Geplaatst

Verkiezingen: de sfeerimpressie

Als ik dinsdagavond 7 maart de Burgerhal van het stadhuis in loop, valt de drukte me meteen op. Het is precies tweeëneenhalf uur voordat burgemeester Vreeman de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen in Tilburg geeft.

Veel oude bekenden in het stadhuis, onder wie de man van wie ik in de jaren ’90 ruim drie jaar een studentenkamer huurde. Hij staat nu op de kandidatenlijst van de Tilburgse Volkspartij. Peter Ligtenberg, mijn fotograferende collega van De Tilburgse Koerier, kent minder mensen dan ik, dus ik praat hem een beetje bij. Vlak voordat Vreeman de tussenstand geeft (de uitslag van negen stembureaus), wordt een aantal lijsttrekkers nog even geïnterviewd voor Tévédèr10. Ik sta dichtbij, omdat ik hun antwoorden niet goed kan verstaan. Na deze gesprekjes maken ze zich snel uit de voeten en voor ik het weet, duwt interviewer Richard Engelfriet een microfoon onder mijn neus:
“Wat vond u van de campagne?”
“Een beetje schreeuwerig, maar gelukkig ging het ook over de inhoud.”
De adrenaline vliegt door mijn bloed. Ik vind dit niet leuk.
“Mag ik weten wat u hebt gestemd?”
“Nee.”
“Bent u hier uit betrokkenheid of om een andere reden?”
“Ik ben journalist van De Tilburgse Koerier.”
Hij glimlacht begrijpend. Einde interview. Oef. Pas dan zie ik de humor van de situatie in. “Je kunt zoiets toch aan zien komen, als je dicht bij de lijsttrekkers staat”, bromt Peter. Ik vind van niet.

Op mijn weg naar buiten, waar ik nog gauw even een sigaret wil roken, kom ik Esther Delissen tegen, die binnenkort afscheid neemt als raadslid van GroenLinks: “Over een paar weken ga jij me in de kroeg vertellen wat jij hebt gestemd.”

Na mijn hart- en vaatziekten veroorzakende bezigheid vertelt Hans Smolders me dat hij toch wel zenuwachtig is. Hij houdt net op tijd zijn mond, want ik noteer graag de tussenstand die onze burgervader doorgeeft. De PvdA is tot mijn verbazing dan al de grote winnaar.

Collega Ron van Kuijk van Stadsnieuws haalt voor mij een spa rood, terwijl hij zelf al aan het bier gaat. Van Kuijk plaagt me een beetje, omdat hij denkt dat ik VVD heb gestemd.

De uitslag wordt in de raadzaal gegeven. De bode maant iedereen met bier of wijn om deze niet hier op te drinken. Om 22.50 uur maakt Vreeman een einde aan de spanning in de tot de nok toe gevulde ruimte. Wat een resultaat! De PvdA de grootste, het CDA verliest twee zetels. Christen-democraat Kasper Groten heeft het maar net gehaald. Ja, we zullen bij een volgende ontmoeting in De Muze heel wat te bespreken hebben.

Voor een verslag in de Koerier vraag ik een aantal lijsttrekkers om een reactie. Ik begin bij twee verliezers; die staan nu toch alleen. Grote winnaar Jan Hamming (PvdA) is daarentegen aanvankelijk moeilijk te pakken te krijgen: hij heeft het druk met het in ontvangst nemen van felicitaties. Als hij dan toch aandacht voor mij heeft, stelt hij een wat merkwaardige vraag: “Wat wil je horen?”
“Wat wil je zeggen?”, repliceer ik. Een vrouw lacht.

Tussendoor kom ik een zeer somber kijkende Roel Lauwerier tegen, pas sinds november vorig jaar VVD-raadslid. Hij stond vijfde op de lijst en valt nu dus net buiten de boot. Wat een drama.

De laatste lijsttrekker die ik wil spreken, is GroenLinks-wethouder Gon Mevis. Als hij zijn verhaal heeft verteld, spreekt hij me aan op mijn column in De Tilburgse Koerier van 2 maart, waarin ik fel van leer trek tegen de plannen van het college voor de cityring: “We hebben een gerenommeerd bureau ingehuurd dat hier negen maanden op heeft zitten studeren en dan zet jij het in één kolommetje zo weg.” Ik zie dat hij oprecht kwaad is en ik snap zijn kritiek, die me ook wel raakt. Mevis ken ik al jaren en ik heb nooit problemen met hem gehad. Ik klap nu enigszins dicht. “Goed, het is nu gezegd”, zo beëindigt hij het gesprek.

Tegen middernacht arriveer ik bij de Koerier om verslag plus column te schrijven. Dat gaat moeizaam. Pas rond half drie sluit ik het kantoor af. Een kwartier later zit ik aan mijn eerste pilsje van deze lange verkiezingsavond. Nog heel even denk ik aan de woorden van Gon Mevis.

foto’s: Peter Ligtenberg

 

foto 1: Uw columnist wordt geïnterviewd voor de televisie
foto 2: Lijsttrekker Marcel Degen (midden) van Algemeen Belang kan ondanks de zware verkiezingsnederlaag van zijn partij toch lachen om een grapje van zijn partijgenoot Ton van Zijl (rechts)
foto 3
: CDA-lijsttrekker Els Aarts geeft tekst en uitleg over de verkiezingsnederlaag van haar partij

Reacties

4 reacties op “Verkiezingen: de sfeerimpressie”

  1. Alard Govers avatar
    Alard Govers

    Beste Aldert,

    er is geen enkele politicus en er zijn maar weinig journalisten die zichzelf kwetsbaar durven maken. Over de rest hebben we het maar even niet.

    Jij durfde nu wel…!

    Ok…!

    Maarre… waarom lachtte die ene vrouw nou eigenlijk…?
    😉

  2. Arjen Roos avatar
    Arjen Roos

    Ook mensen van Lijst Smolders tegengekomen? Mis ik in jouw sfeerverslag.

  3. Aldert van der Burg avatar
    Aldert van der Burg

    Ja Arjen, ik ben jou en nog een kandidaat van Lijst Smolders tegengekomen. En natuurlijk Hans (die ik in deze column overigens ook noem), maar het verslag zou veel te lang(dradig) worden, als ik iedereen opnoem, met wie ik (even) heb gesproken. Je moet dan een keuze maken. De momenten die me om wat voor reden dan ook het meeste zijn bijgebleven, heb ik hier genoteerd.

  4. Aldert van der Burg avatar
    Aldert van der Burg

    Hoi Alard, dank voor je compliment (zo vat ik je reactie tenminste op). Ik denk dat die vrouw lachte om mijn reactie op die enigszins vreemde opmerking van Hamming, maar dat weet ik niet zeker.