Met zessen in de raad

D66 Tilburg heeft op de nieuwjaarsbijeenkomst iedereen verrast met een wel heel bijzondere yell: democraat, democraat, democraat, D66 Tilburg komt met zessen in de raad. Nu zijn we natuurlijk vol zelfvertrouwen en gaan we ook voor het maximaal aantal te behalen zetels, toch zijn de mensen met gevoel voor de taal er wel achter dat die zessen ook gewoon op de naam van de partij slaat. Het jaar 1966 zal nog wel lang aan de Democraten verbonden blijven al was het maar voor die personen die bewust de hang naar een nieuwe vorm van politiek kunnen herinneren.Deze vernieuwing is overigens iets geheel anders dan de opkomst van lokale partijen. Vaak wordt door deze partijen het niet hebben van een ideologie als een belangrijke reden genoemd. D66 heeft ook geen partij-ideologie maar wel belangrijke, landelijke idealen van democratisering en duurzaamheid. Ook heeft een deel van de burgers het gevoel dat lokale partijen dichter bij de lokale politiek staan. Hoewel de landelijk georganiseerde partijen dit fenomeen zeer serieus moeten nemen, lijkt de kiezer soms te vergeten dat die landelijk georganiseerde partijen ook gewoon hun lokale wortels hebben. Op onze lijst staan geen landelijk bekende partij-prominenten. Nee, geef mij maar mensen die een binding hebben met hun omgeving en strijden voor de belangen van de medeburgers. Juist binnen een landelijke partij! De voordelen van de structurele contacten met de provincie en het land zijn wat mij betreft erg belangrijk. De ontwikkeling van de stad in economisch, sociaal en cultureel opzicht hangt voor een deel immers van beslissingen op provinciaal en landelijk niveau af. Een lijntje met ‘Den Bosch’ of ‘Den Haag’ is dan erg handig.

Mijn collega van UK Water uit Londen heb ik afgelopen week in Brussel uitgelegd wat wij met de actie “Purple Alligator” willen bereiken. Zij was onder de indruk van onze aanpak. Het is goed om burgers te vragen naar regels die ergernissen oproepen. En dan vervolgens de verantwoordelijke afdeling van de gemeente in het paarse zonnetje te zetten. Zeker in een gemeente met 200.000 inwoners moet de politiek goed luisteren naar wat er leeft onder de burgers.

In een groot aantal gevallen is ‘luisteren’ alleen niet voldoende, maar moet je als politiek de verantwoordelijkheid aan de burger geven. De ‘politiek’ moet zichzelf maar eens verlossen van de arrogantie het beter te weten dan de burger en die burger over belangrijke onderwerpen gewoon vragen te stellen. Dat kan de burger prima. Zoals UvT hoogleraar Maurits Barendrecht het kort geleden treffend in Elsevier verwoordde: “Eens in de vier jaar mag je in een stemhokje op een knopje drukken. Dat is debilisering ten top”. Hij voegde er aan toe het een wonder te vinden dat nog zoveel mensen bereid zijn dat te doen. Het is belangrijk dat politici steeds weer met mede-burgers in gesprek zijn, maar het is niet de ultieme oplossing om de afstand tussen de politiek en de burger te verkleinen. Daarvoor is onze samenleving eenvoudigweg te groot en te complex. Sinds haar oprichting in ‘66 strijdt D66 voor democratisering. Wat mij betreft betekent dat, dat we mensen serieus nemen. En als de kiezer het wil wellicht met z’n zessen in de raad.