Uw wil geschiede

‘Mensen gaan er heen, ze doen dat, dus willen ze dat’, zo redeneerde pas publiekelijk onze burgemeester over de mall. En dat verdient toch nog enige overpeinzing. Want doen mensen in een reclamedictatuur nog wat ze zelf willen? Juist in Tilburg zijn jaren geleden al alarmerende verhalen opgetekend.

Verhalen bijvoorbeeld over een druk bezocht braakliggend terrein in Tilburg Noord. Kinderen kregen daar een soort biologieles in het vrije veld. Ze leerden dat allerlei ogenschijnlijk gevaarlijke ‘bijen’ en ‘wespen’ onschuldige zweefvliegen waren. Ze leerden dat je allerlei planten kon eten, kon gebruiken voor thee of als middel om brandnetelpijn weer mee weg te toveren. Enthousiast hielpen ze mee aan een ‘natuurpad’ met naambordjes bij de planten.
Via heel aanschouwelijk onderwijs leerden ze dat minder materiële consumptie leidde tot meer ‘natuurrijkdom’. Diverse kinderen gingen zelfs hutten bouwen, wilden zich permanent vestigen in dit natuureducatief buitencentrum.

Maar vervolgens zagen die kinderen dat de bordjes met plantennamen werden vervangen door bordjes met de meest gore teksten en scheldwoorden. Grote jongens kwamen laten zien hoe het eigenlijk hoorde, dat je die planten demonstratief moest vertrappen; hutten juist áf moest breken, in brand steken of met het draaiende achterwiel van stoere machines vol modder moest spuiten. De kinderen kregen het zwaar te verduren en werden in sommige gevallen letterlijk het terrein afgeschopt. En dan zagen ze ook nog eens hoe de overheid de kant koos van de vandalen, er nog eens flinke scheppen bovenop deed, de gebruikte middelen tot natuureducatie met wortel en tak zelfs afvoerde.

En nog ruiger werden die kinderen later op school aangepakt: aanhoudende pesterijen en treiterijen als ze nog blijk gaven van enthousiasme over natuur. Een jongetje werd pas nog naar de kinderpsycholoog gestuurd, want bij hém zat het probleem en niet bij de kinderen die hem bleven sarren. Hij moest zich ‘socialer’ gedragen, zich aanpassen aan de kinderen die de grootste lol hadden om op de ruit spinnen en huisjesslakken voor zijn neus dood te drukken. Zal zo’n kind overeind blijven? Agressieve reclamevoorbeelden van minachting naar wie anders doet dan de reclame dicteert worden keihard in praktijk gebracht, Belangstelling voor natuur kan gewoon niet meer, zo hoor je kinderen vertellen en concluderen. Afwijken van de als enige norm gepropageerde reclamecultuur is in de praktijk onmogelijk. Kinderen tellen op school ook daadwerkelijk niet mee zonder de merken en producten uit de reclame, zonder de muziek, voorbeelden en idolen van de commerciële omroepen. En zo doen kinderen uiteindelijk wat de reclame wil. En volwassenen? Het materialistische reclamegeloof lijkt een religie zoals nooit eerder zo massaal en met zoveel druk en psychologie verkondigd.
Respect, status enzovoort is maar op één manier bereikbaar: het heilige reclamegebod ‘gij zult consumeren’ onmiddellijk beamen met ‘Uw wil geschiede’.    

En welke verantwoordelijkheid nemen bestuurders wat betreft de krankzinnige reclamedruk? Vóór de plannen voor een shopping mall bekend werden gemaakt werd het door T-binnenstad gebezigde logo van winkelen en shoppen al het nieuwe gemeentelogo!!
Na de anti-natuurcampagne ‘Moderne Industriestad’ wilde de reclamedictatuur het liefst dat de gemeente een logo koos met zelfs geen enkele natuurlijke gebogen lijn of natuurlijke ronding meer. En deze gemeente doet dat dan gewoon!! De gemeente Tilburg laat zich al jaren inhuren om die agressieve, materialistische reclamecultuur mee te propageren.
Deze treitergemeente drukt daarbij voor ons neus demonstratief zelfs de hele Lindeboom tegen de ruiten kapot, het groen elders op de Frankische driehoeken, bij de Kamer van Koophandel, de Vijfsprong, de Bokhamer. En hoe ver gaat die reclamecorruptie ter meerdere promotie van ‘Moderne Industriestad’, T-cultuur, shopping mall?