Verkiezingsstrijd

Met Kerstmis al toonden voortijdige verkiezingsposters voor welke Kerstman we "zeker nu" al affiches op moesten hangen. Vervolgens was deze ‘Messias’ zelfs het middelpunt van stemlustopwekkende raamprostitutie. De verkiezingsstrijd is losgebarsten. Volgens veel Tilburgers een beschamende vertoning. Toch mogen we in onze handjes klappen als we kijken naar het voormalige Sowjetrepubliekje Panikistan toen daar na de moord op de potentaat Trofuny de ‘democratie’ zijn intrede deed.

De meeste partijen hadden naar westerse mode namen van drie letters als partijnaam gekozen: APV, DVD, GVD, LSD, PVC, SVP enzovoort. Maar waar die partijen nu voor stonden? Het enige waarmee ze zich profileerden was schelden op andere partijen.
"Smerlodz (LSD) is een smeerlap", zo was vorig jaar zelfs kort samengevat het hoofdthema van de nieuwjaarstoespraak van PVC leider Ewau Bralbok. En verder bestond die toespraak dan nog uit de punten: "Smerlodz is een vuilbek" en "Smerlodz is corrupt". Op zijn beurt beschuldigde de leider van de LSD dan weer de andere partijen van "wanbeleid", "geldverkwisting", "leugens", "zwartmakerij". "volksverlakkerij", "zakkenvullerij", "onbetrouwbaarheid" enzovoort. "Met Smerlodz zullen wij nooit in één regering gaan zitten", zo sloot GVD leider Omar Knjerf dan ook bij voorbaat elke samenwerking uit. En op de bekende Internetsite www.panikistanZ publiceerde de grote dichter Misja Kresprek het ene hekeldicht na het andere. En de sfeer werd er niet beter op toen door PVC en GVD burgemeester ‘Reles’ van Chamastrit werd gedwongen om daar op te stappen. Een ordinaire wraakactie, omdat eerder in Griblut zijn partij (CBS) Ramenev tot aftreden had gedwongen. Bovendien moest nog een andere rekening worden vereffend. Reles’ geboortedorp Ergoli, vlakbij Grublit, had zich, toen Reles daar nog in de dorpsraad zat, hevig verzet tegen aansluiting bij Grublit.
Wraak en wrok bepaalden het politieke klimaat. "Reles is een grote, hufter", zo was de verkiezingsleus van Ramenev (APV). Omgekeerd was het ‘verkiezingsprogramma’ van Reles één grote tirade tegen Ramenev. De politieke sfeer was volkomen verziekt. Bezorgde burgers waren het zelfs zo beu dat ze met openlijke oproepen kwamen voor fatsoenlijker politiek. Maar ook dat bleek dan weer partijpropaganda met telkens geen andere boodschap dan:
‘wij zijn fatsoenlijk en zij heel erg onfatsoenlijk’.

Gelukkig maar dat dit alles in Tilburg ondenkbaar is. Hier geen Panikistaanse toestanden. Geen maffia die door de politieke chaos steeds verder infiltreert. Geen ‘Vrije Pers’ die alleen nog schrijft en verzwijgt wat geld toeschuivende zakenlieden, partijen en maffiabazen dicteren. Hier zullen we nooit meemaken wat er pas in Panikistan gebeurde:
"Scheuren in de stuwdam in de Sama", zo trokken burgers daar pas aan de alarmbel, "door het water van het stuwmeer wordt Chamastrit straks weggevaagd. Welke partij gaat iets doen?" Maar in de kranten slechts aandacht voor de waterval van scheldtirades, de aanhoudende stroom van beschuldigingen van iedereen naar iedereen. En verder alleen onzin, reclame en flauwekul. En geen enkele reactie van de politiek.
"Brand, brand", riepen verontruste burgers toen grote bosbranden zelfs heel Grublit dreigden te verwoesten. "Welke partij gaat die brand blussen?". Maar in de ‘Posta Panikistana’ lazen de burgers alleen maar over het afbranden van de ene partijleider door de andere. En verder alleen reclame van bouwbedrijven en projectontwikkelaars voor vervanging van naar zij hoopten zoveel mogelijk afgebrande huizen straks.
Laten we blij zijn dat in Tilburg het politieke klimaat dan toch nog anders is.

Foto: In 2009 naar Grublit oprukkende bosbrand in Panikistan.