"Zou je niet elke week iets kunnen schrijven over je werk bij de Koerier, over hoe jullie tegen bepaalde dingen aankijken?", vroeg webmaster Tom Pijnenburg bijna anderhalf jaar geleden aan me. Dat was tijdens ons gesprek over wat ik voor TilburgZ zou kunnen betekenen. Ik wees het idee af; elke week schrijven over de dingen die ik op mijn werk beleef, vond ik wat te veel van het goede. Toch was het geen gek idee van Tom: soms gebeurt er op de redactie van ons weekblad wel eens iets wat aardig is om te vertellen.
Zo kreeg ik afgelopen vrijdagmiddag een telefoontje van een horecaondernemer die boos was over een bericht dat in de Koerier had gestaan. Daarin stond dat het college had besloten om de twee cafés van de man op 1 maart te sluiten, omdat hij strafbare feiten zou hebben gepleegd. "Het is nu 2 maart en ik ben nog steeds open", zei de horecaondernemer. "Daarom eis ik een rectificatie." Zo eenvoudig gaat dat natuurlijk niet, zeker niet omdat hij verder niet op de zaak wilde ingaan. Hoe was het bijvoorbeeld volgens hem mogelijk dat zijn horecabedrijven nu nog open zijn? Ik bladerde de Koerier van 1 maart door, want de man wist mij niet te vertellen wanneer het bericht was geplaatst. Toen ik het zo snel niet kon vinden, hield ik de man voor dat hij zich wel zou hebben vergist en dat hij de Koerier waarschijnlijk met een ander blad verwarde. Ineens bleek de ondernemer over een knipselmap te beschikken en wist hij me na enig zoekwerk te vertellen dat het om de editie van 25 januari ging. Als hij me dat nou meteen verteld had… Al snel vond ik het artikel en ik wist meteen dat het hier een bewerkt persbericht van de gemeente betrof.
Na enig gesteggel over de vraag of ik hoor-wederhoor had moeten toepassen, herhaalde de man zijn eis dat we dit bericht moesten rectificeren. Meneer had nog praatjes ook, want hij wilde dat ik speciaal hiervoor bij hem langs zou komen. Deze uitnodiging in combinatie met het stemgeluid dat mij helemaal niet zinde, deden alle alarmbellen in mijn hoofd rinkelen. Never-nooit-niet zou ik die vent bezoeken, afgezien van het feit dat het belachelijk is om speciaal voor een rectificatie ergens langs te gaan.
Ik sloot het gesprek af met de opmerking dat ik eerst een en ander bij de gemeente zou natrekken. Een telefoontje leerde mij dat de zaken van de man inderdaad nog steeds open waren. Reden was dat de man bezwaar had aangetekend tegen het besluit van burgemeester Ruud Vreeman (zie foto Tom Pijnenburg) en consorten. De zaak dient nu op vrijdag 16 maart achter gesloten deuren bij de rechter.
Later in de middag zat ik even met mijn baas te kletsen en vertelde ik wat er was gebeurd. Ik zweeg over de uitnodiging die ik van de man had gekregen. Mijn baas kwam vervolgens met een anekdote op de proppen over een oud-vertegenwoordiger van de Koerier, die langsging bij een horecagelegenheid om openstaande rekeningen te innen, maar in plaats daarvan flink in elkaar werd gebeukt. Het sterkte mij in mijn besluit om geen voet over de drempel te zetten bij de man met wie ik zojuist had zitten steggelen, voorzover dat nodig was.
Vandaag belde ik de horecaondernemer nog even. Ik vertelde hem wat ik te weten was gekomen en hij bevestigde dit. Over een rectificatie hebben we het niet meer gehad.