In de war. Mijn geestesgesteldheid. Puntig samengevat. In de war. Door de AIVD. Door de pers. Door U. Met Uw negatieve reacties. Ik dacht dat ik op U kon rekenen. Kon bouwen. Niet dus. Het minste of geringste. En. U laat me vallen. Alleen Tom steunde me. En Bandirah. Uiteraard. Ook. In de war. Tekent zomaar een Oempa Loempa. Zonder aanleiding. De impact! De impact! Ben daarom gevlucht. Naar Lowlands. Dankzij perskaart. Van mijn alter ego. De journalist. De briljante journalist. Mocht Juliette Lewis interviewen. De actrice. De gevierde actrice. Natural Born Killers. Kalifornia. From dusk till dawn. Nu ook popster. In wording. Verwording. U zegt het maar. U heeft toch overal verstand van. Dus. Mazzel. Voor mijn alter ego. Pure mazzel. Niet dus. Pech. Voor mijn alter ego. Vette pech. Want. Ik nam het over. Troy Titane. Journalist. In cognito. Godverdomme. Mij krijgt niemand klein. Niemand! Mijn alter ego niet. U niet. Wat zeg ik. U zéker niet! Met Uw slappe karakter. Uw huichelachtig gedrag. Uw lafheid. In het kwadraat.
Juliette & The Licks. In de India. JL. Een uur na het optreden. Achter de India. In haar caravan. Een kwartier. Zei de manager. Een kwartier. Zei ik. Zo gaat dat bij beroemdheden. JL zit er uitdagend bij. Brutaal. Net als op het podium. Uitermate brutaal. De haren nog nat. Sigaret in de mond. Whisky binnen handbereik. Lekker stoer. Niemand doet mij iets. Zoiets. Fiets. Niets. Ik besluit meteen ter zake te komen. Een kwartier. Is zo om. Dus.
TT: Een slecht optreden…
JL: Pardon?
TT: Een slecht optreden…
JL: (cool, een beetje verveeld) Hoezo een slecht optreden?
TT: Muzikaal onder de maat. Ver onder de maat. Popcorn. Bubblegum. Bovendien kun je niet zingen…
JL: Is dit die beruchte Nederlandse kritische benadering, ik heb er al veel collega’s over horen klagen?
TT: Dit is míjn benadering. Je optreden was gewoon lachwekkend slecht…
JL: Je bent de eerste die dat tegen mij durft te zeggen.
TT: Ik ben uniek.
JL: (zichtbaar geamuseerd) Ik ook!
TT: Niet als je zingt…
JL: Pardon?
Klik. Copy. Klik. Paste. Wel zo gemakkelijk.
TT: Niet als je zingt…
JL: Het publiek reageerde enthousiast.
TT: Op Lowlands reageert het publiek áltijd enthousiast. Zelfs bij Vader Abraham…
JL: Vader wie?
TT: Van het smurfenlied…
JL: (aha-uitdrukking, op mooi gezicht, heel mooi gezicht) La-la la la la la la-la la-la. La-la la la la la la-la la-la.
TT : Voel je ‘em…
JL: Ha ha. Hier hou ik van…Ik wel kan tegen een stootje hoor. Letterlijk en figuurlijk. Ha ha…
TT: Vandaar die geile podiumpresentatie…
JL: Op het podium kan ik me lekker uitleven. Héérlijk.
TT: Je kunt inderdaad goed acteren…
JL: Dank je wel.
TT: Zingen niet…
JL: Dat is jouw mening.
TT: (stem van Joda) Mijn mening het is…
JL: (stem van Joda) Prima ik vind.
TT: Niet geloven ik doe…
JL: Jouw probleem het is.
TT: Aan je oor voelen ik wil…
JL: Wat?
Klik. Copy. Klik. Paste. Wel zo gemakkelijk.
TT: Aan je oor voelen ik wil…
JL: (lacht) Vraag stellen jij moet.
TT: Je bent slank. Zeer slank. En toch heb je dril in je billen…
JL: Lul niet man. Ik ben slank en sexy.
TT: Dat ben je. Maar wel mét dril in je billen…
JL: (pruillip, geile pruillip) Nu vind ik het niet leuk meer. Weet je wel met wie je praat!
TT: Met de actrice Juliette Lewis…
JL: De zangerés Juliette Lewis. Zangeres van punk en pop!
TT: Vandaar die Iggy Pop cover. Geforceerde schatplichtigheid tonen. Credibility pretenderen. Zodat de Unterschmutz een label op je kan plakken…
JL: Unterschmutz…Nietzsche!
TT: Niet Nietzsche. Njet Njetzsche. Not Notzsche…
Intermezzo. De Prins was goed. Op Lowlands. Beter. Dan in Paradiso. Drie dagen eerder. Afgeknipte spijkerbroek. Blote voeten. Badslippers. Walrussnor. Magisch. Eenvoud. Duisternis. Prachtige duisternis. Zoals het hoort. Op de achtergrond. The Prodigy. Voor dertigduizend es-em-es-ende feestgangers. Minimaal. Op de voorgrond. De Prins. Voor driehonderd luisteraars. Hooguit. En Abraxas. Zag dat het goed was.
JL : Zullen we maar stoppen?
TT: Nee!
JL: Nog een paar minuten dan. Maar graag wel serieuze vragen.
TT: Tekende je wel eens iets engs? Vroeger op de kleuterschool?
JL: Wat is dat nu voor een vraag?
TT: Onverwerkte trauma’s…
JL: Hoezo?
TT: Lijkt me duidelijk…
JL: (lacht nerveus) Niet dus.
TT: Exhibitionisme is je immers niet vreemd…
JL: Het is een spel.
TT: Net als acteren…
JL: Zoiets ja.
TT: Mag ik aan je oor voelen?
JL: (geïrriteerde blik) Natuurlijk niet.
Ik sta op. Pak haar hoofd beet. Zachtjes. Strijk met mijn vinger over haar oorlelletje. Ook zachtjes. JL geniet. Uiteraard. De bitch. Ze spint. Als een krolse kater. Maar. Niet lang. Want. Ik kus haar. Op het voorhoofd. Vertrek. Dag meisje. Gezellig het was.