,,…die aatij op dè huukske meej Louis Obbens stond te buurte."
Zo luidt een zinsflard die mij in mijn jeugd ten ore kwam. Het had te maken met markante Tilburgers, die iedereen kende, en die altijd op vaste plekken te traceren waren. Oudere familieleden en hun generatiegenoten konden er met een weemoedige glimlach eindeloos over praten. De verhalen kwamen steeds op het zelfde neer. Met steeds dezelfde namen.
Naast Louis Obbens werd bijvoorbeeld Stan de Wijs regelmatig genoemd. Volgens de overlevering bezat Stan de Wijs een zeker redenaarstalent. Hij was hiermee vooral te bewonderen in het HEMA-restaurant, waar hij gewoontegetrouw de boventoon voerde. In het picturale geheugen van oudere Tilburgers is hij vooral verankerd als een man met een regenjas, die hij bij warm weer over zijn arm droeg. Op een slordige wijze, zodat die jas altijd over de grond sleepte.
Louis Obbens scheen meer van de droogkomische oneliners te zijn. Zo groette hij passerende meidengroepjes vaak met een beleefd: ,,Dag dames."
Indien de dames niet reageerden, sprak hij: ,,Dank voor de verstilde medewerking."
Zulke urban legends zijn er nauwelijks vandaag de dag. Althans, niet merkbaar. De stad is groter, en daardoor ook anoniemer geworden, waardoor ze niet gemakkelijk meer getraceerd worden. Tenzij ze dagelijks op de Heuvel bedelen of musiceren.
Maar de fontein op de Heuvel lijkt voor een kentering te zorgen. Zo heeft het bankje bij de fontein de nodige stamgasten. Er is bijvoorbeeld vrijwel dagelijks een wat somber kijkende, zwijgzame man die af en toe aan een bierblikje nipt. En er is ook een luidruchtige man met een hoog stemgeluid, die elke dag met veel geronk en geknetter op zijn scooter aan komt rijden. Met iedereen op of rond het bankje knoopt bij even luidruchtig een praatje aan. Samen met wat andere vaste klanten kleuren zij de omgeving van de fontein. Onlangs zag ik de stille drinker en de luidruchtige scooterman even met elkaar in gesprek. Het oogde als een vertrouwd beeld, dat zich vanzelf in het picturale geheugen zal nestelen. Tilburg heeft, juist door de nieuwe ontwikkelingen, weer wat ouderwetse kleinschaligheid en intimiteit teruggekregen.
Geplaatst