Bijlage/toelichting van het Lindefonds bij de open brief (deel 5)
Tilburg laat ’t zien
En verandert er iets of gaat dit gewoon in alle hevigheid door? Uit alles blijkt inmiddels dat het komende terugplantjaar van de Lindeboom niet het jaar van de Lindeboom wordt, maar het jaar van de ‘T’! Vanwege geconstateerde reclameconnecties en belangenverstrengeling werd op TilburgZ al voorspeld wat het logo zou worden van ‘Tilburg 2009′. En inderdaad, het voor velen weerzinwekkende en bepaald niet onomstreden T-logo werd het logo van het feestcomité ‘Tilburg 2009′!!!
"Tilburg laat ’t zien", "vier ’t mee", zo lezen we nu onder een uitvergrote T in folders en advertenties en op reclamezuilen, affiches en zelfs vuilniswagens. Alsof niet de destijds voor een recordbedrag versierde en opgetuigde Lindeboom al 200 jaar bestaat, maar de T! Misschien was het ook niet toevallig dat er geen subsidie was voor het plan om Tilburgse bomen van 200 jaar en ouder onder de aandacht te brengen. Misschien kwam niet toevalig ook via die weg geen geld beschikbaar voor enig corrigeren van de negatieve beeldvorming in de media over de betekenis (en overlevingskracht!) van de Vrijheidsboom die 200 jaar geleden centraal stond. We vieren 200 jaar stadsrechten, maar hét symbool van Tilburgs eigen rechtsmacht doet gewoon niet mee, moet zoveel mogelijk buiten beeld blijven.
Dé gebeurtenis in Tilburg waarmee Tilburg in die 200 jaar het wereldjaaroverzicht haalde en waarvan beelden de hele wereld rond gingen was de mirakelse stunt waarmee de oude Gerechtsboom in 1994 ‘infuus’, kettingzagen en alle verdere aanslagen overleefde. Maar wel heel opvallend bleef juist dát glorieuze feestmoment in de spectaculaire diashow over 200 jaar Tilburg weer onvermeld en totaal buiten beeld: het overleven van de boom die 200 jaar geleden het middelpunt was van de feestelijkheden rond de Franse Revolutie en daarna weer speciaal was gesnoeid en feestelijk versierd als "Oranjeboom". Welke aandacht krijgt de Tilburgse Levensboom die zo spectaculair alle aanslagen overleefde? Tilburg laat ’t zien, maar wat? De oude Vrijheidsboom, Gerechtsboom, Oranjeboom en Levensboom had kennelijk geen enkele betekenis. Het vermelden waard was blijkbaar alleen het kappen van deze foute herinnering, zo liet op de website van ‘Tilburg 2009′ het historisch overzicht ons zien. Daarbij kregen we geen foto te zien van de levenskracht of spectaculaire overlevingsstunt van de boom, maar de boom precies op het meest afgetakelde moment na het zogenaamde ‘infuus’ en het demonstratief laten zitten van de daardoor afgestorven takken. Onlangs werd die website vernieuwd en nu is op de bewerkte foto eigenlijk alleen nog een café zichtbaar en herkenbaar. Tegelijkertijd werden in het BD speciale 2009-advertenties ingezet om de bevolking nog eens extra in te prenten dat bij het begrip ‘til’ en de naam ‘Tilburg’ geen enkele gedachte dient op te komen aan ‘tilia/lindeboom’, maar dat we bij ‘Tilburg’ en de "wortels" van de stad op de eerste plaats dienen te denken aan Schrobbelèr.
De T van Toevallig
Hoe toevallig toch ook dat in die Stichting ‘T 2009′ Ronald Peeters zit. Toevallig was die betrokken ook bij het dikke gemeentelijke geschiedenisboek waaruit blijkbaar alles over de Lindeboom moest worden gewist. En hoe toevallig dat we in die club ook Paul Spapens weer tegenkomen. Toevallig is dat een voormalige journalist van het Brabants Dagblad: de krant die zich liet inhuren om niet meer volgens oude gewoonte "lindeboom" met een hoofdletter te schrijven, maar zaken als Westpointtoren, Mall, T-dome enzovoort, en dát allemaal te propageren met oude Lindekwaliteiten als "identiteit", "typisch Tilburgs" enzovoort. En bij dat Brabants Dagblad was toevallig Paul Spapens de journalist die van de in het grote Lindeboomboek gepubliceerde resultaten van jarenlang archiefonderzoek niets naar buiten bracht. Toevallig was hij degene die de constatering "Vrijheidsboom/Oranjeboom" zelfs vertaalde met de bizarre kop en lindezwartmakerij "boom was pro-Duits". Toevallig ook is Paul Spapens de journalist die bij het BD was ingeschakeld bij de reclamestrategie om iets totaal anders, in de commerciële sfeer, op te blazen tot "het symbool van Tilburg": het slimme reclamebedenksel uit de jaren zestig ter meerdere promotie van met drank gevulde kruiken in het algemeen en ‘Schrobbelèr‘ in het bijzonder (‘kruikenzeiker‘).