Wat ik hier onder de aandacht bracht als bedenkelijke reclamepraktijken omschreef het Brabants Dagblad deze week bij herhaling als “culturele erfgoedmanifestatie”. Sorry dus dat ik van “reclame” sprak. Het is bij nader inzien zelfs een heel bijzondere cultuurmanifestatie.
Vorige week vrijdag verzorgde ik op een van de plekken van die ‘cultuurmanifestatie’ zelf ook een cultuurmanifestatie. “Dit plantsoen (Ringbaan Oost / Gerard van Swietenstraat) is oorspronkelijk nog een ontwerp van Springer”, zo vertelde ik. “Vandaar die variatie en biodiversiteit”, zo legde ik uit, “Springer hield niet van monotonie en eenvormigheid. De oude bomen hier herinneren allemaal nog aan deze bekendste tuin- en landschapsarchitect van Nederland, de man die als geen ander een bijdrage leverde aan de transformatie destijds van Tilburg tot ‘schoônste stad vant laand’.”
Wat ik mijn publiek maar niet vertelde was dat die term ‘schoônste stad vant laand’ pas zelfs geschrapt moest worden uit een gemeentelijke groenfolder, vanwege kennelijk exclusieve reclamerechten op die uitdrukking. Hij mag in de gemeentevoorlichting alleen nog gebruikt worden voor heel andere ‘stadspromotie’. Ik vertelde ook niet hoe dit soort groene Tilburgse cultuurhistorie later gewoon werd geschrapt uit de gemeentelijke geschiedschrijving, hoe de aandacht verlegd moest worden naar ‘T’ en “Moderne Industriestad’. Wat ik wel deed was wijzen op de prachtige monumentale bomen. En op oude foto’s liet ik zien hoe die bomen hier aanvankelijk onderdeel waren van een heel landschappelijke aanleg en voorzien van uitleg en informatie.
Uit het publiek kwamen verbaasde reacties. Ze hoorden van mij dingen over gemeentelijk cultureel erfgoed waarvan ze zich afvroegen waarom de gemeente daar zelf nooit meer informatie over gaf. “Waarom niet minstens bordjes weer bij de bomen”, vroeg iemand. Op de plek waar die vraag werd gesteld zien we nu in de vorm van een groot T bord het antwoord. “Hier zou gebouwd kunnen worden”, zo staat daar nu te lezen boven een afbeelding van een futuristisch bouwwerk.
Een “cultuurmanifestatie” in de vorm van een totale ontkenning juist van cultuur en cultuurhistorie! Monumentale bomen, een oud Springerontwerp, een begraafplaats vol met bijzondere, betekenisvolle grafmonumenten, vergeet die cultuurhistorie, hier zou gebouwd kunnen worden! Op een plek waar onder normale democratische omstandigheden alleen al zo’n bord ondenkbaar zou zijn.
Stel je voor dat we in het kader van de week van de biodiversiteit voor Station, Westpointtoren enzovoort grote doeken gaan ophangen met teksten als “hier zou een bos geplant kunnen worden”. Op de hoek van de Ringbaan Oost en de Gerard van Swietenstraat kon een informatiebriefje van mij op een acaciastam nog niet eens worden getolereerd. De complete ‘publicatieboom’ werd later zelfs weggehaald!
Tja, waarom de ene boodschap niet en de andere boodschap wel? In de krant zullen we in elk geval niet lezen hoe dat in Tilburg wordt bepaald door smeergeld dat dan vaak ook nog eens ijskoud gewoon wordt opgevoerd als onschuldig ‘reclamegeld’ of ‘sponsorgeld’. Nee, het Brabants Dagblad laat zich zelfs betalen om deze agressieve cultuur ontkennende reclamepraktijken te presenteren als “culturele erfgoedmanifestatie”.