skeletten
Geen God in dit kerkgebouw
van steen en van grote glas-in-loodramen
om in toewijding en gezang te verheerlijken,
maar een bibliotheek
om kennis te verdiepen, logica te aanbidden.
Geen grote belezenheid in dit gebouw
met zijn café en hoekige reflecties,
maar gebrandschilderde kaartspelers
die erop gokken dat hun verdiepte
spel niet de volle waarheid vertelt.
Van de verbrande toren bleef een skelet
over, die met ontmantelde klokken
de vrees van de koppige spelers
geluidloos verkondigt.
Alleen de bliksemafleider
verduurt de uren
vol verlangen
op Hem
gericht.
Reacties
10 reacties op “Skeletten”
ff mugge(n?)ziften: een skelet, dat
Mijn favoriete stemlokaal, mooie herbestemming van een voormalige Hall of Fame-lokatie! Dead can dance!
Helemaal toppie dit!!!
Wat hebben we toch een supertalenten in Tilburg. Toppie hoor!!!
Beste Kees Climax. Mijn man en ik snapten dit gedicht heelaas niet. Wel vinden we het mooi dat het laatste couplet taps afloopt. Mijn man Kees die was vroeger loodgieter. hij vindt het lijken op een sifon. Groet
Toosie toch! Wat is nu toch weer taps? Groetjes aan je mannie hoor!
Zeg Hans, dat jij niet weet wat taps is verbaast me. Jij bent toch niet vies van een boy met een beetje een conische bouw. X van Xavier.
Zeker niet, lieverd! Wanneer doen we weer drankie happie? xxx
ik dacht altijd dat die Climax en man was? Graag uitsluitsel redactie!
kots
glosinloetraomhuh? kubrantskulderde koertliezers? op hem geriugt?
waar heeft ze het over?