Een typisch Tilburgs kerstverhaal

“Pa,  geef even 20 euro. We gaan morgen met school naar de Schouwburg. Voor een project. Pa, ik weet nog niet met welk kamp ik mee ga met school. Ardennen kost maar 250 euro, maar ik ga liever met zeilweekend. Is ook niet duur, Maar 700 euro. Pa, hier is een brief van school voor die vrijwillige ouderbijdrage van 100 euro. Als je niet betaalt, moet ik bij de mentor vertellen waarom je het niet wilt. Dan ga ik voor schut.” Ja, zo ‘vrijwillig’ is die ouderbijdrage. Ik zal het nog sterker vertellen; als je niet ‘vrijwillig’ betaalt, wordt het kluisje afgenomen van je kind. Dan gaat het kind ‘voor schut’ bij haar vriendinnetjes. Het is zomaar een waar gebeurd ‘verhaal’. Hoort echt bij deze kerst. Armoedige kindjes met zwavelstokjes die doodvriezen, nooit meegaan op kamp en al helemaal geen kluisje hebben op school. Stukje sfeer hoort erbij. Natuurlijk zijn er ook echte bozerikken die helemaal geen begrip hebben voor die arme kinderen met hun slonzige ouders.  Gelukkig is er nu een kinderrraad die aan de bel gaat trekken. Wist u dat er alleen al in Tilburg 2000 kinderen in armoede leven? Voor hen volgt hieronder nu een passend kerstverhaal.

Drie enthousiaste jonge mensen, Bas Appels (12), Kirsten Logister (13) en Max Tenbült (12) zitten tegenover mij aan tafel. Samen met nog vier andere leeftijdsgenoten bemannen zij de Kinder-AdviesRaad Tilburg (KART) die sinds 16 april jl. in het leven is geroepen. Dit allemaal onder de bezielende leiding van twee Twern medewerkers en twee vrijwilligers. “Wij zitten in deze raad om de armoede die er in de regio Tilburg is op de kaart te zetten, waarbij het belang van het kind bovenaan staat”, vertelt vrijwilliger Leon Vermeulen.

Zowel Max als Kirsten zaten voorheen in de Kinderraad Reeshof. Totdat ze een brief kregen met de vraag of ze wilden deelnemen aan de KART. Max: “Dit leek me vanaf het begin direct interessant om aan mee te doen.” Kirsten vult aan: “Dat was voor mij hetzelfde. Bovendien vind ik het fijn om kinderen te helpen die in armoede te leven. Zo kan ik eraan bijdragen dat ze minder in armoede hoeven te leven.” Bas kwam bij deze bijzondere raad omdat zijn moeder hem erop attendeerde.

“Het leek mij ook heel interessant en ik kon er alleen maar van leren. Zo weet ik inmiddels al veel meer over armoede in Tilburg. Dat komt onder andere omdat we onlangs de voedselbank bezochten.” Dit bezoek aan de voedselbank was een initiatief van Leon. Zelf leeft hij diverse jaren in armoede en bezoekt hij de voedselbank. “Toen ik dit vertelde aan de kinderen, hadden ze dat echt niet verwacht. Tja, armoede is iets wat veelal niet zichtbaar is en waar een taboe op rust.”

Tessa, een van de twee mede-werkers, geeft aan dat KART kritisch kijkt hoe mensen met een smalle beurs geholpen kunnen worden. Daarnaast geeft KART instellingen adviezen over de aanpak van armoede. “De kinderen in de raad verzamelen ideeën en dan gaan we kijken hoe we die verder kunnen uitwerken. Ons bezoek aan de voedselbank bracht de kinderen op het idee om een kerstpakket te maken voor kinderen wiens ouders bij de voedselbank komen.”

De kinderen zijn ten tijde van het interview hard bezig met het schrijven van brieven naar diverse winkels met de vraag of ze iets willen schenken voor het kerstpakket. “Soms krijgen wel eens een ‘nee’ te horen. Natuurlijk vinden we dat jammer, maar we blijven optimistisch, gewoon omdat we weten voor wie we het doen”, vertelt Bas. Hij was trouwens wel erg geschokt toen ze op bezoek waren bij de voedsel-bank. “Immers, armoede zie je niet. Niemand loopt ermee te koop.” Dan stelt hij mij de vraag: “Weet je dat er alleen in Tilburg al 1600 kinderen in armoede leven?” Bij zo’n getal ga je toch wel even meer hierover nadenken.

Na zo’n bezoek maakt de raad een verslag en in het geval van de voedselbank hebben de kinderen het advies gegeven om zo door te blijven gaan. Om beurten schrijven ze een stuk of een advies, want ja het heet niet voor niets een adviesraad. Iedere twee weken komt de raad bijeen in gebouw De Poorten, een van de wijkcentra van de Twern. Van te voren maken ze een agenda en natuurlijk worden er ook notulen gemaakt. Deze komen onder andere bij de gemeente terecht. En wat blijkt: al enkele keren heeft de gemeente op basis hiervan actie ondernomen. Kirsten noemt een voorbeeld: “Kinderen die niet met een schoolreisje meekonden, omdat dat veel te duur was. De gemeente vindt dat dat niet kan en gaat er iets aan doen.”

Hoe is deze bijzondere raad ontstaan? Want in heel Nederland is nog nergens zo’n raad die zich specifiek met armoede en kinderen bezighoudt? Tessa beantwoordt deze vraag: “Pater (Gerrit) Poels, ook wel de broodpater genoemd is een bekend welzijnswerker in Tilburg. Op zij 80e verjaardag heeft de Twern eigentijdse en tegendraadse oplossingen aangedragen voor de problemen en zorgen van kwetsbare mensen. Eén van de ideeën was een kinder-adviesraad voor heel Tilburg die tips verzamelt om armoede te bestrijden, vooral voor situaties waarin kinderen de dupe zijn. Deze kinderadviesraad is een van de ideeën die de Twern heeft bedacht ‘In de geest van Poels’. Heel leuk is ook dat Pater Poels de raad destijds geïnstalleerd heeft.”

De gemeente vroeg zomer 2010 de KART om een project te bedenken voor de Stimuleringsprijs kinder-participatie, een prijs van € 12.500,- die de Vereniging van Nederlandse Gemeenten wilde uitreiken aan het beste initiatief en aan het beste uitgevoerde project. De Gemeente heeft het projectplan ingediend bij de Vereniging Nederlandse Gemeenten. Tijdens een conferentie, onlangs gehouden in Den Haag, waar de prijs werd uitgereikt was de KART aanwezig. “Wij waren de enige kinderen”, vertelt Max trots. “Wij vielen op met ons project en wat bleek? Met dit project vielen we in de prijzen. Met het geld dat we hebben gekregen gaan we nu een sportdag organiseren voor kinderen in Tilburg.” Zo werkt de raad nu hard aan het organiseren van een sportevenement waaraan kinderen gaan meedoen. Of ze nu in armoede leven of niet, ze moeten ongedwongen samen kunnen sporten.

Daarnaast  is de KART bezig met het thema school en wil een groot fietsenproject opzetten, waarbij de er op (Brede)scholen leenfietsen komen, zodat kinderen hun verkeersexamen met een eigen (leen)fiets kunnen doen. Het zou mooi zijn als Tilburg het project breder oppakt zodat alle kinderen in Tilburg een fiets hebben, want dat zien de kinderen van de raad het liefst. Een bijzondere raad dus, met veel enthousiaste leden die het taboe rondom armoede in en rond Tilburg willen doorbreken.

OVERIGENS  WIL IK HIERMEE NIETS ‘CLAIMEN’, ik wil alleen aandacht voor de problematiek en de kinderaad. Lees ook het artikel van Tine vd Weyer. Groeten, Arjen Roos