Presentator Dautzenberg onthulde op de Relaunchparty van TilburgZ dat ik op deze website de meest gelezen schrijver ben. Een bedenkelijke zaak. U lijkt wel niet wijs. Denk aan uw gezondheid. Als geen ander kan ik u zeggen dat wat ik schrijf niet te pruimen is. Telkens voel ik me weer geroepen tot onthullen van de gemoedsrust verstorende realiteit achter de behaaglijke reclame-illusies. Ter illustratie van het beleid wat betreft Tilburgs groene cultuurhistorie, eigenheid en identiteit nu zelfs een niet te pruimen verhaal rond een op zich zeer te pruimen kroospruim.
In mijn boek ‘Tilburg daar leeft meer dan je denkt’ wordt de betreffende boom als bijzondere cultuurhistorie in het hoofdstuk ‘Groene karakteristiek Tilburgse wijken’ speciaal genoemd als “de oudste en grootste kroospruim van de stad” (blz. 167).
Maar de boom kreeg een nieuwe eigenaar en die pruimt hem niet langer. En dus gaf de gemeente meteen een kapvergunning. Maar had daar dan niet minstens uitleg bij gemoeten over de bijzondere cultuurhistorische waarde? In opdracht van de gemeente is de boom een paar jaar geleden door Stichting Stadsbomen Tilburg geregistreerd als waardevolle groene cultuurhistorie. Waarom dan niet minstens een vriendelijk verzoekje de boom toch te laten staan?
De nu afgegeven kapvergunning vertelt een onthutsend verhaal. Dat begint met mijn aanbod om na mijn werk voor de gemeente Utrecht mijn kennis en ervaring ten dienste te stellen van de gemeente Tilburg. Ja, met het bewijs van de gemeentelijke uitkeringsfraude vond ik ook weer de reactie op dat inventarisatieaanbod. In Tilburg was zogenaamd alles al geïnventariseerd, aldus de gemeente. En daarop volgde zelfs een Collegebesluit om brieven van Henk Kuiper niet meer te beantwoorden.
In de wandelgangen verantwoord met de beeldvorming dat ik zelfs het schrijven van mijn Utrechtse bomenboek verzon om nog serieus te worden genomen ook.
Desondanks dringt zo’n tien jaar later bij gemeenteraadsleden het besef door dat van serieuze inventarisatie nog altijd geen sprake is. De gemeenteraad wil dan dat Stichting Stadsbomen Tilburg bij de inventarisatie wordt betrokken. In praktijk Henk Kuiper! En die kreeg toen te maken met elders nooit meegemaakte beperkingen en restricties. Hij diende zich ook vooral niet bezig te houden met bomen in het openbare gebied, want die waren toch echt allemaal al op hun cultuurhistorische waarde beoordeeld. Ondanks het accepteren van die leugen kreeg Stichting Stadsbomen vervolgens te horen dat de gemeente Henk Kuiper toch echt niet kon beschouwen als deskundige en zijn werk (bij voorbaat beperkt tot particuliere tuinen) allemaal over moest doen. Dat kwam er op neer dat als waardevol of monumentaal geregistreerde groene cultuurhistorie gewoon weer als zodanig werd afgevoerd.
Stichting Stadsbomen kreeg ook geen geld meer voor mijn ‘ondeugdelijke’ inventarisatie, waardoor ze de werknemer niet meer konden betalen enzovoort.
Naar aanleiding van de Nota ‘Tilburg boomT’ kreeg de gemeenteraad brieven met daarin ondermeer mijn ervaringen rond de bomeninventarisatie. Die passages werden toen op het gemeentehuis allemaal geschrapt in de kopieën voor de afzonderlijke raadsleden. Desondanks bepaalde de gemeenteraad in een motie dat het inventarisatiecriterium “cultuurhistorische waarde” moest worden geïnterpreteerd en toegepast zoals dat door mij gebeurde! Maar hoe werd in de praktijk uitvoering gegeven aan die motie! Wat gebeurde er met in mijn boek speciaal genoemde groene cultuurhistorie zoals de tuin van villa ’t Zonnehuis aan de Professor Dondersstraat (blz. 165), het Groenewoudpark (blz. 171) enzovoort!
Wat is voor de gemeente T in de praktijk de waardering voor bijvoorbeeld een levende herinnering nog aan een landelijke tijd waarin Tilburgers uit eigen tuin pruimen plukten en de ingrediënten voor pruimenmoes, pruimenjam, pruimenlikeur!
“Eège is gin vodje”, zo was snel na “frèèt op ons èège” de vervolgleus waarmee na de kap van de Lindeboom Schrobbelèr als ‘èège’ werd gepropageerd.
Als structureel onderdeel van die campagne lijkt de gemeente tot op de dag van vandaag nog steeds systematisch de waarde te ontkennen van alles wat in de groene sfeer van Tilia/Lindeboom ‘èège’ is aan Tilburg’.
Voor overzicht per onderwerp (met links) van stukjes geschreven van 2006 tot 2010
zie weblogoverzicht: A tot G , G tot M, M tot S en T tot Z.
Reacties
9 reacties op “èège is een vodje?”
Schrobbelèr? Doe mèn mer Jägermeister!
Ha Henk, loop je mee met: Grun Clupske?
Ook al zien we gruun en geel, we voelen ons Kiep lekker. Catharina heeft groene hoofddeksels gebreid. We serveren geen drank. Wel je wandelschoenen aandoen. Charles rijdt met transportfiets. We delen met het tilburgse publiek dat een grun leven mooi is. Agnes heeft zelfs een lied geschreven op de melodie: in een groen, groen knollenland.
Hierbij demoniseert ze Bleker. Mag wel toch? Welkom Henk!
Vermoedelijk is morgen duidelijk of de prijs naar Paul van Est. gaat of naar jou.
Hoi Henk,
We hebben via de e-mail ook contact gehad. Ik zal op TilburgZ niet meer op je berichtjes reageren. Dat heeft ook geen zin. Excuses dat/als ik je gekwetst hebt. Ik heb feedback willen geven omdat ik je een goede auteur vind. feedback over de lengte van je stukken, de herhalingen van de inhoud.
Dat ik dit via de PC niet kan lezen.
Feedback via dit medium omdat ik je in het echt niet tegen kom.
Helaas kan ik je niet uitnodigen positieve dingen mee te ondernemen. Positieve zaken waar in Tilburg ook behoefte aan is. Een mooie natuurwandeling in Goirle of langs het havengebied in Moerenburg? Nu weet ik niet welke prijs ik misschien op 15 februari heb gekregen, want ik krijg het niet meer voor elkaar al je teksten te lezen. Maar ik zie de evt. prijs wel tegemoet. Je weet waar ik woon.
Feedback en reactie’s op je stukken zal ik niet meer geven.
Succes met je zaak/ strijd /missie/ passie/ bevlogenheid/
Wat is dit nou voor voorstelling van zaken Godelieve: “Feed back zal ik niet meer geven”! Alsof je dat in het verleden wél deed, wél op de inhoud reageerde! Lees je reacties nog eens na. Dat was toch telkens niets anders dan de reactiemogelijkheid onder mijn stukjes gebruiken om reclame te maken voor je eigen activiteiten of om afspraakjes daarvoor te maken?
Ook hier kom je meteen weer met ideeën voor andere activiteiten. En d i e krijgen nadrukkelijk wél het etiket “positief”. Maar misschien is het ook wel positief dat iemand niet zo ‘positief’ was om bijvoorbeeld te verklaren dat er vorig jaar nog leven zat in een van die meteen vakkundig naar de kruikenzeik geholpen lindebomen op de Heuvel? Misschien is het ook wel positief om gewoon de realiteit onder ogen te zien (ook al is die misschien minder mooi) en zaken niet mooier voor te stellen dan ze zijn. Misschien is het ook wel positief om als je ergens in stapt of aan begint niet de ogen te sluiten wat betreft eerdere gemeentelijke reacties op burgers die eerder met dezelfde of vergelijkbare plannen en initiatieven kwamen.
Nog even over die prijs. Jij en Paul van Est zijn gelijk geëindigd. De prijs is voor jullie allebei. En jullie krijgen hem voor het systematisch onder mijn stukjes inhoudelijk nergens op in gaan of zelfs proberen de pure feiten nog te negeren en te ontkennen.
De boom is inmiddels gekapt. Weer een stukje karakteristieke Tilburgse cultuurhistorie verdwenen. Voorafgegaan door de waarde van dit soort monumentale bomen niet vastleggen en registreren. Ondanks herhaalde verzoeken hiertoe van de gemeenteraad. En op dezelfde manier verdween zo pas de dikste boom van de Besterd en levende herinnering nog aan de vroegere pastorietuin achter de in 1975 gesloopte kerk: een enorme populier, waarvan na omzagen de stam nog volkomen gaaf bleek.
De in mijn boek over de Tilburgse stadsnatuur speciaal als karakteristiek en monumentaal genoemde tuin aan de Professor Dondersstraat werd onlangs zelfs als bouwgrond te koop aangeboden. Ook gesloopt is de afgelopen dagen de tuin van het Missiehuis. En wat is hieraan voorafgaand gebeurd met mijn advies en conclusie dat dit soort tuinen in hun geheel geregistreerd dienen te worden als waardevol en monumentaal groen? Hoe werd dit soort groen door de gemeente ‘T’ en ‘Moderne Industriestad’ beschreven en gewaardeerd in de nota’s en rapporten bedoeld om dit soort groen toch minstens te vermelden? Wat bleek en gebeurde er zelfs toen ik in de gemeenteraad de moeite nog nam om te reageren op de Nota Biodiversiteit? (Voor vervolg zie reactie onder ‘FATSOEN of de erfenis van Job’).
Hier heb je absoluut een punt Henk, de naam Rooij Harten heeft nu een hele wrange bijsmaak, prachtig monumentaal en biodivers groen is hier opgeofferd voor rood: (bak)stenen.
Ik denk wel dat het feit, dat je jezelf keer op keer overschreeuwt ermee te maken heeft, dat de gemeente je waardevolle mening niet meer wil / kan horen.
Ik schrijf en reageer hier de komende tijd niet meer. Laten anderen maar eens de verantwoordelijkheid nemen. Maar nog even wat betreft dat ‘overschreeuwen’.
Paul, in mijn boek over stadsnatuur is de tuin achter het Missiehuis een belangrijke en strategische groenstructuur. Heel bescheiden schreef ik dat in een boek dat vervolgens zelfs gepresenteerd werd als product van “Duurzaam Tilburg’. Heel bescheiden en voorzichtig bleven uitingen van mij zo eerder verscholen achter “Stichting Stadsbomen”, “Stichting Thuishaven” en “Groene Sinterklazen”. Maar hoe werd telkens weer het groene geluid. overschreeuwd door campagnes als T en Moderne Industriestad! Tot in het Milieucafé! Ja, wat hoorden we daar over mijn stadsnatuurboek en wat ik daarin had beschreven!
Op 12 september 2008 schreef ik hier nog het volgende over de presentatie in het Milieucafé van de bouwplannen achter het Missiehuis:
“Aangaande de bouwplannen in de kloostertuin aan de Bredaseweg mocht bouwbedrijf van der Weegen uitvoerig uitleg geven bij wat ogenschijnlijk een kaart was van de huidige situatie. Maar op die kaart waren de te kappen bomen allemaal al weg. Zoals ik meemaakte ook op gemeentelijke inspraakavonden. Wat er gekapt moest worden viel dus wel mee, zo leek het. En Henk Moller Pillot kreeg geen gelegenheid de andere kant van de medaille te belichten”.
En hoe werden vervolgens ook die alarmerende feiten en constateringen alleen maar genegeerd en overschreeuwd! Uit mijn reactie op de Nota Biodiversiteit werden zelfs in de kopieën naar de raadsleden hele passages gewist en vervolgens werd ik de raadszaal uitgestuurd alsof i k iets onfatsoenlijks had gedaan. Later bleken complete brieven op het gemeentehuis achtergehouden. En wat doet Paul van Est!!
Het probleem is in zijn ogen niet dat Henk Kuiper overschreeuwd wordt door ‘T’, ‘Moderne Industriestad’ of andere bedenkelijke machten op het gemeentehuis, Henk Kuiper overschreeuwt zichzelf.
Meegaan met de vuile beeldvorming over mij, daar komen we in Tilburg wel verder mee Paul.
Dag Henk.
Dat de commercie en soms de gemeente ook ons geluid overschreeuwt: helemaal eensch!
Ik doe niet mee aan die vuile beeldvorming over jou Henk.
Kies je media zorgvuldig, formuleer met de (beoogde) ontvanger van je teksten in het achterhoofd. Gebruik de methodes van de reclamewereld om jouw boodschap voor het voetlicht te krijgen, en dan niet het corrupte deel ervan natuurlijk.
Sla er de publicatie “Staan en Opvallen” eens op na. O wacht, die ligt hier al jaren in een envelop voor je klaar op ons kantoortje, zal ik hem bij je bezorgen?
Ophalen mag ook, kun je meteen advies geven over het plannetje van de Hall of Fame om de binnentuin biodiverser en eetbaarder te maken. Als je wilt en helaas pro deo. Pro bakske koffie méé koek, of iets anders, wat jij wilt uiteraard.
Maar nu naar buiten, die lente in Henk, genieten van die woordeloze schoonheid, van het ontkiemende nieuwe leven. Alhoewel, het is 01:59, blijf mar efkes lekker in bed liggen…