Geplaatst

EENLING

In het café waren, buiten mijzelf, één groepje en één eenling aanwezig. Het groepje was goed geconserveerd middelbaar, de eenling was wat ouder.
,,Is dat nou uw bier?" vroeg de oudere man, toen hij zag dat ik mij naast hem genesteld had. Hij wees hierbij op een van de drie halflege glazen die voor hem stond. Ik schudde van nee.
Hierna staakte de oudere man zijn contactpogingen.
De grootste eenling stond echter achter de bar. De barkeeper had een uiterlijk om bij het groepje te horen: al zijn goed vallende haar nog, lichte zonnebanktint, en een overhemd met een onbestemd dessin dat voor eigentijds door mocht gaan. Bovendien blies hij de rook van zijn sigaret met de juiste terloopsheid naar buiten.
Hij had niet veel te doen deze avond. De oudere man staarde zwijgend voor zich uit, en de conversatie van het groepje nodigde niet uit tot deelname. Als ze hem hiertoe al zouden willen uitnodigen.
,,In eerste instantie dacht ik: nou ja, ik sla gewoon tegen die bal aan, maar later…" kakelde de enige vrouw in het gezelschap. Haar goede figuur werd op negatieve wijze gecompenseerd door de bulldogachtige structuur van haar gezicht.
De barkeeper keek glazig langs haar heen. Hij ging de lampen lichtelijk dimmen. De zonnebankroodbruine man naast de vrouw zoende haar routineus op haar mond. De barkeeper glimlachte weemoedig.
De oudere man leefde op toen er een leeftijdsgenoot binnenkwam. Maar meer dan een matte conversatie over dividenden en assurantiepapieren had zijn gesprekspartner hem niet te bieden.
De barkeeper haalde een colaflesje van de bar af. Dat brak de sleur voor een seconde.
Het groepje kakelde luid en onverstaanbaar voort. Het geld gerelateerde gesprek van de twee oudere mannen kabbelde eveneens voort. Ik besloot om even naar de WC te gaan.
Toen ik terugkwam had de barkeeper mijn nog niet geheel geleegde glas al opgeruimd. Zo’n buitenkans tot tijdverdrijf kon hij immers niet voorbij laten gaan.
Ik pakte mijn jas en verliet het café. De barkeeper stak zijn hand op. Met een melancholische glimlach, waar zijn verlangen om hetzelfde te doen als ik, duidelijk doorheen schemerde.