mijn oma, die na opa's dood studenten hield op kamers (zoals opa indertijd duiven in de kooi op het dakterras) had ter voorkoming van zulk een pijnlijk tafereel in fraai gekalligrafeerd handschrift een gevernist houten bordje boven de rolhouder geschroefd: "denk niet bij het laatste vel, die na mij komt die redt het wel", en ooit heeft een van 'haar studenten' na drie 'fouten' tegen deze regel zijn koffers moeten pakken, oma was een dragonder, ik lijk in niks op haar.
In dubio
Reacties
Eén reactie op “In dubio”
mijn oma, die na opa's dood studenten hield op kamers (zoals opa indertijd duiven in de kooi op het dakterras) had ter voorkoming van zulk een pijnlijk tafereel in fraai gekalligrafeerd handschrift een gevernist houten bordje boven de rolhouder geschroefd: "denk niet bij het laatste vel, die na mij komt die redt het wel", en ooit heeft een van 'haar studenten' na drie 'fouten' tegen deze regel zijn koffers moeten pakken, oma was een dragonder, ik lijk in niks op haar.