FONTEIN (1)

De fontein heeft de Heuvel in een minipretpark veranderd. Kinderen rennen dagelijks door de waterstralen heen, en menig gezin neemt uit voorzorg een stel droge reservekleren mee.
Soms kunnen jongeren de verleiding van de waterstralen evenmin weerstaan. Vorige week zag ik nog een waterballet van drie zeer giechelige meiden. Eerst renden ze tussen de stralen door, daarna gingen ze als hordelopers over de stralen heen springen. Bij de lage straaltjes hielden ze het natuurlijk nog droog, maar bij elke sprong werden ze in het kruis natter en natter. En uiteindelijk raakten ze helemaal doorweekt. Gillend renden ze door alle stralen heen, waarbij ze in al hun plakkerigheid en doorweektheid tien jaargangen Miss Wet T-shirt overtroffen. Een van de drie deed alle erotiek van hun optreden echter teniet door, tussen twee krijsmomenten in, te roepen: ,,We zijn echt ’n stel mongolen, man!"
En voort renden ze weer, onderwijl G.S.M.-foto’s van elkaar makend.
Hun natte orgie vond haar hoogtepunt op het moment waarop zij wijdbeens op de grond gingen liggen, en dicht bij de spuitgaatjes lagen, zodat er een waterstraal tussen hun benen opspoot. Een jongetje, dat tegelijkertijd geheel los van het meidengroepje aan het waterballet meedeed, liep er onverschillig langs. Gespreide benen vielen nog niet binnen zijn interessegebied. Bovendien was hij te zeer in beslag genomen door de magie van de opspuitende waterstralen. Vooral het bedwingen van de stralen vergde veel van zijn concentratie.
De wil om die stralen te bedwingen is sowieso een typerende eigenschap van de allerkleinste fonteinrecreanten. Vaak gaan ze vastberaden op een straal staan, om tevreden vast te stellen dat deze verdwenen is. ,,Zo, die is weg!"hoorde ik er zelfs eentje roepen. Een stap verder spuit de straal natuurlijk weer omhoog, maar dan zijn ze allang weer met de volgende straal bezig. Een andere kleine zeeheld-in-spé deelde met zijn knuistjes wel gemikte slagen aan de stralen uit.
Maar strijdbaar of vol overgave, uiteindelijk komen ze er allemaal even kleddernat uit.
Want, eenmaal aan de eerste nattigheid voorbij, is het verdere verloop van het avontuur gemakkelijk te voorspellen. Maar vervelen gaat het, voor toeschouwer of deelnemer, nooit.