Beleid biodiversiteit Tilburg

"Gemeente wil variatie bij planten en dieren", zo lezen we deze week op de gemeentepagina in de Koerier naar aanleiding van een nota over biodiversiteit. "Bewoners moeten dicht bij huis kunnen genieten van de natuur". Dat klinkt geweldig. En Tilburg heeft kennelijk al diverse maatregelen genomen: "Groene Mal, Duurzame Driehoek en het Groene Woud". Maar dat noem ik niet dicht bij mijn huis. Wat doet de gemeente waar ik woon en waar de hier enthousiast beschreven buizerden en scholeksters verdwenen zijn na de recente ingrepen in de plaatselijke biodiversiteit. En hoe komen bij mij de appelvinken terug, de kepen, de groene specht, de eekhoorns, de kwikstaarten, kleine plevier, bladkoninkje,
de tientallen verdwenen plantensoorten? Op diezelfde gemeentepagina lezen we ook daarover in een stukje over braakliggende terreinen.

Ja, die braakliggende terreinen! Ongelofelijk wat de natuur daar in korte tijd telkens weer spontaan zelf tevoorschijn tovert. Karakteristieke en ‘dynamische’ stadsplanten en stadsdieren die juist in de stad op die braakliggende terreinen voorkomen en telkens van het ene terrein naar het andere hoppen. Aan de Sportweg verschenen in en langs plassen die daar bleven staan zelfs diverse soorten libellen en waterjuffers, kwikstaartjes, scholeksters.
Berken en allerlei soorten wilgen lieten zien waar bomen op eigen kracht toe in staat zijn, dat je die helemaal niet hoeft te planten. En tientallen typische wilde stadsplanten schoten overal spontaan op, zelfs bijzonderheden als gevlekte rupsklaver en dwergbies. De kleine plevier ging er nota bene broeden! Een nieuwe soort in Tilburgs bebouwde kom! De LOTT maakte met mij een speciale uitzending over dit stukje stadsnatuur en ik wijdde er ook een enthousiast stukje aan op TilburgZ, met bijbehorende fotoserie.

Maar in de Koerier lezen we dus nu toevallig meteen ook het daadwerkelijke beleid ten aanzien van biodiversiteit in de stad. "Eigenaren moeten hun gebied vlak maken en inzaaien met groen", zo meldt het bericht. Aan de Sportweg was dat dus inderdaad prompt de reactie na mijn televisieoptreden. Niet de natuur mocht daar zelf zaaien en iedereen versteld doen staan, nee wij zelf zorgden daar even later voor geëgaliseerde saaiheid en steriliteit in T stijl, de vervanging van puur natuur door kunstmatig, de vervanging van de enorme biodiversiteit door monotonie, een saaie grasmat. "Gribus", aldus de gemeentelijke heropvoeding over het onderwerp van mijn natuureducatie op de televisie. "Verloederde plekken, wilde begroeiing". De LOTT wilde op nog andere plekken opnames met mij maken, maar ik durfde echt niet meer. Ik durf hier ook echt niet meer te schrijven over wat er elders nog wel groeit, bloeit, zingt en fluit. Graag eerst garanties vanuit de politiek dat dan niet onmiddellijk alles wordt gekapt, gesloopt en weggespoten.

Dus toog ik naar het Milieucafé. Want het bericht over het Tilburgse beleid ten aanzien van braakliggende terreinen stond op hun website. Als aanklacht dacht ik, want het is nogal wat als er landelijk beleid is ten aanzien van dit soort ‘tijdelijke natuur’ en Tilburg houdt dan toch vast aan de T stijl. Maar van de zeven optredende raadsleden werd daarover niet één raadslid aan de tand gevoeld. Net zo min als eerder mijn stadsnatuurboek en vervolgens de aantasting van alles wat ik daarin had beschreven was dit ook maar enigszins een item. En als dat dan nog maar was vanwege belangrijker zaken! Nee, straks weten we op 3 maart nog niet eens welke partijen wel en niet willen stoppen met de T campagne! En dus moeten bepaalde vragen dan toch maar weer hier gesteld worden. Maar of de antwoorden het onheil nog kunnen afwenden? Ondanks het mooie verhaal over biodiversiteit zit er voor mij denk ik niets anders op dan iedere keer zo snel mogelijk weer met auto en vliegtuig uit mijn T getreiterde omgeving wegtrekken. Maar wie weet is dat dan uiteindelijk toch een item in het Milieucafé.

Foto: In de PvdA etalage aan de Gasthuisring hangt een boomzaag met affiches van Jan Hamming!!

Zie voor overzicht per onderwerp van eerdere stukjes:

‘Van Adje tot Lindeboom’
‘Van Mall tot Zot
‘Van Mall tot Zot (vervolg)’