Omgangsvormen zijn niet meer wat ze geweest zijn. Net als nostalgie, maar da’s weer een heel ander verhaal.
Stel je toch voor dat je als wethouder verantwoordelijk bent voor de Wijkraden in Tilburg. Herstel: dat je als wethouder door de Wijkraden in Tilburg wordt gezien als de kip met gouden eieren. Die zich vooral nergens mee mag bemoeien, maar die gewoon elk jaar moet schrokken. Omdat het niet meer overhandigen van geld kan en zal worden uitgelegd als ‘Je vindt ons werk zeker niet belangrijk meer?’.
En probeer je eens in te denken dat je als wethouder zelf eigenlijk ook vindt dat die Wijkraden niet gekort mogen worden omdat ze van die leuke dingen voor de mensen doen. (Goed, dat je in dat geval als wethouder een kleine denkfout maakt, doet voor dit verhaal even niet terzake.)
Sta je ineens als wethouder tegen de ruggen aan te kijken van mensen die weglopen. Die niet eens het basale fatsoen opgebracht weten te krijgen om met je in gesprek te willen blijven. Die de deur keihard voor je neus dichtmeppen.
Dan zou je als wethouder toch acuut die Wijkraden droog zetten en hun geld geven aan de Wijkraden die je wel met het vereiste respect behandelden?
Neem haar dat dan nog maar eens kwalijk…
Reacties
8 reacties op “Dan loop je dus weg”
Beste Hans,
Ongetwijfeld heb je het beste voor met de stad en denk je met dit idee de normen en waarden eens grondig te herijken. Maar een beetje kortzichtig is het wel. Natuurlijk kan de overheid niet bepalen aan wie ze wel of geen geld geeft op basis van omgangsvormen bij de aanvrager. Hoe geef je dat vorm? Wat zijn fatsoenlijke omgangsvormen? En natuurlijk de belangrijkste vraag, wat doe je met onbeleefde bestuurders die zelf uitdagen? Kortom, ik zie veel nadelen en geen voordeel.
Een betere oplossing lijkt mij het per direct afschaffen van alle subsidies die we nu uitgeven aan de wijkraden en van die besparing een opvoedcursus voor de hele stad. Dan sla je twee vliegen met slechts een halve vliegenmepper en kan de desbetreffende wethouder fijn aanschuiven bij het volgende G8, G9 of BrabantStad overleg.
Hans, de Tilburgse politiek heeft de wijkraden eerst het speeltje van Verrijk je wijk gegeven, waarmee de raden zelf keuzes maken welke bewoners te ondersteunen, met welk budget, en zich daardoor 'belangrijk' voelen. En dan pak je hun speeltje af! Hans, een spelend kind moet je niet storen. En als je dat toch doet, accepteer dan de hangende onderlip.
De 'normen' zijn door de jaren heen hetzelfde gebleven. Alleen merk ik wel dat de waarden die mensen aan die normen geven veranderd zijn. En daar ligt de babylonische spraakverwarring!
@Arjen Roos
De vraag is: welk licht heeft met welke bedoeling dat kind dit speeltje gegeven? Dat de wijkraden nu teleurgesteld zijn is best te snappen. Dat ze daar op zo'n kinderachtige manier uiting aan geven minder.
Hans, dat hele traject is linea recta gekopieerd uit Rotterdam in de tijd dat Tilburg nog het 'Rotterdam van het zuiden' wilde worden. Het begon in Tilburg met een actie voor gratis kerstbomen in de straat. Later is die regeling uitgebreid.
Maar je moet niet verbaasd staan over die actie van de wijkraden: die waren nu eenmaal het grootste deel van tijd kwijt aan het beoordelen van Verrijk-je-wijkgelden. Het beheer van de buurthuizen, is, zoals je weet, immers al jaren neergelegd bij de Twern.
Vrijwilliger ben je idealiter vanuit een innerlijke drang, vanuit je gevoel, omdat je het graag doet en omdat je geniet van wat jouw inzet voor anderen én jezelf aan plezier oplevert.
Tot het geld kwam. Waarmee Wijkraders zichzelf 'professionaliseerden' en zich achter hun groenbevilte bestuurstafels schaduwgemeenteraadje konden wanen. Toen kon je op je klompen aanvoelen dat het mis zou gaan.
Dat is die figuren niet eens te verwijten. Hier had de verantwoordelijk wethouder (wie wás dat ook alweer..?) de vrijwilligers tegen zichzelf in bescherming moeten nemen. Maar ja, die wethouder voelde weer eens tonnen 'gratis' gemeenschapsgeld in z'n zakken branden.
Sociaaldemocraten en gemeenschapsgeld – het blijft behelpen. 😉
Als je dan toch perse een naam wilt weten, Hans; vurig pleibezorger voor Verrijk je Wijk was in mijn tijd Gon Mevis van GroenLinks.
@Arjen Roos
In welks geval de irritatie niet helemaal verkeerd terecht is gekomen. 😉
Maar wie het wel of niet was vind ik minder belangrijk dan dat iedereen nu eens een keer leert van zijn of haar of andermans mindere momenten.
De les is in dezen volgens mij heel simpel (komt-ie):
Waardering voor vrijwillig, ongevraagd en uit liefde verricht werk in geld gaan uitdrukken is de eerste stap op een heilloze weg. Het geld maakt bij de eerste uitreiking dat mensen zich alsnog 'betaald' en wellicht 'gebruikt' voelen. En na de laatste uitreiking breekt de pleuris helemaal uit.