Over tot de orde van de dag….

Nu Oranje naar huis is en de cityring vooralsnog doorgaat zoals besloten is in 2003 kan iedereen weer over tot de orde van de dag. Voor veel mensen bestaat deze orde uit het organiseren van het tijdelijk afsluiten van werk/ school en het voorbereiden van de zomervakantie.Voor minstens 9.000 mensen waarvan enkele tientallen in Tilburg bestaat deze orde uit een vervolg van de klemmende onzekerheid van hun bestaan. Cityring, WK voetbal en Tilburgse kermis gaan aan deze mensen voorbij.

Overleven. Aan je kinderen van 6, 15 en 18 uitleggen waarom je al twee jaar op een tijdelijk opvangadres woont nadat je het AZC bent uitgezet. Aan je kinderen uitleggen dat je ieder moment bericht kunt krijgen dat je naar een uitzetcentrum moet. Om daarna weer terug te moeten keren op je tijdelijke opvangadres. En het wachten weer opnieuw begint. Deze kinderen zijn intussen volledig ingeburgerd en volgen met succes het Havo en het Gymnasium. Hebben een buitengewoon genuanceerde blik op de wereld en op Nederland. Ze begrijpen ons wel. Het kan nu eenmaal niet zo zijn dat iedereen wordt toegelaten. Waarom zij , al 7 jaar in Nederland na een traumatische vlucht uit hun land van herkomst dan weer terug moeten snappen ze niet. Ze hebben erg hun best gedaan in te burgeren. Met grote gretigheid zijn ze aan de taal, de gewoonten en de cultuur begonnen. Ze zijn intelligent en in staat analytisch naar ons en onze samenleving te kijken. De minister heeft besloten dat hun land van herkomst veilig is. Dat is niet zo en daarvan sijpelen mondjesmaat berichten binnen. Geen harde bewijzen. Hun procedure duurt maar en duurt maar…

IK kan niet met droge ogen weggaan na zo’n contact. Ik ben er trots op dat GroenLinks zich zowel landelijk als in Tilburg sterk maakt voor deze groep. En niet alleen GroenLinks maar heel veel mensen in het land doen dat. Ik ondersteun dan ook van harte het initiatief van het Comité Geen Sorry, Maar Pardon  (www.vanhartepardon.nl ) en  ben blij dat het Tilburgse college dit ook doet. Bijgaande tekst is via de website te downloaden en als brief te versturen aan Balkenende.

Hoe lang kan onmenselijkheid duren? Drie jaar geleden beloofde de Minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie dat de dossiers van asielzoekers die onder de "Oude Wet" vallen op 1 juli 2006 zouden zijn afgehandeld.
Deze belofte wordt niet gestand gedaan. Duizenden dossiers zijn nog niet afgerond en even zovele mensen die zich staande moeten houden op de paar vierkante meter die hen ter beschikking staan in de opvangcentra, verkeren voortdurend in onzekerheid. U weet dat, u kunt dat weten, u moet dat weten. Vijf, zes, zeven jaar en langer proberen deze tot ledigheid veroordeelde medemensen geestelijk en lichamelijk gezond te blijven, vaak lukt dat niet door het gedwongen niets doen!
Ik vind het onbegrijpelijk dat wij tolerante Nederlanders, bewoners van een stuk land dat we ook maar te leen hebben, zo hardvochtig met kwetsbare mensen omgaan. Is dit nu waar wij onze beschaving aan afmeten?
Ik kan het niet accepteren dat onze regering zich straks moet verontschuldigen omdat de beloofde termijn niet gehaald is. Ik kan het niet accepteren dat asielzoekers nog langer hun kwelling moeten doorstaan.
Hier past maar één daad, daarom steun ik de actie van het Comité "Geen Sorry, Maar Pardon". Ik doe een dringend beroep op uw menszijn en vraag u om een specifiek pardon te bewerkstelligen, per 1 juli 2006 (zoals ook D´66 onlangs op haar congres heeft besloten), voor alle asielzoekers die vóór 1 april 2001 in Nederland asiel hebben aangevraagd, ongeacht hun huidige juridische status, voor zover zij geen ernstige delicten hebben gepleegd.