Ik lees graag de verhalen van Guy de Maupassant. Dat komt vooral door de TROS. Die zond in de jaren ’70 ‘Uit het leven van Guy de Maupassant’ uit. Soms was daarin een vrouwenborst helemaal te zien. Ik snapte de verwikkelingen vaak niet maar begreep wél dat er ondeugende dingen gebeurden. Misschien zat ik toen al in de vijfde klas bij meneer Jacques. Bij elk proefwerk dat hij gaf was de laatste vraag: ‘Wie is David Bowie?’ Het waren dan ook de jaren van Low en Heroes. Pure magie. Niet veel later verdween de magie al. Ik raakte de borsten aan van Jolanda van den ??? en meneer Jacques trouwde met een taaie, lange vrouw.
Hij en Zij, Guy de Maupassant. H. Meulenhoff, Amsterdam, geen jaartal
Frisse, licht ironische verhalen over vreemdgaan en spelen met het leven. Een Parijse dame is onderweg naar een rendez-vous met haar minnaar. Onderweg komt ze een andere man tegen die haar overhaalt om met hém mee te gaan. Een gearriveerde magistraat komt terug in het dorp waar hij twintig jaar eerder een kamermeisje zwanger maakte. De vrouw stierf in het kraambed maar zijn zoon blijkt een beest. Een achterlijke, misvormde man die niks kan. De magistraat wil zijn zoon geld geven maar dat wordt hem afgeraden. De hork verbrast toch alles en dronken is hij nóg onhandelbaarder. Een min met enorme borsten ontmoet een hongerige Italiaanse arbeider in de trein. In de laatste zin van dit verhaal (‘Idylle’) veegt de arbeider zijn mond af en duwt de min een borst terug in haar japon.
Heel vermakelijk allemaal. Totdat je ‘De bergen’ leest en ‘Oude Aimable’. Om je dood te schrikken zo mooi. Eén theorie is dat Guy de Maupassant een bastaardzoon was van Flaubert. Afgaande op deze verhalen zou je dat inderdaad denken. In ‘De bergen’ wordt een jongeman die overwintert in een berghut langzaam gek. Ook voor de lezer is er nergens een uitweg. Oude Aimable is een zure man die niks meer heeft in het leven. Hij is bang voor de pastoor omdat hij die associeert met het sterfbed. Hij woont in bij zijn zoon maar praat bijna niet.
Als zijn zoon wil trouwen, is Aimable tegen. De beoogde echtgenote heeft namelijk al een kind van een ander. Het huwelijk komt er toch. Op de bruiloft ziet Aimable het ‘vreemde kind’ eten. Op zijn kosten. Hij is zo gierig dat hij de bruiloftsgasten bijna het eten uit de mond kijkt. Maar zijn zoon en diens vrouw Céleste houden van elkaar.
Uiteindelijk sterft de zoon aan een longontsteking. Aimable blijft over met zijn schoondochter. Het komt zo ver dat de vader van het kind bij hen intrekt. Het werk op de boerderij moet toch gebeuren. Aimable ziet het aan met lede ogen. Hij denkt dat het een vooropgezet plan is en ziet niet de eerlijke bezorgdheid van Céleste. Aimable hangt zich op aan een boom. Eenmaal dood steekt hij nog zijn tong uit tegen iedereen.
Guy de Maupassant is een ambtenaar die ondeugende verhalen schrijft tegen de verveling. Guy de Maupassant is een mislukte zelfmoordenaar en schizofreen die de 43 niet haalt. Beide kanten van dit spectrum zie je terug in deze verhalen.