Het was rond 1970 een bekende vraag in een bekende reclamespot: "Waarover spraken zij?" Het was een gezongen citaat ut een oud kinderliedje, waarin het oorspronkelijke antwoord luidde: "’t Was over krekeltjes en korenbloempjes blauw". Maar de reclame leerde de kinderen een veel korter en krachtiger antwoord: "’t was over Biotex". Natuur en leven daarover sprak je niet meer, alleen nog over producten van de moderne industrie. En wat is/was in Tilburg nog toegestane gespreksstof toen we hier ‘Moderne Industriestad’ kregen en daarna de campagne T?
Op een uitvoerige brief over recht doen aan de betekenis van de Lindeboom en de naam TILburg werd gewoon op geen enkele manier gereageerd. Op expliciete vragen naar politici persoonlijk komt gewoon geen antwoord, geen enkele reactie. Daarover spreekt men niet, zo demonstreren BD, T-magazine en verdere spreekbuizen van de T-campagne. En dus is dat ook automatisch geen gespreksstof voor onze volksvertegenwoordigers. Wie daar toch zijn mond over open doet kan rekenen op nare consequenties wat betreft carrière, baan, subsidies, opdrachten en allerlei sancties in de sfeer van negeren, doodzwijgen, ‘excommuniceren’, rare beeldvorming, verdacht maken, openlijk laten vallen, laten barsten enzovoort. Zo ging dat anno 2009.
Tilburg kreeg zogenaamd een "ziel" en een "identiteit" in de vorm van ‘Moderne Industriestad’ en vervolgens een dikke T. Maar het neerzetten van die zogenaamde ‘identiteit’ bestond eigenlijk alleen maar uit het moedwillig uitwissen, afschrijven en omlaag halen van de bestaande identiteit en de eigenlijke ziel van de stad. Want anders kon allerlei opgeblazen flauwekul natuurlijk onmogelijk als ‘ziel’ en ‘identiteit’ verkocht worden. Treurige praktijken waarover we niet teveel moeten nadenken. Ja, de kleutertjes achter de Tilburgse citybranding willen absoluut niet dat daarover wordt gepraat in de stad. Van de inhoud van de reclamevrije stukjes hier op TilburgZ klinkt zelfs helemaal niets door in de reclame- en T-gelieerde media. Zo ernstig en corrupt is de situatie.
"Waarover spraken zij:
’t Was enkel nog de T.
En wat daar buiten viel,
nee, dat deed niet meer mee.
Zo ging dat in Tilburg in 2009.
Uit de zomer van 2005 ligt er op het gemeentehuis nog altijd een alarmerende en achteraf gezien zeer terechte brief over reclamepraktijken in Tilburg en de T-campagne in het bijzonder. De brief is verstuurd naar het College en aan alle raadsleden persoonlijk overhandigd. Er is echter nooit enig antwoord of reactie op gekomen. Zaken buiten de gestelde kaders van de T, daarover spreekt men niet of durft men zelfs niet te spreken.
Niet toevallig is "lef" nu gedegradeerd tot een kwestie van ja zeggen tegen de mall. Want lef om gewoon te reageren op brieven en vragen, dat is teveel gevraagd. Laat staan de lef om inhoudelijk echt in te gaan op ernstige en serieuze zaken in Tilburg. Op vragen over pure manipulatie en corruptie durft kennelijk al helemaal niemand te reageren. Zó groot en machtig is inmiddels de corruptie en de T-dictatuur!? Het maakt in elk geval geen bal meer uit op welke partij we stemmen of wie we hier als burgemeester hebben. Leuk voor een kleuterklasje om democratietje mee te spelen. Maar in de Tilburgse werkelijkheid gaat buiten de democratie de feitelijke macht gewoon door: het reclamefascisme.
Reacties
Eén reactie op “Waarover spraken zij?”
TOTEM EN TABOE IN TILBURG
Het steeds verder 'opladen', 'branden' en opblazen van de 'Tilburg T' begint zo langzamerhand een bijna religieuze dimensie te krijgen. Is het soms de bedoeling van marketers om van dit reclamebedenksel een Totem te maken, een soort entiteit waaraan de burger eigenwaarde en kracht ontleent en die hem zelfs een identiteit verschaft? Het lijkt er wel op. Die 'Totemisering' van de T heeft zelfs groteske vormen aangenomen. Wat er namelijk aan de hand is: Tilburg is 'bezet' door een reclamemacht. Deze reclamemacht 'T' voedt het verlangen naar steeds nieuwe dingen en verbreidt de illusie dat iedereen 'helemaal zichzelf' kan zijn door aan te haken bij de 'T-parade' en juist die producten en merken te kopen die anderen ook kopen. En deze marketingstrategie lijkt te lukken. 'Mensen willen nu eenmaal dingen bezitten en gebruiken die anderen ook hebben en streven naar erkenning van hun identiteit door die te construeren met behulp van tekens en totems' (filosoof en cultureel antropoloog Ton Lemaire in Vrij Nederland van 27-12-08, 'Pleidooi vrijwillige eenvoud, nooit genoeg').
Net zoals de T wordt de vrijheid van de consument hier als onaantastbaar, als 'heilig' beschouwd. En zo kan het dan gebeuren dat er nu een honderdduizend vierkante meter grote shoppingmall, 'avenTura Brabant', in de pijplijn zit die door de burgemeester persoonlijk wordt gepromoot. Intussen is het gemeentehuis weer opgetuigd met T-vlaggen en samen met de vanmiddag door de burgemeester onthulde T-reclame tegen de gevel is het gemeentehuis een uithangbord geworden van de PR-industrie, die met alle geweld een door groei bezeten systeem in stand probeert te houden.
Het is duidelijk: Onder het mom van 'stadspromotie' wordt de burger hier permanent bestookt met propaganda. Maar daar kun je beter niks van zeggen, zeker niet als raadslid. Dat is namelijk in Tilburg Taboe.