Mag het weer even serieus? Op 3 maart kiest Tilburg een nieuwe gemeenteraad. Maar op basis waarvan moeten we in ’s hemelsnaam een stem uitbrengen, in Vreemans naam kiezen? Op hier gestelde cruciale, stem- en keuzebepalende vragen is nooit antwoord gegeven. De reactieknop werd zelfs dichtgedraaid.
Op hier onder de aandacht gebrachte, buitengewoon ernstige zaken is gereageerd met angstvallig zwijgen. Over de aanhoudende, democratie overrulende acties, campagnes, ambtelijke praktijken en citybranding heeft nog geen verkiesbare politicus zich uitgelaten. Moeten we dan straks kiezen op grond van volledig zwijgen over alle essentiële vragen? Moeten we stemmen op grond van de flauwekul en futiliteiten in de ‘hou ze dom media’? Geachte politici, de reactieknop is weer open, dus graag alsnog de voor serieuze verkiezingen noodzakelijke antwoorden en reacties. Of anders graag minstens een reactie op de hierna volgende, uit alle eerdere vragen te destilleren, alles omvattende kernvragen.
Vraag 1 is dan of we in Tilburg nog democratie willen. Welke parijen willen dat nog serieus?
Of met andere woorden: hoe houden we die democratie overeind tegenover de tot diep in gemeente en gemeentevoorlichting geïnfiltreerde macht van bedrijven, winkeliers, horecaondernemers, projectontwikkelaars en door hen ingeschakelde reclamecollectieven als ‘T’ en ‘Moderne Industriestad’? En hoe handhaven we die democratie tegenover een ambtenarenapparaat dat op moties en wensen van de gemeenteraad zelfs reageert met grote acties en campagnes voor precies het omgekeerde? En hoe verdedigen we die democratie tegen de macht van de reclamegecorrumpeerde media die meer en meer niet alleen de agendapunten in de gemeenteraad bepalen, maar zelfs de verkiezingsthema’s?
Ja, hamvraag en kernvraag 2: in welke mate willen we nog Vrije Pers, Vrije Meningsuiting, of in elk geval toch nog minstens eerlijke, vrije gemeentevoorlichting? Of met andere woorden: hoe houden we die grondslagen van de democratie nog overeind tegenover de praktijken van betaalde reclame in de vorm van nieuws en gemeentevoorlichting, de praktijken van alleen nog schrijven (en verzwijgen) wat het reclamegeld dicteert? Hoe houden we in Tilburg nog onafhankelijke berichtgeving uit de greep van reclamefascisme á la Berlusconi of nog erger? Hoe voorkomen we dat in het geding zijnde gemeentebelangen geen enkele aandacht zelfs krijgen door het geïnvesteerde reclamegeld in private belangen? Hoe voorkomen we wat er rond de mall gebeurde: de mediamanipulatie, de stiekeme, doortrapte reclame van de gemeente zelf? En hoe voorkomen we dat de aandacht van de grote structurele problemen en hoofdzaken telkens wordt afgeleid naar een enkel klein detail of incidentje dat dan ineens wordt opgeblazen tot halszaak waarvoor bestuurders moeten opstappen?
En hoe voorkomen we dat in die sfeer en omstandigheden zelfs mensen gewoon helemaal worden doodgezwegen of kapot gemaakt met rare beeldvorming, rare beschuldigingen of zelfs ‘uitlatingen’ die ze in werkelijkheid nooit gedaan hebben, maar vervolgens in de media niet meer mogen corrigeren? Hoe maken we een eind aan de situatie dat zelfs de gemeente zelf daarbij betrokken is, rare beeldvorming verspreidt, gewoon valse voorlichting geeft, belangrijke brieven als uitingen van "schizofrenie" gewoon niet beantwoordt of uit wat de Raad krijgt cruciale pagina’s gewoon weglaat?
Ja, hamvraag en kernvraag 3: welke partijen willen nog vrijheid? Of met andere woorden: hoe verdedigen we in Tilburg onze vrijheid tegen de tirannie met een grote T? Graag snel reacties en antwoorden. Ook van partijen graag die de woorden ‘vrijheid’ en ‘democratie’ nota bene in hun partijnaam hebben, maar we evenmin horen over de hier in talloze stukjes gesignaleerde krachten en machten die in Tilburg weinig overlaten van de vrijheid en de democratie.
Zie voor overzicht per onderwerp van eerdere stukjes:
Van Adje tot Lindeboom’
‘Van Mall tot Zot
‘Van Mall tot Zot (vervolg)’