Stadsbuizerd

Een sperwer werd in het Milieucafé pas ten tonele gevoerd als een bedenkelijke zaak in de stad. Logisch dus dat het stadsnatuurboek ‘Tilburg daar leeft meer dan je denkt’ nooit aandacht kreeg in het Milieucafé. In dat boek klinkt alleen maar enthousiasme over die sperwer en enthousiasme zelfs over een nog grotere roofvogel in de stad: de buizerd.

Net als bij een broedende sperwer geeft de aanwezigheid van een buizerd in de stad aan dat hier sprake moet zijn van een bijzonder stukje stadsnatuur. Zo’n stukje is dan kennelijk heel duidelijk de plek waar in de Reit dit jaar scholeksters zelfs jongen grootbrachten (zie ‘Leuker kunnen we het niet maken’). Al maanden zit hier nu een buizerd. Het enige exemplaar bij mijn weten dat in Tilburg zo midden in de bebouwde kom zit. De schuwe vogel zit meestal precies daar waar mensen en auto’s allemaal aan voorbijgaan. In zijn rug houdt de afrastering langs de spoorlijn ongewenste drukte op een afstand, voor zich zorgt de afrastering van de sportvelden aan de Sportweg voor de gewenste rust. In voorafgaande jaren zag je een buizerd hier al regelmatig rondvliegen en het terrein verkennen, maar nu zit hij hier dagelijks aan de grond. Daarbij werd hij in eerste instantie voortdurend belaagd en ‘uitgescholden’ door kraaien en eksters, maar die lijken Tilburgs eerste stadsbuizerd inmiddels volkomen geaccepteerd te hebben.

Je vraagt je af van welke prooien zo’n stadsbuizerd nou leeft, maar vermoedelijk vangt hij hier af en toe toch een mol of een muis. Desnoods ook voedt hij zich met pierwormen.
Dat leek in elk geval zijn voedsel toen hij aan de grond zat op het sportveld van Theresia aan de rustige kant van de spoorlijn. Van broeden zal voorlopig nog geen sprake zijn.
Zoals meestal in de natuur zal ook dit ondernemende gedrag wel weer van een pionierend mannetje zijn. Maar of die een buizerinnetje ook zo gek weet te krijgen?

In elk geval is het naast groene specht, boerenzwaluw, braamsluiper en andere vogels het zoveelste bewijs dat het groen langs de spoorlijn nog altijd een belangrijke corridor is voor de Tilburgse stadsnatuur. In allerlei groenstructuurplannen echter kwam deze groenstructuur steeds niet of nauwelijks uit de verf. Dus wordt er ook als volkomen logisch over gedacht om resterende sportvelden hier te plastificeren, een laatste boerenweitje nog vol te bouwen en dwars door het groen nog een weg aan te leggen.

Hopelijk kan de toekomstige Adviescommissie Stedelijk Groen voor dergelijke plannen straks nog een stokje steken. Maar misschien was ik niet toevallig de eerste die bij de eerste selectieronde voor die commissie meteen afviel.

Voor overzicht per onderwerp van eerdere en latere stukjes zie weblogoverzicht.