Bijlage/toelichting bij de open brief van het Lindefonds (deel 3)
Gewist uit de geschiedenis
In en rond de gemeentelijke geschiedschrijving ‘Stad met een levend verleden’ werd het later nog gekker. Uit de tekst van de aanvankelijke auteur (Ton Thelen) werd alles over de Lindeboom geschrapt, nadat eerst deze man zelf ook aan de kant was gezet.
Een bronverwijzing bij ergens toevallig terloops nog genoemde betalingen in de 17de eeuw mede voor Lindeboomonderhoud correspondeert nota bene in de noten achterin met een hiaat, ofwel een kennelijk zelfs later nog geschrapte bronverantwoording (hoofdstuk 6 nr. 139)! In het hele boek is zodoende werkelijk nergens enige verwijzing te vinden naar literatuur of informatie over Tilburgs oude Vrijheidsboom. In de "volledige" en "wetenschappelijke" geschiedschrijving ten tijde van "Tilburg Moderne Industriestad’ vinden we dus geen enkele verwijzing zelfs naar een boek van 240 pagina’s met nooit eerder gepubliceerde Tilburgse geschiedenis en (met wèl allemaal exacte bronvermelding) vanaf 1598 van elk jaar alle historische gegevens over de Lindeboom! De Lindeboom moest kennelijk zelfs worden gewist uit de geschiedenis! Door het voorschotelen van zo’n opgeschoonde versie van de geschiedenis vervreemdt de Tilburger van zijn verleden en zijn wortels. Een bedenkelijke zaak: een volk dat z’n geschiedenis niet kent is geneigd eerder gemaakte fouten te herhalen.
En niet alleen met dé Lindeboom moest het afgelopen zijn! Van de honderden monumentale lindebomen in Tilburg aan, op of bij oude en voormalige boerderijen, café’s, wegen, kazernes, kloosters, begraafplaatsen en pastorietuinen kwam er niet één op de zogenaamde ‘Gemeentelijke Lijst Monumentale Bomen’. Op een gemeentelijk informatiebord was zelfs het op de oudste kaart als boom aangegeven, betekenisvolle middelpunt van de Oude Warande nooit een boom geweest, maar zogenaamd een "jachtpavilon". En werd het later anders?
Een vorig jaar in de Warande op de historische boomplek weer geplante lindeboom kreeg buiten de rubriek ‘reclamevrij’ op TilburgZ geen enkele aandacht en werd onmiddellijk weer verwijderd. En mocht op het gemeentearchief naast de snel tot boekje gebundelde Lindeboomvisie van Brabants Dagblad en Paul Spapens ook het Lindeboek in de leeszaal liggen, geschreven vanuit de visie ‘eerst onderzoek doen en dan pas schrijven’? Kwam een verzameling over de Tilburgse Lindeboom in aanmerking voor het boekje ‘Tilburg verzamelt’ of juist bij voorbaat niet? Was na ‘Moderne Industriestad’ het omlaag halen van de Linde eindelijk afgelopen?
Vervanging van het oude Lindeboomlogo
Nee, nog zotter en ruiger werd het met de T-campagne. "Leg de nadruk weer op het betekenisvolle ‘til’ van tilia/lindeboom", zo eindigde het grote Lindeboomboek naar aanleiding van de wapenfeiten ‘Tilburg? Moderne Industriestad!’ In de titel van het boek stond ook niet voor niets "TILBURG". Maar daarop kwam toen de reactie T! Nog nadrukkelijker werd de aandacht afgeleid van de begrippen ‘til’ en ‘TILburg’. Na ‘Moderne Industriestad’ werd nu de aandacht verlegd naar alleen nog de ‘T’. Dat gebeurde met reclames zelfs waarin ook letterlijk werd gevisualiseerd hoe de T het begrip ‘til’ wegdrukte tot een zielig samengeperst hoopje buiten de zijlijn. Met leuzen als "T bouwt verder" werden we ook in de praktijk geconfronteerd met anti-natuurpropaganda en agressie naar wat zich nog onderscheidde door natuurlijke vormen, andere vormen dan de harde, rechte lijnen van de T. En dat onmiskenbare toppunt/dieptepunt in de trend van steeds strakkere bedrijfslogo’s werd nota bene het nieuwe gemeentelogo!!! Een wel buitengewoon drastische afrekening met de levendige, speelse natuurvormen van het naast de torentjes gebruikte oude, voor representatieve doeleinden gebruikte ‘gemeentewapen’, een wel heel rigoureuze vervanging van het oude Lindeboomlogo. De meest verstuurde ansichtkaart in Tilburg was van de Lindeboom, maar nu kregen we ansichtkaarten met alleen nog het T-logo en "tilburg" met extra kleine letters.