Afgelopen donderdag was ik bij de ontmoeting over Geluk in de Harmonie. Grote vraag: Wat maakt jouw gelukkig, waar ben jij het meest trots op? Vertederend om te zien dat wethouder Jan Hamming, spontaan begint over het lopen van de avondvierdaagse met zijn kinderen. Een ander deelt: Gelukkig was ik op het moment dat ik besloot te stoppen met werken en met pensioen te gaan. Weer een ander: “Met mijn haar door de wind op de fiets”. Trots en geluk gaan niet over maximale zelfverrijking of het vernederen van anderen. Geluk ontstaat als mensen in vrede met zichzelf en elkaar kunnen leven. Als zij zichzelf kunnen ontwikkelen, voor hun gezin kunnen zorgen, vrienden hebben, zich thuis voelen in de samenleving en zichzelf kunnen zijn. Dan noemen mensen zichzelf sneller gelukkiger.
Gelukkige Tilburgers
Tilburg heeft iets te winnen bij gelukkige Tilburgers. Gelukkige mensen zijn dikwijls prettiger in de sociale omgang, zijn meer betrokken bij hun omgeving, vaker actief in vrijwilligerswerk, (vooral geestelijk) gezonder en minder vaak crimineel. Hun meningen zijn milder en de bereidheid om deel te nemen aan de democratische besluitvorming neemt toe. Mensen zijn zelf verantwoordelijk voor hun geluk. Zij beslissen ook zelf over de inrichting van hun bestaan. De taak van de gemeente is vooral om ervoor te zorgen dat de keuzevrijheid van mensen zo groot mogelijk is en niet oneigenlijk wordt belemmerd door gedwongen werkloosheid, een tekort aan opleidingsmogelijkheden of slechte gezondheidszorg waardoor mensen onvoldoende hulp krijgen als zij ziek zijn.
Maatschappelijk werk, dichtbij en laagdrempelig
Dinsdag mocht ik mee lopen met het maatschappelijk werk. In de spreekkamer trof ik een man die ruim € 750,- boete moest betalen omdat hij zich te laat had aangemeld bij de ziektekostenverzekering. Geen werk, geen geld, maar wel een rekening. Een betalingsregeling dan maar? Ja, graag, ik hoop snel via het uitzendbureau aan de slag te gaan. De maatschappelijk werkster kijkt vriendelijk en pakt direct de telefoon. Laagdrempelig, midden in de wijk, biedt maatschappelijk werk zo dichtbij een steuntje in de rug als het even niet meer gaat. Als je het zelf even niet voor elkaar krijgt, als je het even niet meer weet. Met een dankbare glimlach verlaat de man het gebouw. Geluk, nee dat kunnen we niet regelen via de politiek. Maar we kunnen wel zorgen dat een steuntje in de rug precies daar is, wanneer het nodig is. Of het nou om verdriet, eenzaamheid of gewoon helpen bij het lezen van brieven gaat. Of om echte problemen aan te horen en door te verwijzen. Laagdrempelig, dichtbij. Een luisterend oor, professioneel advies.
Gelukkig als idool en inspirator
Natuurlijk heeft de gemeente een beperkt budget. Maar als ik moet kiezen tussen een maatschappelijk convenant van Willem II of professioneel maatschappelijk werk, dan is de keuze snel helder. De voetballer heeft immers al het geluk dat hij met zijn talent geld kan verdienen. Het geluk dat hij idool en inspirator mag zijn voor jongeren. Dat geluk, behoeft geen extra geld van de overheid, dat geluk is op zich al meer dan voldoende. Geluk waarbij geen euro aan te pas hoeft te komen. Gelukkig, hoorde ik maandag dat veel raadsleden het met mij eens zijn. Geld geef je maar een keer uit, liever in het maatschappelijk werk van professionals, dan aan een nieuw maatschappelijk convenant van Willem II.
Reacties
15 reacties op “Geluk!”
Maar dat geld is toch WEL naar Willem II gegaan?
'De maatschappelijk werkster kijkt vriendelijk en pakt direct de telefoon.'
Ik loop al heel lang mee in dit dorp, maar ik heb de aoft sector nog nooit kunnen betrappen op een directe actie met een resultaat. Veel wol maar weinig… Keep on dreaming dat de burger dit ook niet ziet. Voorbeeld van hoe het echt niet meer kan in het land. Protocolen en richtlijnen beheersen het leven ambtenaar en aanverwante beroepen. Empathie en oplosinggen voor de burger zijn ver te zoeken. En s'avonds in de kroeg of fitnessruimte pochen hoe goed ze het toch wel doen. Bah, dit land is ziek tot op het bot. Sociale betrokkenheid is vervangen door regels waar iedereen zich achter verschuilt om daarna tegen de partner te "blazen" hoe goed en social hij of zij is.
Ook ik was bij de avond over geluk. En het was een geweldige avond. Een avond waarop heel veel mensen die elkaar totaal niet kenden heel veel plezier met elkaar deelden.En in tijden heb ik niet meer zo gelachen om hetgeen we moesten doen van de mevrouw die ons een lachcursus gaf.Tranen hebben we ons gelachen.Buikpijn…
Ik gun Ruevert met zijn zure woorden zo erg dat als er weer een dergelijke bijeenkomst is hij hier eens bij kan zijn. Misschien knapt ie er een beetje van op. Het is te hopen.
Hoi Rick,
Op 31 mei heeft de raad besloten WillemII een huurverlaging voor het stadion van vier ton per jaar te geven. En dit met terugwerkende kracht tot 2004. Daarnaast is er sprake van een maatschappelijk convenant. Dit convenant is op 7 juni besproken in de commissie Maatschappij en komt op 28 juni in de gemeenteraad. In mijn blog heb ik het over een nieuw af te sluiten maatschappelijk convenant.
Gelukkig maar dat PvdA-wethouder Jan Hamming de avondvierdaagse heeft uitgelopen. Gelukkig ook dat hij met een breed pakket aan maatregelen komt om de crisis te verzachten, werkzoekenden te helpen en ZZP-ers (zelfstandigen zonder personeel) te ondersteunen. Minder gelukkig is dat zijn eigen PvdA de zelfstandigenaftrek wil afschaffen.
Hoe GELUKkig je leven is, hangt af van je gedachten
(Marcus Aurelius)
@Tine, het is toch heel triest gesteld met de maatschappij als er avonden ter verbetering van het geluksgevoel van mensen nodig zijn. Dan is er toch echt iets structureel mis met de basis van het leven dat wij met elkaar delen. Het is langzaam verworden tot een maatschappij die zegt: don't worry we say what you think and how to act.
Wat ‘Geluk’ is werd op deze site bij herhaling prachtig gedemonstreerd. Inderdaad een kwestie van gedachtes. Vooral gedachtes uitschakelen. “Een andere kant opkijken”, “de knop omdraaien”, zo werd hier geadviseerd en in praktijk gebracht. Over moeilijke dingen niet teveel nadenken. Mensen die corrupte en buitengewoon bedenkelijke praktijken signaleren gewoon negeren als zijnde “schizofreen”, “paranoia” en zelf buitengewoon bedenkelijk. “Wir haben es nicht gewuBt”, zo bleek voor de Duitsers achteraf de verklaring voor relatief welbevinden zelfs in oorlogstijd. Dus omwille van geluk en gemoedsrust nu de versie anno 2010: “wir wollen es nicht wissen”. Bijtijds ogen en oren sluiten, verstand op nul. Moeilijk? Welnee, voor iedereen zijn er tegenwoordig in ruime mate alcoholische dranken, drugs en andere bewustzijnsverdovende middelen. Wat ook snel een geluksgevoel geeft goed is je helemaal vol vreten. Al het bloed trekt onmiddellijk van je hersens naar je buik. En dan hebben we nog koffie, sigaretten en zo nodig allerlei middeltjes uit de apotheek. Heel gelukkig maakt ook het geweldige aanbod tegenwoordig aan afleiding. Brood, spelen en zomertraktaties het hele jaar door! En dan het verdere commerciële geluksaanbod! Geluk is tegenwoordig gewoon overal te koop. Nog sterker: dat geluk is gewoon verplicht, want de geluksindustrie mag natuurlijk niet instorten. Ja, wee degene die in de stad nog gelukkig is met bij wijze van spreken niet meer dan een hutje op een braakliggend terreintje met wat wilde planten. Dan zijn we in staat om wettelijk vast te leggen dat op braakliggende terreinen zelfs geen wilde plant meer mag groeien.
Ik denk dat Marcus Aurelius het niet op deze manier bedoeld heeft Henk.
Heb ik nog een mooie voor je van de Dalai Lama:
"Geluk is geen kant-en-klaar product. Het onstaat door wat je doet."
Tja, en wat te denken van al die andere Oosterse meesters die het hebben over onthechten van zaken die wij voor ons geluk juist onontbeerlijk achten. En Christus die keihard zegt dat voor een rijke het koninkrijk der hemelen niet is weggelegd. En wat te denken van Herodotus die in een verhaal de schatrijke koning Croesus laat vragen wie de gelukkigste man op aarde is. Ikzelf, denkt hij. Maar nee: een vader die op het slagveld in het heetst van de strijd sneuvelt! Hele bibliotheken en culturen maar gauw vergeten, want daar wordt je in onze maatschappij niet gelukkig van!
de Oosterse meesters die het hebben over onthechten van zaken, zij bedoelen het goed, maar het zijn in mijn optiek dromers, Henk.
Christus was geen uitzondering, hoe goed hij het ook bedoelde.
Die Henk toch. Heeft zelfs op het gebied van geluk de waarheid in pacht.
Jammer, die reactie van Wies.
Henk, ondanks dat we niet altijd dezelfde mening hebben, waardeer ik je mening wel. Maar soms, heel soms, vind ik dat je jezelf ook te kort doet.
Och Renee, ik ben ook een tijdje oprecht geinteresseerd geweest in Henks 'gedachtes' en waardeerde ze toen zeer. Inmiddels vind ik ze vooral vermoeiend en saai. Telkens hetzelfde thema, dezelfde insteek, dezelfde portie verontwaardiging, dezelfde morele superioriteit van de stadsbioloog die zo graag wil dat iedereen het liefst in een hutje op de hei woont. Waar ik vroeger nog wel eens wilde nadenken over Henks columns, denk ik nu toch vaak 'het zal wel'.
Daarnaast zijn Henks verhalen doordrenkt van complot- en doemdenken. Het soort verhalen waar internet van vergeven is. Ik heb helemaal geen zin meer om daar nog serieus op te reageren. Ik snap inmiddels wel dat vrijwel niemand de goede man, ondanks zijn kennis en kunde, nog serieus neemt. Inderdaad: jammer.
De kunst is om in gesprek te blijven Wies, niet om je gelijk te bewijzen. Ik heb geen gelijk, jij niet en Henk wellicht niet, dat is ook niet het issue. Maar iedere mening stemt tot nadenken en leidt bij leergierige en weldenkende mensen tot dialoog, zo zie ik het in iedere geval. Wil niet zeggen dat ik het overal mee eens ben.