Er is weer feest in cultureel Tilburg. In 1980 vertrok Peter van Meel met zijn theatereducatiediscipelen uit THeks, de destijds beginnende theatervoorziening in Tilburg Noord. Dat was een onderdeel van wat toen nog de Stichting Musische Vorming heette, de voorloper van de Tilburgse Kunststichting. Deze heeft door het toedoen van enkele malafide lieden al weer enige tijd geleden het leven gelaten. Maar dat terzijde. Op zijn beurt is Theater De Vorst de opvolger van theater THeks en tegelijkertijd de voorloper van de NWE Vorst die binnenkort haar poorten weer opent op noodbasis.Peter doopte zijn initiatief toepasselijk ‘De Muze’ naar het beeld van de musische vorming en sinds de politiek geen kunst maar educatie wil hebben, voert hij de ondertitel Centrum voor Theatereducatie. Dat hij nu het vijfentwintig jarig bestaan kan vieren, heeft hij naast aan zijn eigen inspanningen, te danken aan Miet van Puyenbroek. Deze legendarische wethouder van cultuur – op een haar na vereeuwigd in brons of ander slijtvast materiaal – gaf met gulle hand het bedrag dat in die dagen gereserveerd was voor vormingstheater, aan De Muze.
Dat was nog eens een tijd. De toenmalige Raad voor de Kunst sprak plechtig in termen van toneelbestel of theaterbestel en constateerde dat er sprake was van een onafwendbare artistieke malaise op de Nederlandse podia. Die artistieke crisis bij de gesubsidieerde gezelschappen had zich al eerder aangediend in de vorm van naaktloperij tijdens de vertolking van Hadewijch. Direct gevolg daarvan was dat verschillende gemeenten, waaronder Tilburg, de subsidies introkken. Wethouder van cultuur, de heer Krens (VVD), had het niet zo met vormingstheater en met Hadewijch al helemaal niet. Maar opvolgster Miet zag De Muze in de rol van geëngageerde theatervorming wel zitten. Zo gingen de centen van het artistiek mankerende socialistische bolwerk Proloog uit Eindhoven over op De Muze. “De kleintjes moeten ook wat hebben”, besloot Miet. Daarna volgde voor Peter en een lange weg vol hindernissen naar het succes van het ridderschap in de orde van Oranje Nassau.
Het is overigens niet niks om in een stad als Tilburg een ingezette lijn lang vol te houden. Kunst, politiek Tilburg en markt leven nu eenmaal op gespannen voet. Terecht dat ridder Peter in het kader van het jubileum van De Muze in de vorm van een symposium de marktwerking van de kunst ter discussie stelt. Hij voelt de uitkomst van het symposium al haarfijn aan. “Kunst met minder geld is een uitdaging” en “Leven op een eiland is ook niet alles”.
Deze nieuwe communicatieve aanpak in one-liners dient ter beveiliging van de stopcontacten van De Muze. De stekker-uit-methode van onze wethouder van cultuur en het offertesysteem voor de overname van De Vorst ligt hem nog vers in het geheugen. Misschien dat de mededingingsautoriteit (NMa) daar eens naar kan kijken. Die is er voor om economisch machtsmisbruik tegen gaan, wellicht ook bij de overheid. Op het vlak van het debat valt De Muze niets meer te leren, nadat directie en bestuur de vrucht hebben leren smaken van de cursus Engelfriet debattechniek. Deze spoedcursus – het hoeft nergens over te gaan, als het maar helder is – heeft de directie en het bestuur van De Muze onlangs met goed gevolg afgesloten. Zo lezen we op www.de-muze.nl. Het zal dus druk worden op het feestje van Peter.
Eigenlijk is het niets dan feesten in Tilburg. Ter afsluiting, om bij te dragen aan die alom tegenwoordige culturele opwinding met vlagvertoon, wil ik terwille van de feestvreugde een amuze serveren. Welkom aan onze nieuwe excellent-cultureel-dansondernemer-met-leiderschap-op-zakelijk-en-artistiek-vlak, Marc Vlemmix uit Alkmaaaaaaaaaaaaaaaar!!!!!!! De genius achter de ‘NWE’ Zuidelijke Dansvoorziening. Nieuw ! Nieuw ! Nieuw !
Tilburgz.nl hoopt dat hij ter introductie in het culturele leven het Muze-symposium over MARXwerking in de kunst, heeft deelgenomen. Wel vragen, geen antwoorden. Tenslotte moet hij nu met de Zuidelijke Dansvoorziening als placebo van dansgezelschap RAZ, in de rol van bouwpastoor vanuit een door hem opgesteld artistiek profiel, verschillende dansuitingen kansen gaan bieden.
Ik vrees dat de internationaal gewaardeerde Tilburgse choreograaf Hans Tuerlings en zijn gezelschap daar niet warm van worden. Door de artistieke crisis die RAZ onlangs door de randstedelijke kunstenplanmafia is aangewreven op politieke gronden, zal het jubileum als huisgezelschap van Theaters Tilburg waarschijnlijk niet gehaald worden. Ondanks de VSCD dansprijs als achterafje van Leo Pot en zijn schouwburgkornuiten.
Wel amuze, geen feest !