Wat ik deze zomer toch zag! En ik durf er hier zowaar over te schrijven. Zonder angst dat dan de boel meteen naar de bliksem wordt geholpen. Een sensationele natuurverrassing in de stad! Zelfs oude rot Moller Pillot stond helemaal perplex, wist werkelijk niet wat hij hoorde. “De waarneming van het jaar”, riep hij nog weken later, “niet eerder vertoond in de stad, überhaupt in een stad”. En dan te bedenken dat ik deze waarneming deed pal naast mijn flat. Dankzij de bijzondere kwaliteit van mijn balkonnetje.
Volgens T normen was dat balkon natuurlijk de grootst denkbare rotzooi, maar houtduif, merel, koolmees, roodborst, winterkoning en boomkruiper denken daar al jaren heel anders over. Allemaal hebben ze al meerdere malen op mijn balkon gebroed! En een oud stuk stam is al jaren bewoond met allerlei solitaire soorten bijen, houtwespen en sluipwespen. Dit jaar vestigde zich in een hoek pal naast mijn balkondeur ook de bekende sociaal levende wespen. Jaren geleden had ik ook al eens die eer. “Jij hebt een wespennest” zo beet toen een boze bovenbuurvrouw me toe alsof ze bedoelde: “jij bént een wespennest”. Ik voelde me als door een wesp gestoken en heb de natuur toen danig verstoord. Maar nu kon ik het misschien toch nog goed maken. Niemand klaagde. Waarom zouden ze ook. De wespen maakten zich alleen maar heel verdienstelijk, vlogen alleen maar recht naar de eiken, lindes en esdoorns voor mijn raam en kwamen dan terug met luizen voor de larven. Als ik de balkondeur open deed botsten ze met zijn allen tegen de grote glazen deurruit, maar al snel vlogen ze daar dan toch allemaal netjes omheen. Wat een hersens! Wat betreft mijn botsen met de gemeente meer hersens dan ik! En dan in zo’n klein beestje! Slechts een enkele wesp vloog af en toe mijn kamer in en zag dan snel dat hij daar verder niks te zoeken had.
Heel laat in het jaar – midden augustus – had ik in de klimop op mijn balkon ook nog eens jonge merels. In het voorjaar zijn die meestal meteen voor de eksters, maar die zijn later in het jaar minder actief. En verrassend veel jonge merels vliegen dan nog uit. Ook vanaf mijn balkon dwarrelden dit jaar laat in het seizoen jonge merels nog de wereld in. Maar na een lustbezoekje aan de Warande huiswaarts kerend hoorde ik al van verre dat er beneden grote paniek was. Groot alarm en aanhoudend gekrijs en getetter van de merelouders. En niet zo’n beetje. Voorzichtig sloop ik dichterbij en zag een grote bruine vogel wegvliegen! Dat kon niet anders dan toch weer de buizerd zijn. Maar wat raar. Ik dacht toch duidelijk begrepen te hebben dat ze zich uit protest tegen het plastificeren van de sportvelden hier niet meer wensten te vertonen. En wat raar ook dat die buizerd nu niet meteen de vrije lucht in vloog, maar tussen de bomen door bleef vliegen, en even verder al weer ging zitten.
Was het een havik? Ik liep nog even verder en met een grote boog vloog hij helemaal terug en ging vlak bij mijn balkon zitten. En warempel: een langere staart dan een buizerd. Dit kan niet waar zijn, dacht ik, dit gelooft straks geen mens.
En dus rende ik drie hoog naar mijn flat om snel een fototoestel te pakken. Een gok.
Grote kans dat de vogel nu gevlogen was. Maar nee, gebiologeerd zat hij naar mijn balkon te kijken. Wat hij daar zag vliegen vond hij buitengewoon interessant, want dit was de wespendief!!! Een zeldzame broedvogel die zo hier en daar nog in grote, rustige bossen broedt. Nooit eerder in de stad gezien. Maar het komt ook maar zelden voor dat iemand daar op zijn balkon een wespennest laat zitten! En tot dusver bezuinigt ook geen enkele gemeente op de wespenbestrijding van BAT of soortgelijk wespengeboefte. Geen enkele gemeente die vooralsnog de wespenbestrijding overlaat aan de enige echte deskundige: de wespendief.
Wellicht kwam de vogel helemaal van boven Udenhout. Daar schijnt deze geheimzinnige wespenspecialist nog wel eens te broeden. En een wespendief maakt voedselvluchten tot wel dertig kilometer, dus de hele gemeente T behoort gewoon tot zijn Territorium. Maar dan nog! Dat hij die wespen zag en ontdekte! Wat een ogen!
En ben ik dan nu niet bang dat dit stukje meteen zal leiden tot acties en weer nieuwe natuuragressie? Nee, vanwege nieuwe balkons is mijn balkon nu toch al helemaal leeggemaakt. En de bomen van waaruit de wespendief mijn balkon bestudeerde zijn inmiddels toch al gekapt. Net als de bomen waar de wespen hun bladluizen haalden. En dat leverde wat betreft die wespendiefboom nog een andere heel bijzondere waarneming op: twee houtduiven halverwege opvliegend uit een grote ter aarde stortende moeraseik! Zoiets zie je ook maar é é n keer in je leven.
Tja, al weken zijn ze hier nu bezig met de aanleg van een fietstunnel onder het spoor. Zo hoef ik straks op zoek naar het nest van de wespendief niet om te rijden over de oprit of via Boerke Mutsaerts. Daardoor dreig ik natuurlijk straks wel te dik te worden en te weinig te bewegen, maar er komt hier ook verdere uitbreiding nog van de sportvoorzieningen. Daar kan iedereen dan binnen op hometrainers het tekort aan fietskilometers weer goed maken. Ja, wat zit de wereld toch mooi in elkaar. Het is en blijft een wonder allemaal.