Geplaatst

Nostalgie

Vroeger was het beter, zeggen oudere mensen vaak. Ze hebben dan niet altijd gelijk. Maar we leren van het verleden soms ook niet voldoende. Kunnen we nu goed leren van de bevindingen van de enquêtecommissie?  Een motie van die strekking is in ieder geval aangenomen. We zouden dat haast nog vergeten door alle tumult rond het vertrek van de burgemeester.

Ruud Vreeman had woensdag 21 oktober in zijn verweer twee richtingen van verdedigen. Achteruit en naar voren. Achteruit ging hij met zijn opmerkingen dat enkele passages in het rapport onjuist waren. De voorzitter Arjan Pronk (raadslid PvdA) weerlegde dat direct en wij hoefden als fractievoorzitters onze standpunten niet meer bij te stellen op de inhoudelijke conclusies. De aanval zette Vreeman vervolgens in op de gehele raad die niet integer is. Hierin kwam hij nauwelijks verder dan het onderzoek naar corruptie van het raadslid Hans Smolders. Dat is natuurlijk zeer ernstig maar dat zal afzonderlijk behandeld moeten worden. Het is geen voldoende argument om de raad niet volledig of niet juist te informeren. En het zegt ook niets over dezelfde houding tot het college dat hij voorzit. Ik vind het als mens heel jammer voor hem, maar er waren gewoon teveel fouten gemaakt.

Toen Vreeman op een gegeven moment (in zijn verhoor) Adje ging vergelijken met André van Duin kreeg ik plots zo’n nostalgisch gevoel. Aan het begin van zijn carrière was Van Duin in Tilburg om als Willempie platenzaak Van Leest te openen. Dat moet ergens in 1976 zijn geweest. Rooi Stien ging wel eventjes regelen wie wanneer in zijn buurt mocht komen. Er was namelijk een flinke mensenmassa op de been om een glimp van Willempie op te vangen. Hoe anders verging het Adje. Die liep kennelijk begin 2007 ongehinderd langs het Midi-theater toen hij het gouden idee kreeg met alle gevolgen van dien, waarbij geen mens hem voor de voeten liep. Letterlijk en figuurlijk!

Op vrijdagavond zag ik Ruud Vreeman weer bij Pauw & Witteman met Coen Moulijn aan de tafel. Vreeman is een echte supporter van Feijenoord. In Tilburg waren de jongens vroeger op straat met voetbal echter voor Ajax. Niet die ene actie van Moulijn buitenom maar dat wonderschone samenspel van Keijzer en Cruijff aan de linkerkant. Ik zie ze nog samen aan het begin van het seizoen 1972-1973 een oefenwedstrijd  spelen tegen TAC aan de Jan Truijenlaan. Dat waren nog eens tijden.

Tot slot een woord over het dualisme in onze gemeente. Sinds het monisme is afgeschaft zitten de politieke leiders niet meer in de gemeenteraad. Van de 10 Tilburgse lijsttrekkers van 2006 zijn er nu nog 4 als fractievoorzitter actief, waarvan Nel Schoenmakers ondertussen een andere partij aanvoert. De leiders van PvdA, CDA, SP en VVD zijn in het college op afstand van de politieke arena komen te staan. Sommigen zijn zelfs al opgestapt (CDA en VVD). Hun opvolgers is niet de tijd gegund om langzaam in die rol te groeien. Zeker niet met leiders in het college die niet het goede voorbeeld geven. De instabiliteit in de Tilburgse politiek is ook hierdoor versterkt. Het gedoe om het Midi-theater ontstond immers door een strijd tussen PvdA en CDA.  En na de val van het eerste college in 2008 is dat blijven voortduren. De rol van Hans Smolders hierin wordt zwaar overschat. Ook dat verwijt maak ik Ruud Vreeman op de man af. Ik durf hem nog steeds recht in de ogen te kijken. En ik wens hem een waardig afscheid van de schonste stad van het land!