken met vrouw en dochter op vakantie!