Naar aanleiding van de conceptnota ‘Biodiversiteit’ is het hier volgende commentaar en alarm naar de gemeente gegaan. Daarbij als motivatie dat de nota in alle opzichten te vaag, te onduidelijk en te weinig concreet is en op alle fronten voorbij gaat aan wat er in deze stad werkelijk speelt, werkelijk de realiteit is. Verder wordt de brief ingeleid met een summiere aankondiging van de inhoud: eerst een weergave van wat er in Tilburg speelt en wat de nota daarover schrijft en aan maatregelen en oplossingen voorstelt, vervolgens inhoudelijk commentaar op wat in de nota wordt beschreven en voorgesteld.
Problemen rond biodiversiteit en aandacht in de nota
Hoofdprobleem 1: geen voorlichting, geen berichtgeving
Gewoon direct rond mijn flat verdwenen in mijn directe woonomgeving de afgelopen jaren tientallen wilde plantensoorten en voor de stad toch bijzondere vogelsoorten als keep, ringmus, matkop, gekraagde roodstaart, torenvalk, ransuil, steenuil. Na ingrepen en aanslagen het afgelopen jaar is nu ook het leefmilieu verwoest voor onder andere appelvink, buizerd, groene specht, scholekster, kleine plevier en boerenzwaluw.
En wat lezen we daarover buiten mijn eigen Internetrubriekje ‘Henk Kuiper Reclamevrij’ (TilburgZ)? Precies zoals eerder in het Quirijnstoktracé verdwenen zonder enige media-aandacht honderden bomen en struiken. Grote delen van mijn boek ‘Tilburg daar leeft meer dan je denkt’ zijn al verleden tijd. En wat hoorden of lazen we daarover in de reclamegelieerde media? Helemaal niets. Maar nog erger: over dit structurele probleem van machten en krachten die zelfs zonder enige media-aandacht of publieke media-verantwoording hun gang kunnen gaan lezen we ook helemaal niets in de conceptnota Biodiversiteit.
Hoofdprobleem 2: valse voorlichting
En als we over in het geding zijnde waarden wat betreft natuur en biodiversiteit wél informatie krijgen, dan is die informatie structureel vals en onjuist. "Opknapbeurt" of "verbetering van het groen" wordt ons verteld en vervolgens is er geen groen meer over. "Onderhoud" heette het bij de Kamer van Koophandel waarna de tientallen soorten bomen en struiken even later allemaal weg waren. Met termen en uitlatingen als "park", "behoud van het groen" of "behoud van de monumentale bomen" verdwijnt juist het groen, de stadsnatuur, de biodiversiteit.
"Kap van 20 bomen", lezen we, waarna dan twee of drie keer zoveel bomen worden gekapt en ook nog alle struiken en kleinere bomen.
De berichtgeving lijkt langzamerhand geheel te worden bepaald door reclamegeld investerende, belanghebbende projectontwikkelaars. Het eigenlijke ‘nieuws’ wordt volledig vervangen door betaalde reclame in de vorm van nieuws. En ook over dit structurele hoofdprobleem lezen we niets in de conceptnota Biodiversiteit.
Hoofdprobleem 3: houding van de gemeente
Tegenover de corrumperende macht van reclame, media en particuliere bedrijfsbelangen zou de gemeente juist extra de eigenlijke gemeentebelangen moeten bewaken, de gemeentevoorlichting overeind moeten houden als onafhankelijke informatiebron.
Maar via bladen als T magazine krijgen we tegenwoordig zelfs via de gemeente in plaats van de normale neutrale voorlichting betaalde reclame. Zelfs over de betekenis van "des Gemeentens Lindenboom" kregen we via de gemeente geen informatie meer. Integendeel.
Uit de gemeentelijke geschiedschrijving (‘Stad met een levend verleden’) werd de Lindeboom zelfs tot in een laatste bronverantwoording nog geschrapt, om te voorkomen dat anders via dit hiaat nu in de noten lezers in andere literatuur toch nog iets zouden ontdekken over de betekenis van die boom. En nog steeds lijkt het volkomen vanzelfsprekend dat naar iedereen verteld werd dat die boom op advies van de toenmalige ‘Heidemij’ met een zogenaamd ‘infuus’ kunstmatig in leven werd gehouden, terwijl dat wortelwurgende watergordijn gewoon een plan en idee was van de gemeente zelf, de Heidemij later juist adviseerde om met het infuus te stoppen en de regeneratie in de oude stam verder zijn gang te laten gaan.
Eeuwenoude groene symbolen en groene identiteit worden bewust omlaag gehaald, want de gemeente doet gewoon helemaal mee met moderne reclamestrategieën in het kader van citybranding: symbolen van de stad afbreken en daarna zaken in de commerciële sfeer neerzetten als "hart", "ziel", "identiteit", "symbool van de stad" enzovoort. En dat gaat al lang niet meer ten koste van één Lindeboom, maar ten koste van alle groene cultuurhistorie, al het groen, alle stadsnatuur. Gezonde bomen worden daarbij gewoon ziek verklaard, bestaande stadsnatuurwaarden bij belangenafwegingen gewoon verzwegen, ontkend en buiten beeld gehouden. En over dat structurele hoofdprobleem lees je ook weer helemaal niets in de nota Biodiversiteit.