Velen grijpen internet aan om in anonimiteit te zeggen wat ze denken. Sommige posters, chatters en webloggers hebben wat dat betreft een dubbelleven. Het dubbelleven van Pietje Positief is hier een sprekend en schrijnend voorbeeld van. Toen ik al websurfend voor het eerst op de naam ‘Pietje Positief’ stuitte werd ik daar eerlijk gezegd erg lacherig van.
Dit pseudoniem deed mij immers denken aan Pietje Potent, zanger van ranzige klassiekers als ‘Een Chinees ging naar een sexboetiek’ (‘Hang wang, hang wang, lekkel aan de gang, lekkel aan de gang’), ‘Sex in de bejaardenflat’ (‘Elke ouwe lul wil met een ouwe taart naar bed’) en ‘Brand in het bordeel’ (‘Rennen met je stijve pik, want de boel staat in de fik’).
Maar zó frivool is het pseudoniem ‘Pietje Positief’ niet. Pietje is, net als zijn geliefde die op het log figureert onder de naam ‘Mannetje’, besmet met het HIV-virus en vertelt op zijn weblog over zijn lotgevallen.
Met ieder die zijn weblog aandoet deelt Pietje Positief zijn diepste gedachten.
Het weblog geeft goed de tweeslachtigheid weer die Pietje’s penibele situatie kenmerkt: aan de ene kant de dreiging die hem constant boven het hoofd hangt, aan de andere kant het leven dat onderwijl zo goed en zo kwaad als het kan gewoon doorgaat.
Zo wordt weinig hoopgevend nieuws over het HIV-virus afgewisseld met film- en boekentips van Pietje.
Ook tweeslachtig is Pietje’s openhartigheid. Op internet deelt hij met wildvreemde websurfers zijn diepste gedachten, maar slechts weinigen van zijn intimi weten van Pietje’s besmetting.
Pietje worstelt vooral met het onvermijdelijke moment dat hij het zijn ouders moet vertellen.
Soms is het makkelijker om aan vreemden over je problemen te vertellen dan aan hen die je nader zijn. Internet is voor deze vorm van communicatie het medium bij uitstek.
Het weblog van Pietje Positief is een toevluchtshaven voor gedachten die hij onder eigen naam nauwelijks durft uit te spreken.
Alleen op het weblog zelf probeert hij soms een brug te slaan.
“Lieve pappa en mamma” schrijft Pietje ergens “Waarschijnlijk kom ik niet verder dan een virtuele brief aan jullie, wellicht dat ik die binnenkort ga schrijven, maar [niet] echt verzenden.”
Een eerste poging in de betrekkelijke schijnveiligheid van het internet.
Het wachten is op het moment dat Pietje Positief Pietje Positief niet meer nodig heeft om te zeggen wat er aan de hand is.