Deze week in de krant: “Bestuursvoorzitter Kraakman van Ons Middelbaar Onderwijs (OMO) verdient topsalaris: €171.000”. OMO is het grootste schoolbestuur van Nederland dat kantoor houdt aan de Spoorlaan in Tilburg. Het is ondermeer de baas over 2College (Wandelbos vh. Paulus, Cobbenhagencollege en Ruiven), Odulphus, Theresia en de Nieuwste School.
Voorzitter Dresscher van de Algemene Onderwijsvakbond vindt dat salaris prima. En de VO-raad die de belangen van de schoolleiders behartigt, stelt voor onderwijsbestuurders 35% meer te laten verdienen dan in de CAO is afgesproken. Hieruit volgen toch tenminste de volgende vragen:
1.
Waarom gaat er zoveel gemeenschapsgeld naar het salaris van een manager terwijl elke school middelbare school al jaren kampt met bezuinigingen en een tekort aan middelen?
2.
Waarom verdient Kraakman bijna 2 ton terwijl hij er nog steeds niet in slaagt om in Tilburg samen met de vier andere schoolbesturen het middelbaar onderwijs in Tilburg zo in te richten dat elke leerling –of die nu leerwegondersteunend onderwijs nodig heeft of vwo of iets daartussenin- het onderwijs krijgt dat bij hem of haar past?
3.
Waarom verdient krijgt een manager als Kraakman vele malen meer dan de gemiddelde docent terwijl hij beslist niet vele malen harder werkt?
4.
Kunnen we voor Kraakman’s salaris en dat van de andere managers niet beter een paar extra docenten aanstellen zodat scholen hun leerlingen in alle verplichte uren fatsoenlijk onderwijs kan bieden in plaats van ze onbegeleid op te hokken met hun huiswerk?
5.
Wat heb je aan een onderwijsvakbond die dit soort salarissen goedkeurt?
6.
Wie is het meest onbeschaamd: Kraakman, Dresscher of de VO-Raad?
7.
Wanneer houden we op dit graaien te pikken? Wanneer staan docenten, ouders en leerlingen samen op om aan managers en besturen te laten merken dat genoeg genoeg is?
8.
Hoe kunnen we OMO en de andere Tilburgse schoolbesturen zover krijgen dat ze eindelijk eens gaan samenwerken in plaats van elkaar beconcurreren (waardoor met name de kwetsbaardere leerlingen tussen wal en schip vallen omdat ze niet op tijd of helemaal niet de juiste school kunnen vinden)?
Reacties
26 reacties op “OMO: Onderwijs Manager in Overtreding”
Veerle, je tweede punt raakt me enorm want het is ook mijn vraag, ik heb er mee te maken.
Als je kind nu naar het voortgezet onderwijs gaat en het heeft LWOO nodig, kun je nu alleen maar terecht bij de Frater v. Gemertschool.
Andere schoolkeuzes worden moeilijk.
Helemaal eens met Veerle, de trend om ook in de publieke sector buitenproportionele salarissen aan bestuurders toe te kennen moet worden gekeerd. OMO heeft echter niets met VMBO en met LWOO, Rene
En hoe zit het dan met de citoscores? Mijn zoon zit nu ook speciaal onderwijs, volgend jaar dus LWOO, een citotoets heeft hij niet gemaakt omdat hij toch naar LWOO ging en dan was dat niet nodig heb ik begrepen.
Had hij wel een citotoets gemaakt en was de uitslag goed geweest, had hij wellicht meerdere keuzes gehad, al was LWOO dan afgevallen en hadden wij, de ouders zelf moeten opdraaien voor de extra begeleiding, iets wat we uiteraard hadden gedaan.
Ga aub ook eens kijken bij reguliere basisscholen, die zichzelf overschatten in de kunde om extra begeleiding te geven aan kinderen die dat nodig hebben; bv als er sprake is van NLD, ADHD, PDD-NOS of Asperger. Hoe mooi ze het ook in hun schoolgidsen voorspiegelen, zo is het in de werkelijkheid echter niet. Ouders en kind zijn er vaak de dupe van. Breek me de bek niet open, excusez moi!
O ja, zeker, natuurlijk,………..een klacht indienen. Bij wie? Ze houden elkaar immers altijd de hand boven het hoofd.
Toen ik als ouder de school hierover aansprak en zei dat ik mijn zoon naar een andere school zou brengen; was het antwoord: dat staan wij niet toe. De directeur van een evt. nieuwe school zal altijd bij ons uw zoons gegevens opvragen en dan zullen wij een negatief advies uitbrengen". Daar kun je het als ouder dan mee doen! BAH BAH!!
Zuuuucht,…. waren de fraters er nog mar. Kost, inwoning, kleding (
Nu ik toch bezig ben met mijn aanklacht: wij als ouders hebben er drie jaar voor moeten vechten om onze zoon op speciaal onderwijs te krijgen, iets wat overduidelijk was dat hij daar thuishoorde.
Dat heb je dan met al die nieuwe en moderne scholen, men zet er een juffr. neer die net van de PABO komt, in een overvolle klas van soms meer dan 25 kinderen en die moet maar meteen met zo'n klas aan de gang. Die leerkracht kun je het niet kwalijk nemen, maar het gevolg was dat een heel gezin in een negatieve spiraal terecht kwam.
Vanaf groep 4 kreeg je bij oudergesprekken alle shit gespuid over je kind. Zelfs ademen deed hij bij wijze van spreken op de verkeerde manier.
Heb uiteindelijk de school aangeboden om op mijn kosten een remweg training aan te schaffen, de leerkracht was er blij mee maar ja, je hebt ook nog te maken ILB-ers, die hun onkunde niet graag toegeven.
Die remweg training heb ik gekocht, uiteindelijk is er niks mee gedaan.
Toen kwam groep 7, twee superleerkrachten die mij eigenlijk achter de rug om van de ILB-er ( hoe triest kan het zijn!!)geholpen hebben om de stap te maken naar speciaal onderwijs. Is uiteindelijk ook gelukt, maar er zijn wel drie jaar weggegooid, drie jaar waarin hij had kunnen leren en vrolijk had kunnen zijn ipv zich altijd maar triest, verdrietig en niet welkom gevoeld te hebben. Een schande voor het onderwijs en een stil verdriet voor gezinnen die het zo treffen!!
En geloof me maar, ik ben niet de enige!
Weet niet wat je bedoelt als je zegt dat het in sommige scholen triest gesteld is met de diagnostiek , hoop niet dat je bedoelt waar ik nu aan zit te denken. Een school mag nl. nooit een diagnose stellen.
Je zegt te weten hoe het is, denk het niet. Niet alleen in Tilburg is het zo, ook in andere delen van het land.
Aan de inspectie heb je niks. Als zij een zuiver oordeel zouden willen, moeten zij ook de ouders van de kinderen die extra begeleiding nodig hebben bevragen en controleren of hun kind op een reguliere basisschool de zorg krijgt, die de basisschool benoemt met mooie woorden in hun schoolgids. Dat doen zij echter niet. Ik zal het je nog sterker vertellen; soms wordt er steeksproefsgewijs weleens gesproken met ouders, maar die ouders zijn dan toevalligerwijs naar voren gebracht door de school zelf. En natuurlijk zijn die ouders nu net uitermate tevreden, hun kind loopt netjes mee met het gemiddelde en heeft veelal geen extra begeleiding nodig.
Er wordt gelogen en gedraaid door scholen om hun naam hoog te houden en dat kan ik als ouder hen zeer zeker kwalijk nemen.
Het vechten voor mijn zoon heeft in die zin geholpen dat hij nu weer eigenwaarde heeft, dat hij trots is op wie hij is en dat hij zich geliefd voelt, maar het leerproces heeft een dermate ernstige deuk opgelopen zodat hij nu lager wordt ingeschaald als dat hij werkelijk qua intelligentie aankan. Zijn normen en waarden zijn ok. Maar het wordt een lange weg, om er achter te komen waar nu echt zijn interesses liggen en zijn sterke kanten, dat is wat die drie jaar nalatigheid van een basisschool hem hebben gedaan. Heel erg jammer, en dat is nog een understatement!
@Ren
@Ren
Een school, of beter gezegd een getrainde leerkracht die al jaren meedraait in het vak, kan vaststellen dat er iets niet klopt, maar een diagnose verkrijg je alleen maar door een uitgebreid onderzoek van een arts. Simpeler kan het niet.
Dat is wat ik wilde zeggen Marjo.
In het kader van je vraag "waarom krijgt een manager vele malen meer dan de gemiddelde docent?" zijn ook de volgende vragen veelgehoord. "Waarom verdient Balkenende zoveel meer dan een fractievoorzitter in de gemeenteraad?"
Voor de hand liggende antwoorden;
"omdat we niet iedereen de leiding van een land, organisatie of bedrijf toevertrouwen"
"omdat anders niemand te vinden zou zijn voor die baan",
"omdat niet iedereen dat werk ook goed kan doen",
"omdat nu eenmaal leiding moet worden gegeven waar er mensen samenwerken",
"omdat ze meer verantwoordelijkheden dragen".
Nooit hoor je de vraag "Waarom verdient een voetbalspits zoveel meer dan de materiaalman, de terreinknecht of zelfs de scheidsrechter, die immers meer dan ieder ander de verantwoordelijkheid draagt voor een faire wedstrijd"?
Dr. Dokter, enkele wedervragen: Is het werk van een leidinggevende per definitie zoveel belangrijker en zwaarder dan dat van een gewone werknemer dat zijn salaris zoveel hoger moet zijn? En wordt het beste werk niet verricht door degene die zijn werk vanuit het hart en met zijn verstand heeft gekozen, in plaats van vanwege het salaris? Doen alle managers hun verantwoordelijke werk zo goed dat ze vele malen meer moeten verdienen dan de gemiddelde werknemer? Wat als die gemiddelde werknemer zijn werk ook hartstikke goed doet? En hoe zit het met de bejaardenverzorgster die je oma met veel te weinig middelen en uren een prettige oude dag probeert te bezorgen? Met de leerkracht die je kind onderwijst? Met de politie-agent die jou beschermt tegen dronken hooligans als je naar die voetbalwedstrijd gaat? Doen zij minder verantwoordelijk werk dan een manager? Waarom verdienen zij zo weinig dat ze hun gezinnen met dat maandloon niet eens meer kunnen onderhouden? En dan die voetballers: Gelukkig hoor je wel degelijk regelmatig (maar niet vaak genoeg) dat voetballers veel te veel verdienen in verhouding tot het werk wat ze doen. Zeker zolang loon naar werken nog zo oneerlijk verdeeld is en er zoveel geld niet terechtkomt waar het terecht moet komen.
Dat de een meer verdient dan een ander, daar heb ik niet zoveel moeite mee. Wie meer verdient dan een ander, heeft verschillende verklaarbare oorzaken. Men moet ook meer verantwoording dragen. Maar sommigen nemen het wel heel erg makkelijk met die verantwoording en hebben niet in de gaten (of willen niet inzien) dat d
@ Veerle
Je vragen zijn, hoe goed ze ook zullen vallen bij het hardwerkende, zich onderbetaald voelende deel der natie, toch wat naief.
Als je leuk werk hebt dat je graag doet en waar je bewust voor hebt gekozen, waar zeur je dan nog over. Zeg je dan, laat maar zitten die opslag, ik vind het werk zo ook al heel erg leuk? Tuurlijk niet, ook het zojuist genoemde deel der natie zal dat niet zeggen.
Het salaris is een materialisatie van de maatschappelijke waardering, je succes in het (werkende of ondernemende) leven en het wordt uitgegeven aan materiele zaken die daaraan uiting geven; een dikke (lease)bak voor de deur van het grote eigen huis, vele verre vliegvakanties en voor je 60e je schaapjes op het droge getrokken om echt leuke dingen te gaan doen (niet meer werken).
Het gevoel dat die ander teveel betaald krijgt is de keerzijde van het gevoel dat je zelf te weinig verdient. Je argumenten zijn evenzeer ingegeven door dat materialisme als die van de bobo's bij O.M.O..
Leidinggevenden gebruiken vaak het argument dat ze toch niet minder kunnen verdienen dan hun ondergeschikten. Mensen op de werkvloer gebruiken het argument dat ze hun werk even goed doen als hun meerderen hun werk doen, ze dus ook evenveel zouden moeten verdienen. Bijna nooit zullen ze zeggen dat de leiding even weinig moet verdienen als zij.
Als het slecht gaat in een sector moet je knappe koppen en goede bestuurders werven, die de sector beter maken, het werk verlichten etc.. en dat kost geld. Het zijn investeringen die zichzelf terug moeten verdienen.
Als je al het werk dat zogenaamd niemand wil doen, zou onderwerpen aan de marktwerking en er stevig voor zou gaan betalen, zouden we dan (met het vele geld dat we dan tekort komen) de personeelstekorten in het onderwijs nog kunnen oplossen? Ik denk dat het leven in Nederland dan erg duur zou worden, en Nederland ook niet meer kan concurreren met het buitenland. En die knappe koppen kunnen we dan op termijn alleen nog maar in het buitenland gaan halen (moet je dan veel geld voor over hebben).
Het werk in het onderwijs is leuk, het heeft alleen het imago van slechte betaling en hoge werkdruk. Dat klopt helemaal niet. Veel vakantie, veel afwisseling en tegenwoordig ook nog mogelijkheden om te gaan studeren op kosten van de baas. Zou je dat nog wel gaan doen als het niet meer ging verdienen?
Sympathieke discussie, die over nivellering, maar het kan alleen bestaan op een autarkisch eiland met een geleide economie, en zonder vrije markt; op Cuba dus. We moeten het materialisme er wel voor opgeven.
@dr.Dokter
Hoewel ik zeker geen communistische sympathie
Ah, het is weer eens eenvoudig schieten…laten we het maar eens op die vakanties gooien, wat hebben die leerkrachten het luxe!
Mag ik de mannen en vrouwen hier even wijzen op het feit dat tegenwoordig vrijwel alle zaken die in de opvoeding thuis fout gaan op het bordje terecht komen van de leerkracht (je weet wel, die vent of vrouw die voor de klas staat en niet kan rekenen of spellen en voor de Pabo heeft gekozen omdat hij verder niets kon, toch?? Als we het toch over open deuren hebben….)
Ik heb daar geen problemen mee, maar als papa en mama thuis niet meer praten met een kind (geen tijd voor gezeur, de hele dag gewerkt) en het een sleutel om de nek geven (kind ziek…tja toch even blijven menneke), niet eens meer op gesprek komen (waarom zou je ook op een adviesgesprek komen??) en vervelend gedrag dan ook nog eens goed praten (dat zou die van ons nooooit doen, ach z'n huiswerk mag ie toch wel een keer laten zitten), dan ben je op een bepaald moment in je groep meer bezig met opvoedkundige zaken dan onderwijskundige onderwerpen. Niet gek dus dat juist de kwaliteit van de onderwijskundige onderwerpen terugloopt.
Als leerkracht ben je al een tijd geen onderwijzer meer. Je mag dagelijks voor psycholoog, gezinshulp, huiswerkbegeleider, RT-er, etc spelen. En jeuh! Dan hebben we inderdaad de vakanties!!!
Probeer het eens, heel even voor de klas… ouders lopen soms gillend weg na een kwartier overblijven, zegt dat niet genoeg?
Vergis je niet, ik vind het een fantastisch beroep, maar ik word zo ontzettend moe van mensen die een mening hebben over iets waar ze nauwelijks weet van hebben!
korvel, een beetje uit je nek kletsen, dat doe je wel.
Niemand en zeker ik niet, suggereert dat het de fout is van leekrachten.
Ik als ouder wil samenwerken met leerkrachten, juist om te vermijden dat alles op het bordje van de leerkracht neerkomt.
Maar er is toch wel iets ernstigs mis met dit onderwijssysteem als leerkrachten wel willen samenwerken met ouders maar dat zij door het systeem zelf en zichzelf overschattende intern leerlingcooordinatoren.
Een leerkracht dient een steentje bij te dragen aan de opvoeding, niet de opvoeding over te nemen. Samenwerking is daarbij van cruciaal belang.
Ik ben zelf overblijfmoeder geweest, een aantal jaartjes, ik ben niet gillend weggelopen vanwege de moeilijke kinderen (die in mijn ogen niet moeilijk zijn!)maar door de laksheid waarmee alles georganiseerd wordt op scholen door gebrek aan inzicht van die mensen die ook leerkrachten moeten bijstaan.
Waag het niet (ik weet dat het krachtige taal is) om mij als ouder van twee adhd-ers en eentje met een autistisch gerelateerde stoornis in een hoek te zetten als iemand die nergens weet van heeft, dat is nou net je fout! Ga in gesprek, maar kom niet met dit soort idiote uitspraken. Het is leerkracht onwaardig voor die leerkrachten die dat w
@maar er is iets ernstigs mis met dit onderwijssysteem als leerkrachten wel willen samenwerken met ouders maar dat zij door het systeem zelf en door zichzelf overschattende leerlingcoordinatoren tegengewerkt worden.
@Ren
@Marjo
Heel hip en bijdetijds, je opvatting.
Zie het artikel in Trouw:
"analyse / De jaren zeventig zijn terug bij GroenLinks
De jaren zeventig van de vorige eeuw waren de hoogtijdagen van de overtuiging dat de samenleving via de politiek maakbaar is."
Het mooie van het verschijnsel in het onderwijs waar Veele over kankert is dat er blijkbaar veel geld is voor onderwijs. Nu zijn de 'vrije jongens' nog even bezig, maar dat kunnen net zo goed goed geoutilleerde ouderraden zijn die de macht grijpen om te beslissen over hoe zij hun kinderen willen zien opgevoedt. Waarschijnlijk tot burgers van wat zij hun 'heilstaat' vinden.
Zelfverwerkelijking is het motto; vrije school, iederwijs, de 'nieuwste school' (ook een OMO project). Maar de politiek moet het regelen en betalen, en niemand mag er teveel verdienen.
Ik zou willen zeggen tegen al die ouders die klagen over het onderwijs en dat het zo duur is… "ga er zelf eens als vrijwilliger aan de slag om de kosten te drukken. Neem eens vrij voor die opvoeding van je eigen kinderen en laat het beter niet over aan de overheid".
@Dr.Dokter
Artikel in Trouw had ik ook gelezen. Het tegenovergestelde van hip en eigentijds is volgens mij het maakbaarheidsdenken. Niet helemaal eens met redacteur van Trouw maar hoewel goed om vaderschapsverlof op de agenda te zetten vind ook ik niet dat de overheid hier dan in zijn geheel voor op moet draaien. Gelukkig is GroenLinks een partij waarin meerdere visies en meningen goed naast en met elkaar kunnen bestaan.
Misschien moet het onderwijs (en dat zouden ouders kunnen doen)nadenken over andere organisatievormen voor het onderwijs .(naast de door jou genoemde nieuwe concepten) Weg met de managers? Maar ''ouderszelfbestuur''? Word ik ook nog even niet warm van…
Nee, ouderzelfbestuur lijkt me ook niet handig. Maar een plattere hierarchie, m.a.w. minder managers zou wel mogen. Dan blijft er meer geld over voor de leerkrachten en de leerlingen.
@ Marjo
Begrijp me niet verkeerd. Ik vind al dat eigenwijze onderwijs maar niks. De een wil leren hacken, de ander wil leren vuurspuwen. En ouders willen dat hun kinderen voor zichzelf leren zorgen. Dat is (hun) vrijheid. Sleutel om de nek, en zichzelf gedisciplineerd van school naar naschoolse opvang naar sportclub leren bewegen.
En de overheid moet daar dan zeker de 'brede school' voor inrichten. Opdat de ouders lekker door kunnen blijven werken om de schoorsteen van BV Nederland te laten roken. Dat is die maakbaarheid. Iedere burger voor zich, en de overheid voor ons allen. Waar houdt het op? Geen wonder dat het vele en dure managers kost om dit alles te organiseren.
Gewoon de eindtermen bewaken en niet de oren laten hangen naar de ouders, en al helemaal niet naar de kinderen. Als ouders het onderwijs anders willen, dan moeten ze zelf de hand maar aan de ploeg slaan. Zoals in de V.S..
Wat was er mis met het onderwijs van vroeger? Die paar die niet mee konden komen; alleen voor hen hadden we maatwerk onderwijs, tegenwoordig voor ieder kind (rugzakjes, PGB-tjes etc.). En ieder kind mankeert ineens wel iets. Is dat soms vanwege het geld dat er dan komt? Zo'n kind wordt met een label niet echt gezegend, eerder getekend.
Wat er mis is met het onderwijs van vroeger, vraag je je af dr. dokter?
Je weet ik ben iemand van de praktijk, mooie woorden op papier zeggen me niet veel want het is geen garantie voor verandering.
De praktijk dus geeft het volgende weer: vroeger werden de talenten van kinderen miskent. Als iemand dyslectisch was bv, werd zo'n kind al snel naar een zgn. LOM-school gestuurd. ongeacht het kunnen of het IQ van kinderen.
Mijn oudste kind heeft weliswaar adhd, maar heeft een IQ van 115, verre van dom dus.
Alleen heeft hij tot groep 8 niet die school getroffen die aan zijn talenten gewerkt heeft, zodat de weg voor hem langer is om te komen waar hij wil komen.
Mijn jongste zoon heeft ook adhd icm een leerstoornis in het autistische spectrum. Hij heeft weliswaar niet zo'n hoog IQ als mijn oudste, maar hij zit sinds (halverwege) groep 3 op een fantastische school voor speciaal onderwijs waar leerkrachten met hart en ziel zich voor hem inzetten en hem bemoedigen om zijn talenten die hij heeft te ontplooien. Hij is zelfs nu zover dat hij een schooljaar overslaat. Zie je dat al gebeuren op een reguliere basisschool met 35 leerlingen en een jonge juf die zelf haar draai nog moet vinden in onderwijsland? Ik en vele andere ouders in ieder geval niet. O ja, en ondanks dat zijn IQ niet zo hoog is, is ook hij verre van dom, want techniek, contructiebouw en andere aanverwante dingen is hij de beste in.
Ik ben in ieder geval blij dat ik dat label (ik zie het niet zo maar gebruik dit woord omdat jij het deed) van mijn zoons nu ken, want dan weet ik in ieder geval waar ik op moet letten.
Als de dokter tegen jou zou zeggen dat je diabeet bent en elke dag insuline moet spuiten, krijg je dan ook een label opgeplakt?
Het is heel simpel:
een A(alle)D(agen)H(eeeeeeeeeeeel)D(ruk) kind mist oa. dopamine. Net zoals een diabeet insuline mist.
Een diabeet gaat dood als hij geen insuline krijgt, een ADHD-kind gaat weliswaar niet dood als het geen dopamine krijgt, maar kan bv ontsporen, ondanks een goede en gedegen opvoeding. Soms zelfs pleegt een kind met ADHD zelfmoord, omdat het kind psychisch in een zeer negatieve spiraal terecht komt door de negatieve aandacht die het constant krijgt.
Hoop dat het nu wat duidelijker voor je is dr. dokter. Je reactie doet je naam geen eer aan beste man/vrouw.
@ Renee
Ik dacht dat ADHD stond voor Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid Drukte?
Met alle respect voor de ellende die met uw kinderen over u heen is gekomen. Uw kinderen worden ongetwijfeld genieen als er een ton zorgbudget tegenaan gaat, en als professionals draaien wat u vraagt. Het beste onderwijs ter wereld moeten ze krijgen, en u weet vast wat dat voor onderwijs is.
Maar zo staan er duizenden ouders te bedelen, hun kinderen zijn steevast intelligenter en genieuzer dan al die anderen.
Op mijn algemene opmerkingen hoeft u niet te reageren met uw specifieke situatie. Die is uniek, dat weten we. Het gaat er om dat al die ouders hetzelfde reageren. Zij nemen kinderen, en de overheid moet zorg, onderwijs etc. tot in de puntjes verzorgen, maar het mag niks kosten.
Ontkent u dat het zo is? Dan kunnen we verder praten. Anders, hou maar op, want praten we langs elkaar heen.
P.s.
Er zijn aanwijzingen dat de stijging van het aantal ADHD-ers te wijten is aan de verbeterde diagnose, toename van het aantal testen etc..
Het geeft ouders de geruststelling dat het iets chemisch is in de bovenkamer van het kind, zoals overigens alle gedrag uiteindelijk wel iets chemisch is. De wenselijkheid van een bepaalde diagnose levert wel vaker die diagnose op. Zo werkt dat nou eenmaal. Medici zijn ook maar mensen. En ja, doktoren labelen een suikerpatient als 'diabeet'. Het is fijn voor mensen om te weten wat men mankeert, maar nog beter is het om te weten hoe je er mee om kunt gaan.
Dr. (het is maar een pseudoniem) Dokter
Precies dr. dokter, het is inderdaad fijn om te weten wat iemand mankeer, en juist omdat je het weet, kun je er beter mee omgaan. Je zegt het goed. Dat is ook mijn strekking.
Wat je zegt over ouders die kinderen nemen en verwachten dat de overheid tot in de puntjes de zorg, onderwijs ect,…moet verzorgen,…ach ja, zo is het natuurlijk niet. Men betaalt kapitalen aan ziektekosten, maar vele medicijnen en therapieen worden niet vergoed. Men betaalt kapitalen aan het onderwijs, maar het geld wordt of opgepot of het gaat naar de managers en niet daar waar het voor bedoeld is.
Ja zo lust ik er nog wel meer van.
Ik ben ervan overtuigd dat ouders gerust een groter steentje willen bijdragen aan zorg en onderwijs voor hun kinderen dan wat ze van de overheid meekrijgen, alleen moet het geld dan wel op die plekken terecht komen zodat kinderen (en dan bedoel ik alle kinderen)beter onderwijs kunnen krijgen.
Overigens, zo uniek is mijn situatie niet, je zou versteld staan.
Zelfverrijking ten top! Smerige graaierds! Pure diefstal